Labradorforum

je naam word niet meer uitgesproken
door mensen die je reeds vergeten zijn
die niet begrijpen dat mijn adem stokt
als ik zachtjes je naam op mijn lippen leg
terwijl ik nog steeds tegen mijn tranen vecht
als ik aan je denk en besef hoe lief je was
geen storm zou mij te zwaar zijn
als ik je opnieuw zou kunnen omhelzen
geen zee te hoog,als ik opnieuw kon verdrinken
in je trouwe bruine ogen
deze eerste herfst zonder jou laat al het blad verliezen
en steeds verder drijf je weg van mij

Even geen woorden voor dit mooie gedicht, dan maar zo:

Daar lopen de tranen bij mij ook weer over de wangen! Tjeetje, wat blijf je ze toch missen, hé. Ik mis Youri ook zo erg! Zal het ooit minder worden? Dikke knuffel voor je en warme groetjes van Alice.

Mooi verhaal heb er de tranen van in mijn ogen moet direckt op mijn twee hondjes denken dat ik verloor 2 jaar geleden en het doet nog pijn als ik er aan denk!!!!

Hier springen ook de tranen in mijn ogen. Prachtig. Mijn Quincy is nu meer dan twee en een half jaar weg, maar nog steeds huil ik om haar.
Ik mis haar zo ontzettend .

Heel erg mooi
Ik mis mijn Joyce ook nog zo, die vond de herfst heerlijk.

Prachtig en zó waar... Ook bij mij rollen de tranen over mijn wangen...

Mag ik het gedichtje op Sarah's website zetten...?

Och wat mooi geschreven....

die is mooi! krijg er tranen van in mijn ogen. Heel herkenbaar.

Deze sla ik op bij mijn bestanden als je dat goed vindt?

Ja mooi he?tuurlijk is dat goed,voel me vereerd groetjes:Mousy

Wat een prachtig tekstje zeg!!!

Hoe gaat het trouwens met Floyd? Heb zijn broertje gezien onlangs (in opleiding voor geleidehond). Dat wordt een actievelingske hoor. Beetje een Olliebollentype ... daar zit vuurwerk in!

Hallo Mousy,

Wat mooi, recht uit je hart, precies zoals je het voelt, heel mooi geschreven.
Het bezorgd mij een krop in mijn keel.