De tijd gaat veeeeeel te snel.... Ik herinner me nog zo goed, dat ze als kleine pupperd mee naar huis mocht. Met samengeknepen knieën zat ik naast de bestuurder (mijn echtgenoot), de 3 kinderen op de achterbank.... Doodeng vond ik het - nu moest ik het allemaal zelf doen (de verantwoording lag immers eerst bij de fokker en nu bij mij *bibber*).
Trisha was altijd al een rustige hond, maar de laatste tijd vond ik haar echt slomig worden. Dan liep ze maar een beetje achter me aan te sjokken (ze loopt altijd los mee) en moest ik haar steeds roepen en tot doorlopen manen. Tot we bij de Belgische dierenarts (een homeopathisch dierenarts, die werkt met bio-energetisch onderzoek) waren, om eens te laten kijken of ze misschien heel moe was van de allergieën. Ze heeft haar gecontroleerd, maar met de allergieën viel het eigenlijk reuze mee. Wel vond ze dat Tris wat veel afvalstoffen in haar lever had. Biergistpillen zouden de remedie zijn, ook tegen het overmatig verharen zou het helpen. We hebben haar de biergistpillen gegeven en we hebben een hele andere hond gekregen. Trisha oud??? Welnee, ze loopt nu weer met stevige pas met ons (met Yas en mij) mee en heeft weer een lol in haar leven. Ongelooflijk!! Dus een hond bejaard/senior met 7 jaar? Welnee!!
