Sinds Lex 28 november 2014 is heengegaan zijn wij hondloos. En erger nog; lab-loos!! Uiteraard rouwen we nog om het verlies van onze bruine kanjer en is het veel te stil en schoon in huis.. Het thuiskomen is heel kaal en stil en we missen de verzorging, het spelen en de wandelingen (ja, ook die in weer en wind!) We weten dat we hier doorheen moeten en dat we het de tijd moeten geven, maar het is ook wel fijn om naar de toekomst te kijken en ons hart maakt dan een sprongetje als we aan een herplaatser-labrador(s) denken die we dan een warm mandje kunnen bieden en heel veel tijd, liefde en fijne wandelingen kunnen geven! Het geeft ons momenteel veel steun om aan de toekomst te denken, wetende natuurlijk dat Lex nooit vervangen kan worden.. Want zo'n geweldige, gouden hond vind je nooit meer!!
Dit wilde ik graag even met jullie delen..
Lab-loos..
- Susan78
- Grote hondenneus
- Berichten: 853
- Lid geworden op: 18/01/13 16:45
- Locatie: Halfweg
Lab-loos..
Lex 27-02-2003 (overleden op 28-11-2014) voor altijd in ons hart..
Joep (Wise Tails Lucky Boy) 21-05-2012
Joep (Wise Tails Lucky Boy) 21-05-2012
-
- Grote hondenneus
- Berichten: 890
- Lid geworden op: 08/08/10 14:38
- Locatie: Enschede
Re: Lab-loos..
Ik heb er nog geen ervaring mee maar het lijkt mij het moeilijkste wat er is. Ik hoop echt dat tegen die tijd mijn huissituatie wel weer veranderd is. Maar zoals het er nu voor staat is er dan geen ruimte meer voor een nieuwe lab..... Dus ik hoop voor mijzelf dat Foofer nog lang bij me is en ik hoop voor jullie dat wanneer de tijd daar is jullie een fijne hond weer krijgen!
-
- Middelgrote hondenneus
- Berichten: 317
- Lid geworden op: 18/09/12 08:28
Re: Lab-loos..
Voor onze Jesse overleed, hadden we plannen: we nemen de tijd, we verwerken eerst zijn verlies en pas dan gaan we kijken voor een andere hond.
Maar ik vond het afschuwelijk. Ik ben eigenlijk altijd thuis en dat lege huis brak me echt op. Wandelen zonder hond? Nee, dat deed ik niet. En thuiskomen in een leeg huis? Afschuwelijk.
Ik merkte voor mezelf dat los van het verlies van Jesse er ook een verdriet ontstond omdat ik niet kon doen wat ik het liefste deed, de muren kwamen op me af als ik thuis was...
Jesse overleed in september en in december zijn we al op zoek gegaan naar een andere hond, veel te vroeg naar ons eigen idee. In februari kwam dan eindelijk Joris.
Niet als vervanger, want zo werkt dat helemaal niet, maar gewoon erbij: Naast het verdriet de vreugde.
En nog komt er wel eens verdriet en dat mag er gewoon zijn, maar ik had toch niet meer dan 4 jaar hondloos willen zijn.
En zoals wij het beleven is dat ook echt niet nodig: het nieuwe doet niets af aan het oude.
Net als met het kiezen voor een tweede hond: erbij, niet in plaats van. Jesse heeft in feite nog steeds zijn plaats hier, zijn riem hangt nog aan de kapstok, zijn bal ligt nog in de tuin. Die plaats is niet minder geworden met de komst van 2 andere honden.
Veel sterkte!
Maar ik vond het afschuwelijk. Ik ben eigenlijk altijd thuis en dat lege huis brak me echt op. Wandelen zonder hond? Nee, dat deed ik niet. En thuiskomen in een leeg huis? Afschuwelijk.
Ik merkte voor mezelf dat los van het verlies van Jesse er ook een verdriet ontstond omdat ik niet kon doen wat ik het liefste deed, de muren kwamen op me af als ik thuis was...
Jesse overleed in september en in december zijn we al op zoek gegaan naar een andere hond, veel te vroeg naar ons eigen idee. In februari kwam dan eindelijk Joris.
Niet als vervanger, want zo werkt dat helemaal niet, maar gewoon erbij: Naast het verdriet de vreugde.
En nog komt er wel eens verdriet en dat mag er gewoon zijn, maar ik had toch niet meer dan 4 jaar hondloos willen zijn.
En zoals wij het beleven is dat ook echt niet nodig: het nieuwe doet niets af aan het oude.
Net als met het kiezen voor een tweede hond: erbij, niet in plaats van. Jesse heeft in feite nog steeds zijn plaats hier, zijn riem hangt nog aan de kapstok, zijn bal ligt nog in de tuin. Die plaats is niet minder geworden met de komst van 2 andere honden.
Veel sterkte!