Ben ik met je eens, Dorette. Het ligt er maar net aan wat je zoekt in een hond. Ik ben zelf dik tevreden met een hond die in gewone huis-tuin-en-keuken omstandigheden redelijk luistert. Ook vind ik het juist leuk als een hond af en toe streken heeft. Een beetje boevigheid en bananen mogen er van mij best in (blijven) zitten
Maar als het je ambitie is om bijv. wedstrijden te gaan lopen met je hond, kan je het inderdaad beter anders aanpakken. Anders kom je niet ver
Hanneke
Wanneer ingrijpen?
-
- Speurneus
- Berichten: 2735
- Lid geworden op: 31/07/10 21:06
- Locatie: Oirschot
- Contacteer:
- Lupos
- Speurneus
- Berichten: 3756
- Lid geworden op: 19/11/08 08:50
- Locatie: Moordrecht
- Contacteer:
Vind ik ook Hanneke
Mijn manier, is zeker niet DE manier. Het is wel een wijze waarop ik inmiddels weet dat ik een onvoorwaardelijk brave hond krijg. Maar, zeker geen robot! En ik snap ook best wel dat mensen het helemaal niet belangrijk vinden of ze hun huisgenoot op afstand kunnen laten zitten
Het enige wat ik soms jammer vind, is dat onervaren eigenaren en de pup met de handen in het haar zitten. Niet zelden kom ik aan huis bij mensen waarbij de pup al de ware terrorist aan het uithangen is, of waar een pup ontzettend zwaar gecorrigeerd wordt. Daar heb ik dan best wel moeite mee. Natuurlijk, iedereen corrigeert zijn pup, ook de mensen die heel hard roepen "enkel positief" te trainen (want ook zij negeren de hond wel eens, en ook zij geven wel eens geen voertje als de oefening fout gaat) maar het gaat mij om de mate waarin.
Bijvoorbeeld: Stafford pupje, 16 weken jong. Eigenaar liet mij komen omdat de pup helemaal losgeslagen was. Dan kom je aan, en het schouwspel was echt duidelijk: pupje was onzeker over wat hij wel of niet fout deed (timing eigenaar was verkeerd) en doodsbenauwd voor de vliegenmepper (ergens in bijten wat een "tikje" met de mepper). Denk je dat hij er minder van ging slopen? Nee, hij rende gewoon 10x zo hard, stuiterde vervolgens alle kanten op en plaste daarna in huis als de eigenaar de mepper ging pakken, of als de eigenaar uberhaupt het pupje wilde meenemen of aanraken.
Natuurlijk is dit een extreem voorbeeld, overigens gebaseerd op een waar gebeurde situatie. De eigenaar was oververmoeid van de pup in bedwang houden (en een staff is een flinke actie hond) de pup was hyperactief door onzekerheid en moeheid.
Vanaf dat moment veranderde de huiselijke situatie: de bench werd omgebouwd tot heerlijk holletje, en pupje ging er na elke speelronde in. Tijdens de speelronde kreeg hij vooraf al een speeltje, en oefeningen werden in een omgeving gedaan waar hij geen schade kon aanrichten.
4 weken verder was de eigenaar helemaal opgeknapt, werd de vliegenmepper weer alleen voor ongedierte gebruikt, was pupje een stuk bereikbaarder en was er rust, harmonie en vrolijkheid in huis.
Ook al was het de bedoeling dat dit pupje "gewoon" huishond werd, om hem dit goed en positief te leren was de bench toch meer dan nodig!
En natuurlijk, er zijn ook zat hondjes die ergens neerploffen en het allemaal wel best vinden. Ik denk dat eea vooral samenhangt met energie van de hond, en timing van eigenaren.
Mijn manier, is zeker niet DE manier. Het is wel een wijze waarop ik inmiddels weet dat ik een onvoorwaardelijk brave hond krijg. Maar, zeker geen robot! En ik snap ook best wel dat mensen het helemaal niet belangrijk vinden of ze hun huisgenoot op afstand kunnen laten zitten
Het enige wat ik soms jammer vind, is dat onervaren eigenaren en de pup met de handen in het haar zitten. Niet zelden kom ik aan huis bij mensen waarbij de pup al de ware terrorist aan het uithangen is, of waar een pup ontzettend zwaar gecorrigeerd wordt. Daar heb ik dan best wel moeite mee. Natuurlijk, iedereen corrigeert zijn pup, ook de mensen die heel hard roepen "enkel positief" te trainen (want ook zij negeren de hond wel eens, en ook zij geven wel eens geen voertje als de oefening fout gaat) maar het gaat mij om de mate waarin.
Bijvoorbeeld: Stafford pupje, 16 weken jong. Eigenaar liet mij komen omdat de pup helemaal losgeslagen was. Dan kom je aan, en het schouwspel was echt duidelijk: pupje was onzeker over wat hij wel of niet fout deed (timing eigenaar was verkeerd) en doodsbenauwd voor de vliegenmepper (ergens in bijten wat een "tikje" met de mepper). Denk je dat hij er minder van ging slopen? Nee, hij rende gewoon 10x zo hard, stuiterde vervolgens alle kanten op en plaste daarna in huis als de eigenaar de mepper ging pakken, of als de eigenaar uberhaupt het pupje wilde meenemen of aanraken.
Natuurlijk is dit een extreem voorbeeld, overigens gebaseerd op een waar gebeurde situatie. De eigenaar was oververmoeid van de pup in bedwang houden (en een staff is een flinke actie hond) de pup was hyperactief door onzekerheid en moeheid.
