Lijnteelt vs Inteelt

[RaymondC]

Heb volgende tekst gevonden op het grote www, want was zelf ook niet helemaal mee met het verschil tussen de 2.

Lijnteelt

Lijnteelt betekent twee honden met elkaar paren, die aan beide kanten van de stamboom gezamenlijke voorouders hebben, maar die niet zo nauw verwant zijn als bij inteelt.
De honden, waarmee lijnteelt wordt gedaan, moeten honden zijn van een type dat men wil behouden.
Lloyd Brackett stelt in zijn uitmuntend boek "Planned Breeding", dat als men zegt dat een hond uit lijnteelt afkomstig is, onze eerste vraag zou moeten zijn: "Uit welke lijnen dan wel?"
Een stamboom, die eenvoudigweg één of twee honden opdubbelt heeft geen waarde, tenzij deze honden van een buitengewoon type waren, een type dat men zou willen behouden.
Lijnteelt op twee honden van middelmatige kwaliteit is bijna net zo gevaarlijk als inteelt op honden met hetzelfde defect.

Lijnteelt is het meest veilige programma op de lange termijn, omdat gewenste en niet gewenste trekken geleidelijk aan over verscheidene generaties heen worden vastgelegd.
Omdat fouten zelden tegelijkertijd aan de oppervlakte komen, kan er in gedeeltes mee worden afgerekend.
Met lijnteelt kan men voor onbepaalde tijd doorgaan, als in de lijn honden voorkomen, die de fouten die men tegengekomen is kunnen verbeteren.

Ofschoon lijnteelt langzamer werkt dan inteelt, komt lijnteelt tenslotte uit op een uniforme dominante lijn, meestal bij de tweede of de derde generatie.
Als inteelt en lijnteelt in een fokprogramma worden gecombineerd, kan het resultaat een zeer sterke stamboom zijn.

Lijnteelt echter alleen om de stamboom is absurd.
De honden moeten elkaar ook als individuele typen aanvullen.
De lijn moet het versterken ervan waard zijn, anders kan de fokker zijn problemen verdubbelen.
Net als bij inteelt moet soms een outcross worden gedaan om de benodigde verbetering te krijgen.

Een veel gehoorde mening is, dat de meest waardevolle hond - wat het fokken betreft - er één is met een stamboom waarbij lijnteelt gedaan is.
Deze hond zal zichzelf gelijkmatiger vererven dan een hond uit voorouders die geen relatie met elkaar hebben.
Zo'n hond kan gebruikt worden om een gevestigde lijn voort te zetten of hij kan bij lijnteelt gebruikt worden om een nieuwe lijn te vormen.
Hij kan bij inteelt gebruikt worden of er kan met hem een outcross worden gedaan naar behoefte en hij zal dan altijd nog enigszins voorspelbaar vererven.
Het fokken door middel van inteelt of door middel van een outcross is aan meer grenzen gebonden.

Inteelt

De definitie van inteelt is het doen paren van twee individuen - in dit geval honden - die nauw aan elkaar verwant zijn: vader-dochter, broer-zuster, moeder-zoon of halfbroer-halfzuster.

Bij paring van bloedverwanten in de eerste graad spreekt men ook van incestteelt.
Inteelt is de meest vlugge manier om uniformiteit vast te leggen, omdat het een concentratie van genen geeft en omdat - als men er mee doorgaat - alle hieruit geboren honden dezelfde genetische constructie zullen hebben.
Soms kan het type in één generatie van inteelt worden vastgelegd.
Soms worden broer en zuster gepaard als de combinatie van de reu en de teef in kwestie bijzonder veel succes heeft.
Als men een dochter aan de vader paart wordt het "bloed" van de vader geconcentreerd.
Als men de eigenschappen van de moederhond wil vastleggen, dan wordt de moeder met de zoon gekruist of met een halfbroer of -zuster, die dezelfde moeder heeft.

