Dankbaar Hondje
Ik zat daar in een schuurtje
tussen't gejank en geblaf.
Het was wel rustiek hoor
maar niet bepaalt chique voor
een hondje van mijne komaf.
Ik zit daar in een hokje
Dat was toch een beetje dwaas.
Oh, ik wilde zo graag een aardige baas.
Dus droomde ik dat ik een thuis had
met een kleedje bij de haard
Een aai, een hand
Een stem, een mand
dat was me alles waard.
Maar lang zat ik niet in dat hokje
want met Kerst nam An me mee naar huis
ja heus, ik heb weer een goede thuis
Dankbaar Hondje
Dit is een gedicht voor alle hondjes die nog geen thuis hebben.
Luc en Kjenta