En nu is onze Kira weer alleen....

[Hendriek]

Het is nu alweer 10 dagen geleden dat onze Bo is ingeslapen. Een periode waarin Kira haar weg weer moet vinden. Alleen....

De 1e week was ze vrij rustig. Ze at en dronk gewoon maar veel pit zat er niet in. Ze sliep ontiegelijk veel. Ik probeerde 's-avonds altijd een hond tegen te komen zodat ze toch een beetje onder de honden zou zijn. Dit ging gelukkig altijd goed. Fijn te wonen in een honden-rijk dorp

Sinds afgelopen zaterdag gaat het stukken beter. M'n man vroeg 's-ochtend "ga je mee werken", wat in het verleden altijd het 'toverwoord' was en gelukkig, ze sprong lekker enthousiast uit d'r mand. [wat ze dus de afgelopen week niet deed]. Daarnaast sjokt ze niet of nauwelijks maar huppelt 'lekker' mee. Soms moet ik gewoon hard lopen. Ook vind ik het frapant te zien dat ze weer 'ouderwets' op m'n man z'n genies reageer. Dit heeft ze jaren niet gedaan! M'n man zei gister nog, zou Kira aan d'r 2e jeugd begonnen zijn

Nu maar hopen dat dit zo goed blijft gaan, het gemis om Bo is al zo groot...

Ben uiteraard benieuwd naar jullie ervaringen!

Groetjes, Hendriek

[gitte]

Beste Hendriek.

Ik hoop ook voor jullie dat Kira zich happy blijft voelen.
Zij zal haar maatje ook wel missen.

Wij hebben nog geen ervaring met het laten inslapen van een hond. Maar onze 2 honden zijn ook al oud, en als we Max zien vragen we ons af hoe lang hij nog bij ons mag blijven.
Het maakt het dan ook extra moeilijk om de berichten over Bo, Youri en Buddy te lezen. We genieten iedere dag van onze oudjes.
Ik heb geen idee hoe Maggie of Max zal reageren als de ander er niet meer zou zijn, maar ik denk wel dat ze hun maatje zullen missen.
Groetjes Gitte en een
van Max en Maggie

[Alice van Ginkel]

Ik heb geen ervaring met het hebben van 2 honden maar ik vind het fijn dat het goed gaat met Kira en ik denk regelmatig aan jullie en ik hoop dat jullie nog heel lang van jullie labjes mogen genieten Gitte en Hendriek! Ik mis mijn lieve oude mannetje nog steeds zo erg, vooral gisteren. Eric is 50 geworden en Youri hoorde er altijd zo bij!! Zijn weer een hoop traantjes gevloeid. Knuffel voor jullie. Liefs Alice.

[Aileen]

Ik heb wel ervaring met het hebben van 2 honden waarbij eentje naar de regenboogbrug moest.
Alleen, kan ik er nog niet zo veel over vertellen want Buddy is Vrijdag 17 juli (morgen 1 week geleden) ingeslapen. Lucky was niet erbij. Dat wilden we niet. We merkten dat Lucky Buddy de laatste tijd aan het pesten was. Net of hij voelde dat Buddy zwak was geworden.

Toen Buddy weg was, is lucky weer bij ons gekomen. Als eerste wat hij deed was de kong pakken waar buddy 1 uur voor zijn overlijden nog mee had gespeeld. Later keek hij rond het huis en daarna was het goed.
Het enige wat Lucky anders doet is dat hij continue achter mij aan loopt, mij streng in de gaten houdt. Normaal heeft hij het niet zo erg. Net of hij toch niet helemaal prettig voelt.
Verder is Lucky gelukkig gewoon zichzelf.

Ben wel blij dat lucky er nog is, want als ik hem niet had dan had ik het nog veel moeilijker. Hij vult de leegte op. Het neemt niet weg dat ik Buddy vreselijk erg mis! Buddy en ik hadden speciale band met elkaar en dat heb ik met Lucky niet, al ben ik ook erg gek op hem!!

