herplaatser

[moonroosje]

Hallo allemaal,

Ik ben benieuwd naar jullie mening of ervaring.

Ik ben gevraagd of ik een 8 maanden reutje wil adopteren.
Hij komt van een goede fokker af, is in huis groot gebracht en er zijn shows met hem gelopen waar hij goed op gescoort heeft. Qua karakter is het een hond naar mijn hart (vrij rustig, sociaal, lief, enthousiast, houdt van knuffelen en apporteren etc.)

De röntgenfoto's wezen uit dat hij rechts een LPCtje heeft, = los zittend stukje kraakbeen in het elleboog gewricht, de linker elleboog is gaaf dus niets aan de hand en de heupen (HD) zagen er goed uit. Ze waren er vroeg bij en het is een heel klein stukje. Hij wordt wel geopereerd aan zijn elleboog. Volgens de dierenarts is de prognose prima, het kwam door een trauma en was niet erfelijk. Als het erfelijk zou zijn zou hij het aan twee ellebogen hebben. Er zijn ook dna testen bij hem uitgevoerd, verder is hij helemaal gezond en genetisch vrij. De reden voor herplaatsing is dat zij niet met hem verder kunnen en hem de beste thuis willen geven. Zij vinden het heel moeilijk om hem weg te doen.

De vragen die ik in gedachten heb is: “hoe is de prognose, breidt de LPC zich nog meer uit of is de kans groot dat er artrose ontstaat. Neem ik dan een probleemhond in huis als hij verder gewoon gezond is? Kan ik dan nog wel met hem apporteren/trainen? Hoe denken jullie over herplaatsers?”

Groetjes

[Kay]

Phoeh, elke hond is natuurlijk anders en ik kan je alleen mijn eigen ervaring vertellen met LPC.

Onze Daan kreeg tijdens zijn 1e levensjaar ook de diagnose LPC in beide ellebogen en is daaraan geopereerd (beide poten tegelijk)
De revalidatie was verschrikkelijk, want we moesten hem dag in dag uit in alles beperken en ook mocht hij niet spelen met Kay.
Wij hebben voor de revalidatie een kleine 8 maanden uit getrokken tot hij alles weer kon en mocht, maar......

Daan kon na die 8 maanden revalidatie alles wat een labje hoort te kunnen doen !
Daan heeft na de operatie/revalidatie tot op heden nooit meer stijf/mank gelopen.

Nu ligt het er wel aan wie de operatie doet, hoe de eigenaren de revalidatie aanpakken, EN het ligt toch ook aan de hond zelf.
Zo ken ik inmiddels helaas zat honden die aan LPC geopereerd zijn die bv nooit meer kunnen wandelen met een grote groep omdat dat kreupelheid tot gevolg heeft.

Ik wens je heel veel succes met de beslissing !!
Mocht je nog meer vragen hebben, gewoon stellen

[Tammie]

LPC heb ik geen ervaring mee, dus ik kan je daar niets over vertellen.

Een herplaatser kan heel leuk zijn Maar het ligt er maar net aan wat het dier in zijn leven daarvoor heeft meegemaakt
Als jij een klik met het reutje hebt, er is geen gedragsproblematiek bij deze hond dan zou ik er persoonlijk voor gaan.
Heeft het reutje gedragsproblematiek (waar het in dit geval niet op lijkt als ik je verhaal zo lees) dan is het maar net hoe je situatie thuis is, je eigen kennis, of je het aandurft, etc

zit je alleen met de LPC en daarover zou ik mij persoonlijk wel heel goed inlezen.
ik zeg niet dat ik het daarom zou laten maar ik zou mij er wel heel erg in gaan verdiepen om te kijken of dit geen beletsel voor je vormt. Anderzijds als je een pup had gewild had het ook op latere jongere leeftijd iets kunnen krijgen onverhoopt.

[Haasje]

Wat betreft mijn mening over herplaatsers: Zolang er geen agressie bij zit, is er absoluut niks mis mee. Als je de tijd neemt om hem te leren kennen en een band op te bouwen kom je er vanzelf achter dat het onzin is als mensen zeggen 'je weet niet wat er in zit'. Hij heeft een mooi karakter en mooie resultaten, dat kan eigenlijk niet beter . Het is aan jou om te bepalen of je liever een herplaatser of een pup wilt.

[renate]

Kaine is een jaar geleden geopereerd aan lpc aan zijn rechter voorpoot.
Links heeft hij ook minimale lpc maar daar is hij niet aan geopereerd.
Eerste weken rust moeten houden en daarna rustig uitbreiden. We zijn nu een jaar verder en Kaine kan alles weer zonder mank te lopen. Hij rent, zwemt en wandeled uren met ons mee ( soms zelfs 5 uur op een dag ). Bij Kaine is het bot afgebroken door een botsing en omdat hij zelf niet rustig is en niet meer met andere reuen samen kan van grote rassen loopt hij niet meer los en speelt hij alleen met Basco en ons logeetje als ze er is.

Bij hem is de operatie dus goed verlopen en door zwemmen en rechtlijnig te bewegen heeft hij een goede spiermassa opgebouwd waardoor zijn spieren alles opvangen. Hij heeft rechts wel artrose vorming maar geen last van.

[Lien]

Hou er wel rekening mee dat de hond voor deze (elleboog) problemen niet meer
te verzekeren is en dat er misschien kosten kunnen ontstaan agv artrose oid.