Vanaf dat moment veranderde de huiselijke situatie: de bench werd omgebouwd tot heerlijk holletje, en pupje ging er na elke speelronde in. Tijdens de speelronde kreeg hij vooraf al een speeltje, en oefeningen werden in een omgeving gedaan waar hij geen schade kon aanrichten.
4 weken verder was de eigenaar helemaal opgeknapt, werd de vliegenmepper weer alleen voor ongedierte gebruikt, was pupje een stuk bereikbaarder en was er rust, harmonie en vrolijkheid in huis.
Ook al was het de bedoeling dat dit pupje "gewoon" huishond werd, om hem dit goed en positief te leren was de bench toch meer dan nodig!
En natuurlijk, er zijn ook zat hondjes die ergens neerploffen en het allemaal wel best vinden. Ik denk dat eea vooral samenhangt met energie van de hond, en timing van eigenaren.
http://www.labradorforum.nl/hij-wil-dat.php" onclick="window.open(this.href);return false;
Cial (Excalibur Cial V.t. Jagersgilde) 22-03-2012
-
- Hele grote hondenneus
- Berichten: 1591
- Lid geworden op: 01/03/10 15:39
- Locatie: Kerkrade
Wat kan een situatie snel veranderen, zeg. Het ijs lijkt gebroken of er zijn enorme barsten in het ijs, maar van de mopperende Max is nog maar weinig over. Ze zoeken steeds meer toenadering en Max laat ontzettend veel toe van Bob. Bob mag nu ook met alle speeltjes spelen zonder dat Max deze claimt. Bob heeft zelfs al een paar keer speeltjes van Max gejat. De correcties die Max nu geeft, zijn om zeer begrijpelijke situaties. Max was bijvoorbeeld aan het spelen en Bob probeerde dit te jatten, er volgde een lichte correctie. Heel begrijpelijk. Je ziet wel nog dat de nabijheid voor beide nog wel spannend is, een beetje aftastend nog. Max heeft er ook bijna geen problemen mee als Bob hem nadert als hij ligt, dat vond hij eerst wel spannend en dan sprong hij direct op en gaf een brom (blijf uit mijn buurt!). Nu blijft hij liggen, maar aan de houding van beide honden merk je dat het nog een beetje spannend is. Ook het op de rug liggen bij Max is zoals vanouds. Max vindt het al sinds pup heerlijk om op de rug te gaan liggen tijdens het aaien. De eerste dagen dat Bob er was, wilde hij dit echt niet. Nu legt hij zich op de rug bij ons tijdens het aaien terwijl Bob in de buurt aan het drentelen is. Wij hebben ze gisterenavond een 20 minuten laten spelen en ze hadden dolle pret. Het werd zelfs zo gezellig dat het ons verstandig leek om het af te kappen. Beide honden kregen iets lekkers en dit kon Bob opeten in de bench, waarna hij in diepe slaap viel. Hij heeft twee uur geslapen op zijn rug en Max dezelfde tijd bij ons naast de bank.
Groetjes, Roy en Marjolein en een pootje van Max en Bob.
-
- Hele grote hondenneus
- Berichten: 1591
- Lid geworden op: 01/03/10 15:39
- Locatie: Kerkrade
Trouwens, nog even over de bench.
Met mijn honden ben ik niet van plan om shows te lopen of wedstrijden op hoog niveau, maar de bench vind ik een uitstekend middel om goed op te voeden. Als je de bench goed gebruikt, kun je rust en regelmaat heel makkelijk creeeren. Bij Max heb ik de bench te weinig gebruikt, hij was nooit moe Toen ik erachter kwam dat jonge hondjes vaak door blijven gaan en dat wij verantwoordelijk zijn dat zij genoeg rust krijgen, was het al een beetje te laat. Max is al ontzettend pittig van aard, maar door onze foute aanpak en een te weinig gebruik van de bench veranderde hij in een terrorpup en moest ik heel veel afleren Gelukkig leer je van fouten en daarom gaat Bob (ook al is hij veel rustiger van aard) heel veel in de bench. En wat slaapt hij veel! Als hij buiten de bench is, is hij ontzettend speels en ontdekkend, maar heel goed te corrigeren. Gisteren avond tijdens het spelen met Max werd hij op een gegeven moment steeds ondeugender en leek hij een beetje in een hyperactieve toestand te komen. Alarmbellen, deze signalen kennen wij! Hopsakee, spel afgekapt, snackje en lekker in de bench tot rust komen. Dus ik ben helemaal positief over de bench.
Met mijn honden ben ik niet van plan om shows te lopen of wedstrijden op hoog niveau, maar de bench vind ik een uitstekend middel om goed op te voeden. Als je de bench goed gebruikt, kun je rust en regelmaat heel makkelijk creeeren. Bij Max heb ik de bench te weinig gebruikt, hij was nooit moe Toen ik erachter kwam dat jonge hondjes vaak door blijven gaan en dat wij verantwoordelijk zijn dat zij genoeg rust krijgen, was het al een beetje te laat. Max is al ontzettend pittig van aard, maar door onze foute aanpak en een te weinig gebruik van de bench veranderde hij in een terrorpup en moest ik heel veel afleren Gelukkig leer je van fouten en daarom gaat Bob (ook al is hij veel rustiger van aard) heel veel in de bench. En wat slaapt hij veel! Als hij buiten de bench is, is hij ontzettend speels en ontdekkend, maar heel goed te corrigeren. Gisteren avond tijdens het spelen met Max werd hij op een gegeven moment steeds ondeugender en leek hij een beetje in een hyperactieve toestand te komen. Alarmbellen, deze signalen kennen wij! Hopsakee, spel afgekapt, snackje en lekker in de bench tot rust komen. Dus ik ben helemaal positief over de bench.
Groetjes, Roy en Marjolein en een pootje van Max en Bob.