Chester

Is je Labrador overleden, maar wil je er graag nog eens over praten? Deel hier je gevoelens met lotgenoten.
luckylabrador
Hele grote hondenneus
Hele grote hondenneus
Berichten: 1258
Lid geworden op: 05/12/09 11:17
Locatie: best
Contacteer:

Chester

Ongelezen berichtdoor luckylabrador » 18/03/11 16:42

Onze lieve man is weer thuis.
Weer een plekje waar hij zo graag was.
Wat houden we van hem, wat een gemis een leegte...
Lieverd Chester ik houd zo ontzettend veel van jou, tot over de regenboogbrug kanjer...

gitte

Ongelezen berichtdoor gitte » 18/03/11 18:04

Over de regenboogbrug, daar zien we ze weer.
Ze wachten op ons, om daar weer verder te gaan.
En ondertussen spelen ze met hun vriendjes.

Gebruikersavatar
Alice van Ginkel
Hele grote hondenneus
Hele grote hondenneus
Berichten: 1215
Lid geworden op: 16/05/08 09:57

Ongelezen berichtdoor Alice van Ginkel » 18/03/11 18:24

Wat fijn dat Chester weer terug bij jullie is, daar hoort hij ook. Ik weet wat je nu doormaakt, ik ben bijna twee jaar verder nu, maar ik weet hoe het voelt om je grote, lieve en trouwe vriend voor altijd te moeten missen. God, wat hou ik veel van Youri en jij van Chester, die liefde zit zo enorm diep. Ik weet nog dat toen ik afscheid van hem moest nemen ik tegen hem zei: neem me mee in je hart en jij blijft hier in mijn hart. Zo blijven we altijd bij elkaar. Soms denk ik wel eens wat zal hij mij ook missen, hij was zo gek op me. Het afscheid nemen van Youri heeft er echt flink bij me ingehakt maar hij zou niet willen dat ik zo verdrietig ben.
Ik denk ook dat die twee bikkels van ons elkaar hebben gevonden en dat ze samen naast elkaar liggen en het er over hebben hoe geweldig ze het bij ons hebben gehad.
Alles wat je voor Chester hebt gedaan heb je gedaan uit liefde voor hem.

Bij elke stap die jij zet loopt hij gewoon met je mee.

Zeg maar tegen hem dat ik ook van hem hou en dat ik foto's van hem heb gezien. En geef Bolton een dikke smakkerd van mij.

Hou je taai, meid! Ik denk aan je, veel liefs van Alice.
Afbeelding

gitte

Ongelezen berichtdoor gitte » 18/03/11 20:16

Bij elke stap die jij zet loopt hij gewoon met je mee


Zo voelt het wel.

Vandaag heb ik voor het eerst sinds lange tijd een traan gelaten om Max.
Gisteren hebben we een nieuwe puppie gekregen, daar ben ik heel blij mee. Het voelt goed.
Maar ik besefte ook hoe snel de tijd is gegaan. Het leek wel gisteren toen Max zijn eerste pasjes in ons huis zette.
Ondertussen zijn we 15 jaar verder. Max is al een jaar dood.
En vandaag onder het eten, kreeg ik een sterk gevoel van gemis.
Graag zou ik hem nog eens vast pakken en knuffelen. Die goed oude bruine beer van mij. Wat was dat een fijne hond.
Maar ik draag hem voor altijd bij me.

Ook jij zult Chester voor altijd in je hart dragen en koesteren.


Terug naar “Uit het oog, maar niet uit het hart”