Labradorforum

We zijn allemaal op de een of andere manier gerold in het houden van honden. Sommige waren het altijd al gewend van thuis, sommige starten ermee om hun droom waar te maken, anderen volgen de droom van hun partner en natuurlijk zijn er ook de huishoudens waar de kinderen om een hond zeuren.

Ik ben dus wel eens benieuwd wie de doorslag gaf voor het houden van een hond bij jullie!

Met andere woorden: wie is de oorzaak van de labradorverslaving?

Ik wilde altijd al een Labrador (als kind mocht ik vaak met de blonde lab van de buren wandelen) en toen ik eindelijk de tijd, ruimte, enz had was mijn vriend inmiddels ook hevig aangestoken door het Labradorvirus Toch duurde het nog 1,5 jaar voordat we Lex vonden..

Als klein meisje wilde ik altijd al een hond. Dus die vraag stelde ik ook toen we verkering kregen, wil je later wel een hond? Ik had het waarschijnlijk uitgemaakt als mijn vriend nooit een hond zou willen hebben

Toen ik in 1984 werkloos werd kon mijn droom in vervulling gaan. Van een Labrador Retriever hadden we nog nooit gehoord want die waren toen ook nog niet zo populair. Via een hondenencyclopedie hebben we het ras uitgezocht dat bij ons zou passen en dat bleek een Labrador te zijn!

Nu na bijna 30 jaar vinden we het nog steeds het leukste en mooiste ras dat er bestaat!!

Ik wilde graag een hond. Altijd al graag gewild. Eerst kochten we een appartement, dus dat was geen optie. Toen we een huis kochten, was ik er zeker van. Dennis zag het eerst niet zitten, maar na een tijdje begon het toch te kriebelen. Eerst goed ingelezen over rassen en over de labrador waren we het samen eens. Toen begon de zoektocht en 4 maanden later werd Bruce geboren

Ik had al een Golden Retriever toen ik mijn partner Jan leerde kennen.
Van vrienden van hem hoorde ik wel dat hij had gezegd: "ze heeft een hond...... ." Maar ja, die hond hoorde natuurlijk bij het hele pakket, dus het was 'take it or leave it'
Gelukkig was hij al heel snel verkocht. Maar..... toen we Goldy op 15 jarige leeftijd moesten laten inslapen had ook hij daar zoveel verdriet van, dat hij NOOIT meer een andere hond wilde.
Tja.... ik wel.... en ik heb ongeveer anderhalf jaar gewacht en toen besloten dat ik ECHT weer een hond wilde. Dat werd Jessy.
Jan heeft nu nog steeds spijt dat hij niet mee is geweest, de keren dat ik naar de fokker ging om met Jessy te kroelen en knuffelen, want natuurlijk werd hij binnen de kortste keren verliefd op dat bruine beertje toen ze eenmaal bij ons kwam wonen.
Met Bowie ging het anders. Bowie is een herplaatser en Jan was direct al verkocht vanaf het moment dat we kennis hadden gemaakt.

Tone ik 13 jaar geleden ging samenwonen was het al snel duidelijk dat er een hond zou komen.
Ik ben altijd al dol geweest op dieren en mocht van huis uit nooit een hond.
Mijn ex heeft thuis altijd honden gehad.
Toen ik alleen kwam te staan en Baloe na een jaar overleed wilde ik absoluut weer een hond.
Want als de kinderen er dan niet waren moest ik wel de deur uit met een hond.
Dus was mijn bewuste keus om Huub in huis te halen.

Ik wilde als kind altijd al graag een hond, maar meer dan een hamster of een cavia kwam er bij mijn moeder niet in. 17 jaar geleden kwam er per ongeluk een klein rood katertje op ons pad en hoewel ik helemaal geen kattenmens ben was ik meteen verkocht. Het was dan ook een zeldzaam exemplaar, waar ik was was de kat. Hij kon apporteren, en luisterde super goed. Helaas hebben we hem na 15 jaar moeten laten inslapen. Een nieuwe kat wilde ik niet, en de wens voor een hond stak weer op maar mijn man zag alleen maar beren op de weg. Maar ook hij miste een dier in huis en zo zijn we langzaam aan gaan kijken naar welk ras bij ons past en dat was de labrador. Nu hebben we Zyva, de meest geweldige hond van de wereld, wat zijn wij gek op haar en mijn man kan zich niet meer voorstellen dat hij geen hond wilde!

Ik had Max al toen ik mijn zeeman leerde kennen. Na het overlijden van Max wisten we vrijwel direct dat er weer een hond zou komen, er zullen hier altijd wel honden rond lopen.
We zijn allebei opgegroeid met honden en kunnen ons geen leven zonder hond voorstellen.

Thuis altijd een labje gehad Charlie en toen hij ouder werd wou ik er graag een eigen labje bij, om niet zonder hond te komen te zitten en om mee te trainen. Zo is Mexx er gekomen. En is de labrador gekte nog groter geworden. Na het overlijden van Charlie is er 1,5jaar later Bear bijgekomen.

En nu dus twee jongens en in de winter komt er hopelijk een meisje bij.

Ik ben degene hier die honden wil. Ik heb al vanaf mijn 17e een labje en ik had al 2 labjes toen we gingen samenwonen. Mijn vriend is uiteraard ook helemaal gek van ze hoor

Als Terra er niet meer is, dan zou het wel in overleg gaan of er weer een tweede komt. Maar het is wel zo dat als ik er 2 wil, dan vindt hij dat prima. Hij ziet ook wel in dat 2 labjes veeeel leuker is! Mijn vriend trekt wel echt een grens bij twee, drie is hier geen optie.