Ofschoon soms ieder denkbaar defect ten onrechte in verband wordt gebracht met inteelt, is het zo dat inteelt geen problemen veroorzaakt, als het met zorg wordt gedaan.
Inteelt concentreert (vermenigvuldigt als het ware) eigenschappen die al aanwezig waren en inteelt brengt verborgen eigenschappen (=recessief aanwezig) aan de oppervlakte.
Dit kan uit de aard der zaak wenselijk of juist ongewenst zijn.
Daarom heeft inteelt alleen succes, als exemplaren van het ras met voortreffelijke eigenschappen en met weinig of geen recessieve genen voor serieuze fouten worden gebruikt.
Er moet dus een strenge selectie plaats vinden op gezondheid, immuniteit, karakter en positief gewenste eigenschappen van een gebruikshond.
Als men goed met inteelt omgaat, is het een manier om het bloed van een uitzonderlijke hond vast te leggen en zo invloed te hebben op een gehele lijn.
Een hond, die voorkomt uit een echt juiste inteelt, kan grote invloed hebben.
Hij zal redelijk zuiver de hoedanigheden die hij duidelijk vertoont vererven en zal ze daarom ook vrij constant doorgeven.
Dit geldt nog sterker voor een hond, die voorkomt uit twee generaties inteelt of uit een combinatie van honden, die voorouders hebben uit lijnteelt of uit dezelfde lijn, waarbij een minimum aan outcross (=bloedverversing) met de voorouders is gedaan.

[Laboriginals]

Lijnteelt is in feite hetzelfde als inteelt, alleen zit de verwantschap dan niet in de eerste generaties, maar wat verder weg. Dus oom - nicht of twee maal dezelfde overgrootvader of zoiets. Lijnteelt is een afgezwakte vorm van inteelt.

Voor beide gevallen, zowel inteelt als lijnteelt, geldt dat genen meer identiek worden. Een individu krijgt de helft van zijn genen van zijn vader en de andere helft van zijn moeder en normaal gesproken zijn die helften totaal verschillend. Bij inteelt of lijnteelt zijn de famile van vader en moeder gedeeltelijk hetzelfde. De pup krijgt dus niet twee totaal verschillende pakketjes genen, maar pakketjes die gedeeltelijk identiek zijn. Daardoor krijg je pups die heel erg lijken op die gezamenlijke familie.
Als de gezamenlijke voorouder een prachtige kampioen was, is natuurlijk de hoop dat de ingeteelde kinderen allemaal heel erg op die prachtige kampioen gaan lijken. En dat gebeurt ook meestal wel.
Alleen, wat men vroeger niet wist en nu wel... die variatie in genen is nodig om gezond te blijven. Een te grote gelijkheid van genen zorgt voor verhoogde vatbaarheid voor infectieziektes, kleiner worden van de individuen, minder lang leven, mindere vruchtbaarheid.

Dit is een goed leesbaar artikel. Het gaat weliswaar over de kattenfokkerij, maar het principe van inteelt en lijnteelt geldt voor alles en iedereen:
http://www.rasclubmainecoon.nl/rmc19.htm

Hanneke

[doggie]

Ik vraag me nu af hoe dat gaat bij honden en wolven in het wild. Daar dekt toch alleen de roedelleider alle teven? Zolang die reu dus aan het hoofd blijft staan van de roedel, zal hij toch ook zijn familie weer bevruchten? En is er dus ook sprake van inteelt.
Dat zou dan op de lange duur niet goed zijn voor de gezondheid van de roedel.
Weet iemand hoe dat zit?

[Lupos]

Ik vraag me nu af hoe dat gaat bij honden en wolven in het wild. Daar dekt toch alleen de roedelleider alle teven? Zolang die reu dus aan het hoofd blijft staan van de roedel, zal hij toch ook zijn familie weer bevruchten? En is er dus ook sprake van inteelt.
Dat zou dan op de lange duur niet goed zijn voor de gezondheid van de roedel.
Weet iemand hoe dat zit?

