Laboriginals schreef:Ik denk dat het ook heel veel uitmaakt of het je eerste hond is of je tweede, derde, vierde... En of de hond enige hond is, of samenleeft met andere honden. Met je eerste hond wil je geen fouten maken en doe je veel volgens de boekjes, waardoor je misschien veel te rechtlijnig bent. Met je volgende honden doe je veel meer op gevoel en ervaring en kijk je vooral naar de hond zelf, wat die nodig heeft. Daardoor lijkt een tweede of volgende hond vaak makkelijker op te voeden, maar ik denk dat het ook voor een heel stuk aan jezelf ligt.
Ook als er al een oudere hond in huis is, of misschien zelfs meerdere, lijkt een nieuwkomer veel makkelijker op te voeden dan die eerste. Maar dat ligt volgens mij ook aan de interactie tussen de honden. Honden kunnen onderling veel subtieler en duidelijker grenzen stellen aan zo´n jonkie dan wij mensen. En vergeet de voorbeeldwerking van een oudere hond niet. Jonkies leren ontzettend veel door te kijken naar hun oudere roedelgenootjes. Heb je een gehoorzame oudere hond, dan neemt jonkie heel veel van dat gedrag over.
Natuurlijk zijn alle honden individuen, de een makkelijker dan de ander, maar ik merk bij mezelf dat een nieuwe pup opvoeden steeds makkelijker en meer spelenderwijs gaat. Volgens mij gewoon door de ervaring en zeker ook door de andere honden in huis.
Hanneke
Hier geldt dat dus niet; Xpencer is mijn tweede hond en veel moeilijker dan Olly! Hij is een schat maar hij heeft ontzettend veel uitgetekende richtlijnen nodig. Dit is mij ook meegedeeld door de geleidehondenschool. Maar omdat zij ook weten dat ik dit aankan, heb ik hem ook gekregen . Het gaat ondertussen echt SUPER goed maar ik moet bij hem echt de teugels vrij strak aanhouden of ik merk het echt waar vrijwel meteen. Ik heb met hem eigenlijk veel meer werk dan met Olly destijds. Maar ik doe het supergraag hoor ; hij is echt een kanjer!!!