Kinderen wilde altijd al een hond maar welk kind wil dat nou niet.......Ik heb bewust gewacht tot de kinderen groter waren en naar school zodat ik meer tijd voor een hond zou hebben. Mijn man was geen liefhebber dus ik had ook niet verwacht dat hij zou instemmen. Onder het motto.........Als ik hem maar niet hoef uit te laten enz., enz. is Lola gekomen. De rest is geschiedenis. 2x keer raden wie 1 hond toch wel erg stil in huis vindt

rimanime schreef:Kinderen wilde altijd al een hond maar welk kind wil dat nou niet.......Ik heb bewust gewacht tot de kinderen groter waren en naar school zodat ik meer tijd voor een hond zou hebben. Mijn man was geen liefhebber dus ik had ook niet verwacht dat hij zou instemmen. Onder het motto.........Als ik hem maar niet hoef uit te laten enz., enz. is Lola gekomen. De rest is geschiedenis. 2x keer raden wie 1 hond toch wel erg stil in huis vindt

Hahaha... ja, ja... herkenbaar

Ik heb keihard moeten knokkennom tosca in huis te krijgen.
Hiervoor woonde ik en jerome(partner) in een flat met mexx en ik wilde zo graag een maatje voor mexx .
Mexx ging altijd overal mee naar toe maar er zat een groot nadeel aan mexx hij was altijd heel nerveus en als we op visite waren dan ging ie al panisch doen als ik of jerome naar de wc gingen en op een gegeven moment vond ik dat vervelend voor andere voor mexx en mezelf .
Dus wilde m niet meer altijd meenemen maar dan moet ie wel een maatje hebben vond ik .

Eerste afwijzing van jerome we wonen te klein (kon ik wel inkomen) als we een groter huis met tuin dan komt er een hondje . Ik blij want er was in ieder geval hoop.

We gingen verhuizen naar huis met tuin en ook geen zielig tuintje groot genoeg voor kleine kinderboerderij
Dus ik weer nu kan het schat .
Tweede afwijzing boven is nog niet af en dat kan niet als er boven nog verbouwt moet worden
(hier begreep ik niets van ) zei tegen hem dat de hond hier geen last van hoefde te hebben.

Ongeveer jaar later boven nog niets verbouwt ik nog een poging gedaan.
Derde afwijzing nee schat onze auto is te klein (pfffff ja hoor)

Auto kapot ik zat niet lekker meer elke keer wat.
Dus andere en grotere auto aangeschaft.
Poging voor mij nu kan het dus wel.
Vierde afwijzing nee schat we hebben 4 konijnen en 2 vogels en 1 hond is wel even voldoende (ik woedend om het feit elke keer beloven maar ook met ander excuus te komen)

Mijn tante overleed een hoop verdriet
Ik kreeg 500 euro van mijn oom en overleden tante.
Toen zegt jerome daar moet je iets moois voor kopen iets wat je echt wilt.

Ik wist t wel maar!
Vijfde afwijzing dan moet je je konijnen maar wegdoen ( ik zwaar over de zeik)
Ik zeg ik ga mijn konijnen niet wegdoen omdat ik een hond wil zo werkt dat niet en zo zit ik niet in elkaar.

Toen kwam kerst en dan krijg ik altijd een bonus zoals ik dat noem van 250 euro.
Ik zeg plus die 500 daar kan ik een mooi labje van kopen.
Met nog een paar weken doorzetten,zeuren was t zover ik mocht gaan zoeken naar een fokker.
Wat was dat leuk maar ook moeilijk.
Tot ik lien dr site zag goed gevoel,mooie hondjes,goede recensies helemaal top.

Het wachten en vechten waard!

En mijn tante zou trots zijn ze was gek op alle beesten

Einde.

becky0o01201 schreef:Ik heb keihard moeten knokkennom tosca in huis te krijgen.
Eerste afwijzing van jerome we wonen te klein (kon ik wel inkomen).
We gingen verhuizen naar huis met tuin en ook geen zielig tuintje groot genoeg voor kleine kinderboerderij
Tweede afwijzing boven is nog niet af en dat kan niet als er boven nog verbouwt moet worden
Ongeveer jaar later boven nog niets verbouwt ik nog een poging gedaan.
Derde afwijzing nee schat onze auto is te klein (pfffff ja hoor)
Auto kapot ik zat niet lekker meer elke keer wat.
Dus andere en grotere auto aangeschaft.
Mijn tante overleed een hoop verdriet
Ik kreeg 500 euro van mijn oom en overleden tante.
Toen zegt jerome daar moet je iets moois voor kopen iets wat je echt wilt.

Toen kwam kerst en dan krijg ik altijd een bonus zoals ik dat noem van 250 euro.
Ik zeg plus die 500 daar kan ik een mooi labje van kopen.
Met nog een paar weken doorzetten,zeuren was t zover ik mocht gaan zoeken naar een fokker.

Het wachten en vechten waard!
En mijn tante zou trots zijn ze was gek op alle beesten

Einde.

Dat is inderdaad wel drie jaar knokken geweest. Maar nu heb je ook wat.

Ja zeker niemand pakt me dat af.
En jerome is nu ook super blij met ons monster