Labradorforum

ik kan geen gedicht voor je schrijven lieverd
op deze 2e verjaardag van jou,zonder jou
omdat er simpelweg geen woorden bestaan
voor mijn leven zonder jou
Mousy

Wat mooi en intens ... Je voelt wel dat je erg close was met Mousy. Zoals ik dacht ik hier eens las ... Hij is alleen fysiek niet meer aanwezig hier, maar gelukkig zit jouw hartendief nog helemaal in jouw hartje!

Lieverd, ik begrijp precies wat je bedoelt, het is ook met geen pen te beschrijven hoeveel pijn het gemis van je grote vriend doet. Dat komt omdat we zo intens met onze lieverds omgingen, onze schaduwen dat waren ze. Ik ben een aantal maanden langer zonder Youri dan jij zonder Wammes en ik moet echt proberen om alleen maar aan de leuke, mooie, lieve en geweldige dingen te denken en niet aan dat laatste weekend dat we wisten dat het zo niet langer kon. Het is tegenover hun niet eerlijk als we zo verdrietig zijn terwijl we zo vreselijk gelukkig zijn geweest samen. Ik doe echt mijn best en heel langzaam gaat het, stapje voor stapje, beter. Dat komt bij jou ook. Vier zijn leven, want dat is een eer voor Wammes.

Ik denk aan je, dikke knuffel van Alice.

Hoewel Mousy's broertje Max nog dagelijks in mijn gedachten is, en ik hem ook nog steeds vreselijk mis, heb ik er vandaag niet aan gedacht wat voor bijzondere dag het vandaag is. Op zich een goed teken, maar toch schrik ik er van.

Blij dat jij me weer aan deze bijzondere dag herinnert. Hoe moeilijk het ook is. Want ook ik kan bijna niet naar z'n foto kijken zonder het verdriet te voelen. Regelmatig pink ik nog een traantje weg. Ze waren zo bijzonder die 2 kanjers van ons, zonder dat ze elkaar later nog hebben gekend.

Ik weet hoe moeilijk jij het er nog steeds mee hebt. Dus heel erg veel sterkte nog. En echt... het grote verdriet gaat over, maar de liefde zal altijd blijven.

Tuurlijk blijft de liefde altijd, onze vriend Buck is vorige week zondag nacht geheel onverwacht overleden en hij blijft voor altijd in ons hart. We vinden het jammer dat hij zijn puppe vriendinnetje nooit heeft mogen ontmoeten. We hadden het anders in gedachten, maar helaas soms heb je niet alles in de hand. Een ding is echter zeker als je zo'n geweldige hond hebt gehad en dat voel ik bij jou ook vergeet je hem nooit. Op den duur wordt de pijn minder en denk je met plezier terug aan alle leuke avonturen die je samen hebt meegemaakt.

Wat zijn dit soort dagen toch moeilijk. In elk geval heel veel sterkte nu en voor alle verjaardagen die je niet meer met hem mag vieren!!