[Kay]

Hou er wel rekening mee dat de hond voor deze (elleboog) problemen niet meer
te verzekeren is en dat er misschien kosten kunnen ontstaan agv artrose oid.

Idd, je kan hem helemaal niet meer verzekeren voor pootproblemen, zelfs niet als hij ooit in gevecht raakt en hij breekt zijn poot oid, dat is volledig uitgesloten

[Roos]

Hier twee honden met lpc waarvan er een weer loopt als een trein, maar bij de andere moeten we toch echt wel rekening moeten houden met haar. Zij loopt dus wel stijvig, (niet mank), en in de avond sjokt zij toch vaak erg traag de straat uit en loopt daarna pas weer 'goed'. Uren durende wandelingen zitten er voor haar niet in. Ik heb er voor gekozen om haar alles te laten doen wat zij zelf wil, maar de opgelegde zaken zoals ballen gooien en er achteraan mogen zij beide niet behalve in het water. Artrose komt er volgens mij altijd bij door de operatie aan het bot, dus daar kunnen ze zeker last van krijgen maar aan de andere kant net zo goed weer niet. Lastig te zeggen dus.
Een herplaatser lijkt mij erg leuk, maar op deze grond zou ik hem nooit nemen, maar dat zal zeker met mijn ervaringen van doen hebben.
Je hebt dus geen bal aan mijn antwoord maar succes met het maken van een keuze

[Roos]

Wat ik mij nu afvraag is hoe de da zo zeker weet dat het door trauma komt? Zo rond deze leeftijd (vanaf een half jaar meen ik zo uit mijn hoofd) komt lpc doorgaans naar buiten. Dan volgt er eerst een periode van pijnstilling/lijnrust en daarna worden er meestal pas foto's gemaakt.

Hoe is deze aandoening geconstateerd, via röntgenfoto's of via een RMI scan? Je leest tegenwoordig steeds vaker dat er niets te zien is op foto's, ook bij Dewi is lpc in haar 'goede' elleboog waarschijnlijk gemist zo te zien aan de artrosevorming op de foto's die ik op bijna tweejarige leeftijd heb laten maken.

Waarom moet de hond weg, als het door trauma komt en hij is verder helemaal gezond is er toch niets aan de hand en kunnen zij gewoon met hem verder?

Wie is er verantwoordelijk qua kosten voor de operatie en bij wie krijgt hij zijn revalidatieperiode? Ik kan jou wel vertellen dat dat niet een van de meest prettige periodes is.

Zomaar even wat vragen die in mij opkomen....

[Lupos]

Wat ik mij nu afvraag is hoe de da zo zeker weet dat het door trauma komt? Zo rond deze leeftijd (vanaf een half jaar meen ik zo uit mijn hoofd) komt lpc doorgaans naar buiten. Dan volgt er eerst een periode van pijnstilling/lijnrust en daarna worden er meestal pas foto's gemaakt.

Precies, dit vraag ik me ook af. Ik ben deze winter op bijscholing geweest en daar wist Marcel Nijland prachtig uit te leggen waarom LPC zelden door trauma kan ontstaan oftewel; het is dus zo goed als altijd erfelijk. Dat komt, omdat het stuk bot dat afbreekt, bij de honden waar dat afbreekt, verder is doorgegroeid dan normaal gesproken zou moeten. Dat is de afwijking in het gewricht, het afscheuren van dat stukje bot is uiteindelijk wel het probleem dat opvalt, maar dat is niet de oorzaak van het LPC verhaal . De oorzaak is en blijft het verkeerd groeien van het bot en dat is wel degelijk een erfelijke grondslag. Omdat de hond nog slechts 8 maanden is, kun je nog helemaal niet stellen dat de botgroei correct is verlopen omdat de hond nog volop in de groei is.
Daarnaast is de revalidatie bepaald geen pretje en zit je met een aantal risico's die je niet moet onderschatten. Bedenk je goed welke keerzijde er aan je keuze zit en allicht is het handig om met de fokker af te spreken te delen in de komende kosten mocht er iets niet goed gaan. Mijn vorige labrador heeft ook LPC gehad en ten gevolge daarvan jarenlang fysio en aquatherapie, zenuwtherapie, accupunctuur enz, om het een beetje aangenaam te houden. Kosten? Gemiddeld zo'n E200,- per maand. En natuurlijk, je kunt ook het geluk hebben zoals Kay beschrijft, dat de hond een operatie heeft gehad, een zware revalidatie en dan compleet normaal "hond" kan zijn. Dat is het ideale scenario maar lang niet altijd het gelukje bij LPC helaas.

[Roos]

Nu ben ik even benieuwd naar jouw mening over onze berichten?

[Cissy]

Realiseer je goed wat je doet niet alleen financieel maar ook emotioneel , een herplaatser een kans geven is super dat hebben wij ook 3 keer gedaan.

Toch zou ik mijn bedenkingen hebben met een hond met een dusdanig ziektebeeld .

Zou alles willen weten en mezelf goed laten inlichten over de evt gevolgen ook aan onafhankelijke deskundige en dan de voors en tegens tegen elkaar afstrepen ..

Sterke met het nemen van deze moeilijke beslissing

[moonroosje]

---,

[Kay]

---,

Volgens mij ging je reactie niet helemaal goed

[Tarzan]

Dit topic lezende zou ik aan deze hond niet beginnen.
Een herplaatser kan prima. Maar liever een zonder lichamelijke gebreken.
Wel jammer als je al een hond op het oog hebt. Maar je bespaart jezelf heel wat ellende.