Gisteravond gingen we nog even met Maggie wandelen.
In de straat komt een mevrouw aangelopen met ook een Labje.
Die moet natuurlijk even gedag gezegd worden door onze madame.
"nou" zegt die mevrouw "dat is ook nog een jonge, die van mij is al 13"
"ja" zegt mijn man "ze is pas 12 jaar en 9 maanden"
Nou, die mevrouw kon het bijna niet geloven. Gelukkig heeft Maggie een flinke grijze kin die haar leeftijd toch nog enigszins verraad.
" puppy Maggie"
- Aileen
- Speurneus
- Berichten: 5682
- Lid geworden op: 05/03/04 15:41
- Locatie: Sittard
- Contacteer:
- Alice van Ginkel
- Hele grote hondenneus
- Berichten: 1215
- Lid geworden op: 16/05/08 09:57
hoe gaat het nu met je zonder Max?
Ik mis hem wel. Soms zeg ik per ongeluk Max tegen mijn man of tegen Maggie. ( Vooral als ze iets doen wat niet mag )
Hij staat nog steeds op de vensterbank, met een klein koperen belletje erbij.
en iedere dag bel ik even, zodat hij weet dat ik aan hem denk. ( stom, hè)
Maar het meeste mis ik zijn geluidjes. Max maakte soms een soort niesend geluid. En hij kon heel diep zuchten. Dat zijn van die kleine dingen. Het is zo raar dat hij er niet meer is.
Laatst heb ik de foto's nog eens bekeken die we gemaakt hebben op zijn laatste dag, en je ziet gewoon dat hij op was.
ik ben ook zo blij dat we Maggie nog hebben. Zij heeft me wel enorm geholpen met het feit dat Max er niet meer is. Gewoon door er te zijn.
Anders had ik het veel moeilijker gehad.
Ze blijven er zo knap uit zien tot het laatst aan toe.
Ze worden alleen maar knapper als ze ouder worden
Groetjes Gitte