irma schreef:Ik wist niet dat blindegeleidehonden al zo jong met pensioen gaan. Is dit standaard met 10 jaar? Ik heb ook een Lab van nu 9,5 jaar en die is nog zo speels en vitaal, die zou nog wel een tijd door kunnen werken. Of wordt er naar de individuele hond gekeken?
Uit een nest van Rosa van vorig jaar is er een pup naar de Scaledogs gegaan, volgende week wordt ze geröntgent.... Ook uit het komende nest (geboorte verwacht 8 mei) zal er misschien weer 1 naar Scaledogs gaan. Ik hoop dat de door mij gefokt pups net zulke goede geleidehonden worden als Olly en Xpencer. Veel plezier nog met je beide honden
Dat hangt inderdaad van hond tot hond en de combinatie ook af. Ik ben iemand die SUPER actief is en mijn hond moet dan ook heeeeel veel doen en aan kunnen.
Olly is afgekeurd omdat ze:
- ooit op haar neus geslagen is door een kindje en die angst is in de loop der jaren verergerd waardoor het in het geleidewerk een risico werd (plus ik paste me al aan haar aan door niet meer rond schooltijd te gaan wandelen of de bus te nemen want de bushalte staat net voor de schoolingang enz., maar op den duur kon ik zelfs moeilijk in winkels, bussen, en zelfs op straat komen waar joelende of groepen kids liepen).
- Olly's tempo ging ook achteruit de laatste maanden toen ik met haar werkte en ik merkte dat ze de drukte ook begon te schuwen.
- Soms bleef ze al wel eens in haar mand liggen en moest ik 2x vragen of ze met mij mee op stap wilde.
Ik heb Olly gekregen toen ik zelf nog niet zo actief was en gewoon een goede allround-hond nodig had. Dat kon Olly prima aan maar in de loop der tijd ben ik gewoon veeeeel mobieler geworden (dankzij haar!!!) en nog meer dingen gaan doen. In combi met Olly's ouder worden en de angst van kindjes, merkte je bij haar dat ze er gewoon geen zin meer in had. Of toch niet altijd. Ging ik bijvoorbeeld naar school, dan zou ze zo naar buiten zijn gelopen ipv naar het drukke studentenrestaurant te gaan bijvoorbeeld. Uiteindelijk werkte ze dus wel en ook heel goed, maar je merkte dat het niet meer "met volle goesting" was!
Nu ze op pensioen is, geniet ze echt heel erg! Ze mag altijd snuffelen, door iedereen geaaid worden, lekker mee dribbelen in het bos, heel veel slapen en gewoon alle dingen doen die leuk zijn zonder dat er van haar nog iets gevraagd wordt. Echt zalig want nu heb ik dus 2 zalige doggies met elk hun eigen karakter, looptempo, wensen, ... Totaal verschillende honden!
Maar Xpencer is echt de hond die ik nu nodig heb. Die een beetje heel erg ADHD is en dus gewerkt moet worden, of je huis wordt vanbinnen totaal gesloopt. Je moet met Xpencer echt gigantisch veel doen: verschillende routes, loslopen/aangelijnd lopen/in tuig lopen, onbekende trajecten, hondenschool, apporteren, ... en dan is hij content. Jep, hij komt uit een field trial-lijn uit Engeland en tsja, ... dat is toch echt het type hond dat bij mij past!
Olly is een supersupersuperhond en wij voelen elkaar toppie aan, dus ik doe haar zeker niet achteruit hoor
. Alleen past Xpencer in 't geleidewerk nu veel beter bij mij, plus ik kan met hem weer op een veilige manier weg
.
'k Ben superblij dat Xpencer net klaar was vorig jaar, want als ik hem niet had genomen of hij had niet bij mij én bij Olly gepast, dan was er met zekerheid nog geen andere lab voor mij geboren en had ik dus nog minstens 2 jaar moeten verder werken met Olly, en ik denk eerlijk gezegd dat dat niet of heel moeilijk zou zijn gegaan. Ik ben echt op een juist moment kunnen omschakelen naar Xpencer zodat ik me net niet heb hoeven ergeren aan Olly's te trage tempo, aan het feit dat ze zo bang was van kindjes dat ik echt eens een ongeval zou hebben meegemaakt, aan het feit dat ze gewoon niet meer had willen werken, ... Ik heb super momenten beleefd met Olly, mijn eerste kanjer, mijn topwijffie, en ik heb dan ook voor mezelf het gevoel dat we het geleidewerk op een prachtige manier hebben kunnen afsluiten!
BTW: Ik duim voor jouw puppies!!!