Wolven staan meestal alleen in de bloei van hun leven bovenaan de roedel en dan is er een alfa reu en een alfa teef. Alleen deze twee komen tot paren, de rest zijn de surrogaat ouders van de pups van de leiders.
Daarnaast worden wolven later geslachtsrijp: rond de 24 maanden.
De kans dat een dochter wordt gedekt door de vader is niet zo heel erg groot. Daarnaast scheiden ook altijd pups af van de roedel en starten een nieuwe groep met een eigen territorium. Die zwervers zijn vaak jonge wolven met de potentie om te groeien tot leiders.
Er is wel vreemdgaan waargenomen bij wolvenroedels, waarbij ondergeschikte dieren paarden met elkaar. Toch wordt dit vaak genadeloos afgestraft in roedels en een enkele keer blijft het in stand.
Tot slot heb je dan nog het element: survival of the fittest. Wolven die een verkeerd pakketje genen meekrijgen zullen in de natuur niet of niet lang overleven, nakomelingen zullen dan al snel uitlbijven.

bron: living with wolves NGC

[XXX]

Lijnteelt is in feite hetzelfde als inteelt, alleen zit de verwantschap dan niet in de eerste generaties, maar wat verder weg. Dus oom - nicht of twee maal dezelfde overgrootvader of zoiets. Lijnteelt is een afgezwakte vorm van inteelt.

Voor beide gevallen, zowel inteelt als lijnteelt, geldt dat genen meer identiek worden. Een individu krijgt de helft van zijn genen van zijn vader en de andere helft van zijn moeder en normaal gesproken zijn die helften totaal verschillend. Bij inteelt of lijnteelt zijn de famile van vader en moeder gedeeltelijk hetzelfde. De pup krijgt dus niet twee totaal verschillende pakketjes genen, maar pakketjes die gedeeltelijk identiek zijn. Daardoor krijg je pups die heel erg lijken op die gezamenlijke familie.
Als de gezamenlijke voorouder een prachtige kampioen was, is natuurlijk de hoop dat de ingeteelde kinderen allemaal heel erg op die prachtige kampioen gaan lijken. En dat gebeurt ook meestal wel.
Alleen, wat men vroeger niet wist en nu wel... die variatie in genen is nodig om gezond te blijven. Een te grote gelijkheid van genen zorgt voor verhoogde vatbaarheid voor infectieziektes, kleiner worden van de individuen, minder lang leven, mindere vruchtbaarheid.

Hanneke

Jammer al die lijnteelt!!!
Wij zullen nooit meer kiezen voor een hond waarin lijnteelt voorkomt, omdat we aan den lijve hebben ondervonden wat dit met een pup kan doen. En dat wil je echt niet mee maken..... Maar vindt nog maar eens een fokker die echt gaat voor de gezondheid van de Labrador en dus geen gebruik maakt van lijnteelt. De meeste fokkers kijken alleen naar het uiterlijk/ showuitslagen etc. en in mindere mate naar de consequenties van de lijnteelt.
Maar ik blijf zoeken er is vast wel een fokker (liefst Labrador) die nog zo fokt......iemand een idee??

[doggie]

Ik vraag me nu af hoe dat gaat bij honden en wolven in het wild. Daar dekt toch alleen de roedelleider alle teven? Zolang die reu dus aan het hoofd blijft staan van de roedel, zal hij toch ook zijn familie weer bevruchten? En is er dus ook sprake van inteelt.
Dat zou dan op de lange duur niet goed zijn voor de gezondheid van de roedel.
Weet iemand hoe dat zit?

Wolven staan meestal alleen in de bloei van hun leven bovenaan de roedel en dan is er een alfa reu en een alfa teef. Alleen deze twee komen tot paren, de rest zijn de surrogaat ouders van de pups van de leiders.
Daarnaast worden wolven later geslachtsrijp: rond de 24 maanden.
De kans dat een dochter wordt gedekt door de vader is niet zo heel erg groot. Daarnaast scheiden ook altijd pups af van de roedel en starten een nieuwe groep met een eigen territorium. Die zwervers zijn vaak jonge wolven met de potentie om te groeien tot leiders.
Er is wel vreemdgaan waargenomen bij wolvenroedels, waarbij ondergeschikte dieren paarden met elkaar. Toch wordt dit vaak genadeloos afgestraft in roedels en een enkele keer blijft het in stand.
Tot slot heb je dan nog het element: survival of the fittest. Wolven die een verkeerd pakketje genen meekrijgen zullen in de natuur niet of niet lang overleven, nakomelingen zullen dan al snel uitlbijven.

bron: living with wolves NGC

bedankt voor je uitleg. Ik vergeet telkens weer dat bij wolven alleen de alfa teef jongen krijgt. Dat maakt natuurlijk een enorm verschil.

