verhuizen op een oude dag

[Janet]

hoi
in een kort voorstelberichtje vertelde ik al dat ik heftige tijden achter de rug heb. Na jaren lang getrouwd geweest te zijn met een man die zowel doof als blind is, trok ik de bijkomende gevolgen daarvan niet langer: eenzaamheid, isolement, ingewikkelde communicatie, grote verantwoordelijkheid, opdraaien voor alles op het gebeid van huishouden, tuin, klussen, huisdieren, en daarbij de zorg taken: tolken begeleiden verzorgen en overige zaken....
Kortom er kwam een moment dat de rek er uit was. Ik trok het niet meer, maar stond mijzelf ook niet toe te gaan. immers zomaar opstappen zou vrijwel zeker betekenen dat manlief in een instelling terecht zou komen. De laatste jaren zijn we meer en meer uit elkaar gegroeid, en konden we beiden constateren dat we zo niet gelukkig waren. Die tijd heb ik ook aangegrepen om voormanlief de juiste zorg op poten te zetten.

Die is nu rond en ik mag gaan. Dat betekent uiteraard niet dat ik nu meteen een andere eigen woning heb. Maar heb een geweldig onderdak gekregen bij een zeer dierbare vriend.

Momenteel zit ik dus in de laatste fase van verhuizen. Voor mijn labje is het bijzonder.....En ik zie nu hoe ontzetttend je je in een hond kunt vergissen.
Geleidehonden worden van jongs af aan geleerd dat ze eigenlijk vrijwel altijd wel ergens in de buurt van hun baasje zijn. Voor Fedor was het dan ook best wennen dat hij bij ons niet boven mocht komen. Hij trok zijn hele trukendoos open, en overtrad elke regel gedurende momenten van alleen achterblijven in een ruimte.
Ook Mika, de lab die de taken van fedor over kwam nemen, en nu Rusty zijn bijna onverbeterlijk in de creativiteit die zijn ten toon spreiden om de momenten waarin zij alleen zijn(baaslief niet in beeld hebben) te overbruggen met ondeugendheid.

1 van die dingen is de bank. Geleidehonden wordt geleerd NIET op de bank te komen. Nou we hebben hemel en aarde bewogen om het te voorkomen... maar het was onbegonnen werk. Fedor klom op de bank ongeacht aluuminium folie, bestekbakken, eetkamerstoelen en andere obstakels: hij klom er op ging er tussen liggen of werkte ze er vakkundig vanaf.

En dus breng ik nu naar mijn nieuwe woonadres een hondje mee dat gewend is op de bank te slapen... Behoorlijk genant: zeker als je weet dat de hond hier zich dit nog nooit veroorloofd heeft.
Maar tot mijn grote verbazing: Fedor taalt er niet naar. Hij gaat waar ik ben. slaap netjes op zijn kussens bij mij in de slaapkamer, kruipt niet op de bank. Ik ben zooooooo verbaasd.

Wat ook verbazend is is de verandering in gedrag. Is hij in het oude huis een beetje depri hondje(wij dachten altijd komt door de leeftijd bijna 12) hier verzint hij het ene spelletje na het andere en "feest" de andere lab van bijna 6 er even zo vrolijk uit. Blijkbaar kan hij op het oude aderes niet onder de intense aanwezigheid van de nieuwe geleidehond uit. Hier wel, en die kans neemt hij dan ook volledig waar.

Kortom ik geniet met volle teugen van deze nieuwe levensstap, en heb de indruk dat fedor dit samen met mij doet

[Desiree]

Sterkte de komende tijd. Zal niet makkelijk zijn. En veel geluk met de hernieuwde Fedor

[Roos]

Wat een aangrijpend verhaal
De 'nieuwe' Fedor klinkt als een erg happy hondje en mooi om te lezen dat jullie beiden zo genieten van deze levensstap

[Miske]

Amai Janet, dat klinkt als een moeilijke situatie die je inderdaad gehad hebt, maar je bent nu inderdaad klaar voor een nieuw levensproces!

En ik denk dat Fedor prima moet aanvoelen dat jij nu ook losser en gelukkiger bent en hij zich dus meer kan ontspannen. Geniet ze!

[Pieter Klomp]

Behoorlijk heftig verhaal. Erg veel respect hoe je dit hebt aangepakt.

Fijn dat het Fedor het op het nieuwe adres al zo goed doet.

[NicoleGoossens]

Ik wens jullie heel veel geluk en mooie momenten samen na dit moeilijke besluit.

[-Marianne]

Heel veel sterkte de komende tijd met het verwerken van alles wat er gebeurd is.
Fijn dat Fedor het op jullie nieuwe adres zo goed doet, ik hoop dat hij een steun voor je kan zijn en natuurlijk veel geluk gewenst samen.