Afscheid van mijn lieve Labje Mayra
Geplaatst: 16/04/14 14:22
Na een heerlijk leven samen hebben we afscheid moeten nemen van Mayra.
De eerste jaren was ze super enthousiast, wilde iedereen en alles begroeten zowel thuis als tijdens de wandelingen, was niet altijd even handig maar de bedoeling was altijd goed
Ze heeft drie keer een nestje pups gehad voor Hulphond Nederland die we samen met veel plezier en liefde hebben groot gebracht. Hierna mocht ze eervol met pensioen, waar we met volle teugen van hebben genoten, wandelen, zwemmen, kroelen, spelen met vrienden regelmatig naar Limburg om ook daar te genieten van de heerlijke natuur samen met een dochter van je!
Twee jaar geleden begonnen de eerste ouderdomstekens zichtbaar te worden, ze vond zwemmen nog heerlijk maar kon niet meer op de kant klauteren, in de auto mee naar het strand ging ook niet meer omdat ze niet meer in kon springen. Ze werd helemaal doof dus los lopen was ook een probleem geworden ik kon haar immers niet meer bij me roepen.
Een half jaar geleden kreeg ze blaasontsteking erg hardnekkig, het was pas na 6 weken antibiotica weer over en vanaf die tijd ging het langzaamaan bergafwaarts. Elke maand ging het weer iets minder, soms toch weer even een opleving, het wandelen ging dan weer tijdelijk goed.
De afgelopen 4 weken ging het steeds minder, het eten werd minimaal, de d.a. kon niks bijzonders ontdekken behalve artrose en de leeftijd.
Tot, nu bijna twee weken geleden, ze tussen de middag een plasje ging doen en ze niet meer recht kon komen, dan sta je ineens voor het blok. Al weken was de vraag wat moeten we doen, wanneer moet je beslissen om haar te laten gaan, het is zo moeilijk
En dan ineens kan je niet anders, je moet haar laten gaan Die zelfde dag is onze dierenarts thuis gekomen en haar in haar eigen mandje rustig laten inslapen, het doet zo veel pijn mijn maatje na al die fijne jaren te moeten missen, rust zacht lieve Mayra !!! Voor altijd in ons hart !
De eerste jaren was ze super enthousiast, wilde iedereen en alles begroeten zowel thuis als tijdens de wandelingen, was niet altijd even handig maar de bedoeling was altijd goed
Ze heeft drie keer een nestje pups gehad voor Hulphond Nederland die we samen met veel plezier en liefde hebben groot gebracht. Hierna mocht ze eervol met pensioen, waar we met volle teugen van hebben genoten, wandelen, zwemmen, kroelen, spelen met vrienden regelmatig naar Limburg om ook daar te genieten van de heerlijke natuur samen met een dochter van je!
Twee jaar geleden begonnen de eerste ouderdomstekens zichtbaar te worden, ze vond zwemmen nog heerlijk maar kon niet meer op de kant klauteren, in de auto mee naar het strand ging ook niet meer omdat ze niet meer in kon springen. Ze werd helemaal doof dus los lopen was ook een probleem geworden ik kon haar immers niet meer bij me roepen.
Een half jaar geleden kreeg ze blaasontsteking erg hardnekkig, het was pas na 6 weken antibiotica weer over en vanaf die tijd ging het langzaamaan bergafwaarts. Elke maand ging het weer iets minder, soms toch weer even een opleving, het wandelen ging dan weer tijdelijk goed.
De afgelopen 4 weken ging het steeds minder, het eten werd minimaal, de d.a. kon niks bijzonders ontdekken behalve artrose en de leeftijd.
Tot, nu bijna twee weken geleden, ze tussen de middag een plasje ging doen en ze niet meer recht kon komen, dan sta je ineens voor het blok. Al weken was de vraag wat moeten we doen, wanneer moet je beslissen om haar te laten gaan, het is zo moeilijk
En dan ineens kan je niet anders, je moet haar laten gaan Die zelfde dag is onze dierenarts thuis gekomen en haar in haar eigen mandje rustig laten inslapen, het doet zo veel pijn mijn maatje na al die fijne jaren te moeten missen, rust zacht lieve Mayra !!! Voor altijd in ons hart !
Heel veel sterkte de komende tijd. 