[Laboriginals]

@XXX: Er zijn meer fokkers die juist géén lijnteelt toepassen, dan fokkers die dat wel doen. De meeste fokkers zijn inmiddels wel doordrongen van het risico van te veel lijnteelt.
Een kanttekening is wel op zijn plaats. Als je maar ver genoeg teruggaat in een stamboom (maakt niet uit welke), kom je altijd lijnteelt tegen. Dat komt omdat het ras is opgebouwd uit een beperkt aantal honden die aan het begin hebben gestaan van het ras. Daarna zijn er nooit meer vreemde honden ingekruist. Alle labradors ter wereld stammen dus af van de eerste honden. Hoeveel dat er waren, weten we niet, maar het zullen er geen duizenden geweest zijn. Misschien zelfs geen honderden, eerder tientallen. Dat betekent dat alle labradors heel in de verte familie van elkaar zijn en dat er dus bij iedere combinatie sprake is van lijnteelt, ook al zit die misschien héél ver weg.

Hanneke

[Tika Trails]

Ik doe het liefts ook zo ver mogelijk outcross.... liever geen lijnteelt, wat erg dicht bij zit!

[wenz]

Volgens mij is dit nu juist het probleem, waar het in het Tros-RADAR-programma over ging: door te veel fokken met dezelfde honden, teveel lijn- en inteelt krijg je uiteindelijk honden met problemen. Ook de ongewenste genen, dingen die bij de verre voorouder minimaal doorkomen, worden bij latere generaties versterkt. Naast inderdaad de typische goede kenmerken, waar het de fokkers om te doen is, die ook telkens sterker naar voren komen... Het principe van ' elk voordeel hep zijn nadeel..."

Het is toch niet voor niets, dat in Nederland neef en nicht alleen na koninklijke toestemming mogen trouwen, en we sex tussen directe verwanten incest noemen...en dus verbieden?

Bij mensen zie je bij inteelt de meest uiteenlopende genetische afwijkingen, allemaal met vreselijke gevolgen...maakt niet uit of het bij de voorouders niet voorkwam! Het is gewoonweg niet te voorkomen en ook niet (altijd) te voorspellen, ook niet met testen van de ouders...

[Laboriginals]

Volgens mij is dit nu juist het probleem, waar het in het Tros-RADAR-programma over ging: door te veel fokken met dezelfde honden, teveel lijn- en inteelt krijg je uiteindelijk honden met problemen. Ook de ongewenste genen, dingen die bij de verre voorouder minimaal doorkomen, worden bij latere generaties versterkt. Naast inderdaad de typische goede kenmerken, waar het de fokkers om te doen is, die ook telkens sterker naar voren komen... Het principe van ' elk voordeel hep zijn nadeel..."

Het is toch niet voor niets, dat in Nederland neef en nicht alleen na koninklijke toestemming mogen trouwen, en we sex tussen directe verwanten incest noemen...en dus verbieden?

Bij mensen zie je bij inteelt de meest uiteenlopende genetische afwijkingen, allemaal met vreselijke gevolgen...maakt niet uit of het bij de voorouders niet voorkwam! Het is gewoonweg niet te voorkomen en ook niet (altijd) te voorspellen, ook niet met testen van de ouders...

Dat was inderdaad de kern van de zaak, althans gedeeltelijk. Want er speelt nog iets mee, namelijk overdrijving op raskenmerken. Als er in de rasstandaard staat ´korte snuit´ of ´klein hoofd´ dan wint op een show de hond met de kortste snuit of het kleinste hoofd (even kort door de bocht, want het moet natuurlijk ook nog een mooi type zijn). De fokkers gaan dan proberen een nóg kortere snuit of nóg kleiner hoofd te fokken, zodat zij volgende keer winnen. Enzovoorts enzovoorts. Met als gevolg dat sommig rassen ondertussen complete gedrochten zijn geworden.
Er spelen dus twee dingen in de rashondenfokkerij: de gesloten genenpool waardoor het inteeltpercentage oploopt, soms nog een handje geholpen door fokkers die bewust intelen, plus het steeds overdrevener fokken op raskenmerken. En dat laatste wordt nog een handje geholpen door de competitie op de shows.