Hoe gaat het nu met Kira en met jullie?

sterkte nog!!

[Hendriek]

En we zijn weer een weekje verder én weer volop aan het werk. We zijn pal na Bo d'r overlijden 2 weken thuis geweest, deze 2 weken waren al gepland. Afgelopen maandag heb ik Kira mee naar de winkel genomen, wij hebben een boekhandel, en heeft ze lekker in d'r mandje op kantoor gelegen. Af en toe zocht ze me op en ging weer liggen zodat ze me in de gaten kon houden. In het vervolg gaat ze 's-maandags/dinsdags met mij mee en van woensdag t/m zaterdag met m'n man waar ze meer rond kan lopen. Al met al een prima schema, lijkt me

Wat ons bezighoudt is dat Kira sinds Bo d'r overlijden, de 'haarbal-aanvallen' [is ook een topic van] toenemen. En dan voornamelijk 's-nachts. Heel vreemd! Zo rond een uur of 4, half 5 begint het dan. Zodra ik naar beneden ga en een aai over d'r bol geef is het over. De afgelopen nachten hebben we het licht boven het aanrecht én de radio aangelaten. En wat denk je, ze slaapt door en heeft geen aanval. Ik vraag mezelf af, zou het iets te maken hebben aandacht; gemis van bo... ?????

Verder gaat het met Kira goed. Ze speelt weer volop en rent achter de bal aan als een jonge meid! Nee, klagen mogen we totaal niet!

Lieve groet, Hendriek

[vesta]

Wij hadden 3 honde Saar Noa en Britt. Saar was hier de roedelleidster. Toen zij in September overleed was Noa totaal de weg kwijt. Als de bel ging dan was het Saar die opstond om naar de deur te gaan Daarna vlgde de andere twee. Nu moestt Noa opeens zoiets zelf beslissen Ze keek me dan ongelukkig aan van ik hoor de bel.. maar wat nu? ZAls ik zei het is goed ga maar dan ging ze wel Dit heeft zo maanden geduurd Nu is alles weer bij het oude Noaen britt zijn gelijke zo lijkt het Britt hefet geen dag last gehad vann het verlies van Saar Althans niet merkbaar.

Wil

[gitte]

Wat is de "haarbal- aanval"?
Heeft ze er nog last van?

[Hendriek]

Wat is de "haarbal- aanval"?
Heeft ze er nog last van?

Tja, hoe leg ik dit uit.... ik vergelijk het altijd maar met een haarbal; verslikken waarbij ze ook nogal met d'r tong in de weer is. Het lijkt net of het allemaal weer 'recht' getrokken moet worden. Sorry, ik weet even niet hoe ik het anders moet uitleggen.

Gelukkig zijn de aanvallen steeds minder aan het worden. Als ik me goed herinner is het nu 3 dagen geleden!

Ondanks het feit dat we Bo nog enorm missen zijn we met de vraag bezig, wat te doen? We hebben toch het idee dat Kira een maatje mist, terwijl ze met Bo geen 'kroel-verhouding' had. Maarja, wat doe je dan... Kier is ook niet de jongste meer. Moeilijk!

Komt tijd, komt raad zeggen ze toch....

[gitte]

Moeilijk hoor. Max en Maggie hebben ook niet echt een 'kroel- verhouding'
maar ze geven elkaar wel gezelschap.
Ik heb geen idee wat wij zouden doen als een van de twee er niet meer zou zijn. Of we een pup zouden nemen of niet. Maggie is een echte gezelschapshond. Ik denk dat zij het er wel moeilijk mee krijgt als Max er niet meer zou zijn. Max is meer een einsel-ganger.

Misschien is een nieuw kameraadje nog niet zo slecht voor Kira. Maar jij moet er zelf ook aan toe zijn, natuurlijk.
Een nieuwe huisgenoot zorgt ook weer voor nieuwe vrolijkheid.
Bo blijft toch altijd in jullie hart.
Maar zoals je al zegt: komt tijd, komt raad.......

Groetjes Gitte