Hanneke

[Marga]

Is dit een zinvolle formule?
http://home.scarlet.be/~jg992621/articl ... rtikel.htm

[Laboriginals]

Is dit een zinvolle formule?
http://home.scarlet.be/~jg992621/articl ... rtikel.htm

Ik heb geen idee. Hij is inderdaad redelijk eenvoudig toe te passen, maar of het ook klopt? Dan zou iemand met een computerprogramma dat moeten narekenen en kijken of het overeenkomt.
Wat iedereen zich wel moet realiseren, welke methode je ook gebruikt... een inteeltpercentage kan wisselen al naar gelang over hoeveel generaties je het berekent. Hoe meer generaties je betrekt bij de berekening, hoe betrouwbaarder het is.
Bijv. bij een hond staan op de 3-generatiestamboom van de RvB helemaal geen identieke voorouder. Dan zou de inteelt over die 3 generaties dus 0% zijn. Maar het kan best zijn dat in de 4e, 5e, 6e enz. generatie het barst van de inteelt, waardoor je over 10 generaties best hoog uitkomt.
Dus als iemand zegt ´dit nest heeft een heel laag inteeltpercentage van bijv. maar 2%´ moet je altijd controleren over hoeveel generaties het is berekend.

Hanneke

[Marga]

Men zegt dat het vergelijkbare resultaten geeft met de formule van Wright.
Hoe verder weg hoe minder het mee telt. Ik kom met m'n toekomstige nestje (als het gelukt is) terug gekeken naar 7 generaties op één gemeenschappelijke voorouder in de 4e en 7e generatie.
4 + 7 = 11 min 1 = 10. Dat zou uitkomen volgens die berekening op 0,10%.

Trouwens ik las hier ergens iets over mensen en inteelt. Mijn neef is getrouwd met ZIJN nichtje. Niet MIJN nichtje en ze hebben 7!! gezonde kinderen. Hier hebben de goede genen elkaar getroffen...

[marron]

Ik ben ook niet gek op lijnteelt, liever niet! Uit elk eerste nestje van mijn meiden houd ik een teefje aan, en ik wil daar graag nieuw bloed in.
Ik heb met AYAY 2x dezelfde combi gebruikt, ik had een prachtige reu op het oog, helaas was deze gestorven, stond niet op de site, de andere woonde aan de poolcircel (wel mijn droomreu) dus te ver weg, ik ging nadenken, en heb de vader van La Paz weer gebruikt voor haar derde nestje, ik wil graag zien hoe de tweede generatie zich ontwikkeld, mijn poezz loopt hier al, helemaal goedgekeurd, ook een nestzusje van haar is goedgekeurd, gewoon omdat deze pupkopers het graag wilden. Dus een check upje van mijn kant Ik heb uiteindelijk wel mijn lijn die ik graag wilde voor La Paz gevonden in Ozzie, mijn zo geliefde Tjottelijn is weer wat dichterbij gekomen.

[Hakinka]

Op zoek naar een gepaste dekreu van ons Hayley heb ik al verschillende keren pech gehad.

De eerste reu.... zijn ouders zijn dezelfde als de grootouders van ons Hayley. Wat er dus op uitkomt dat die reu Hayley haar nonkel is.
.... niet dus want ik wil geen inteelt/lijnteelt.

Op zoek naar een andere reu.
Blijkt dit de nestbroer te zijn van ons Hayley.
Maakt we wel wat blij natuurlijk want na 3 jaar tijd familie van ons Hayley teruggevonden.
Hebben ondertussen ook al eens afgesproken en broer en zus hebben elkaar al ontmoet.
(zouden die dat eigenlijk nog weten dat ze broer en zus zijn na 3 jaar ? )