... een hond in een bijzonder gezin
-
- Speurneus
- Berichten: 2896
- Lid geworden op: 02/02/07 19:40
Mooi verhaal om te lezen, tevens is het voor mij een bevestiging van wat ik wil gaan doen.
Ik studeer zelf psychologie en wil mezelf graag specialiseren in klinische ontwikkeling. De dolfijn therapieen die er zijn vindt ik heel bijzonder en ik heb altijd gezegd dat ik iets met kinderen en dieren wil gaan doen waar je een goed gevoel van krijgt.
Super dat Roef zo'n steun voor jouw kinderen kan zijn!
Ik studeer zelf psychologie en wil mezelf graag specialiseren in klinische ontwikkeling. De dolfijn therapieen die er zijn vindt ik heel bijzonder en ik heb altijd gezegd dat ik iets met kinderen en dieren wil gaan doen waar je een goed gevoel van krijgt.
Super dat Roef zo'n steun voor jouw kinderen kan zijn!
Wat een mooi verhaal , Het had het mijne kunnen zijn.
Mijn zoon heeft klassiek autisme.
In een erge vorm.
Hij zit op speciaal onderwijs en krijgt er meer fysio, therapieën dan les.
het enige wat hij doet is zitten, wiebelen en inzichzelf zijn.
Nadat wij onze andere hondjes hadden aangeschaft (voor hem) knapte hij meer op.
Doordat hij zijn emotie niet toont en ziet, lukt dit door de honden iets meer.
Toen wij naar onze Max gingen, was het zo'n apart gezicht.
De hond begon meteen kwispelend aan zijn neus, en te likken.
Mijn zoon kwam los, en begon tegen hem te praten...
Het probleem is alleen steeds dat hij hem niet meer los wil laten.
Ik heb diepe bewondering voor jou.
Echt mijn petje af!
Mijn zoon heeft klassiek autisme.
In een erge vorm.
Hij zit op speciaal onderwijs en krijgt er meer fysio, therapieën dan les.
het enige wat hij doet is zitten, wiebelen en inzichzelf zijn.
Nadat wij onze andere hondjes hadden aangeschaft (voor hem) knapte hij meer op.
Doordat hij zijn emotie niet toont en ziet, lukt dit door de honden iets meer.
Toen wij naar onze Max gingen, was het zo'n apart gezicht.
De hond begon meteen kwispelend aan zijn neus, en te likken.
Mijn zoon kwam los, en begon tegen hem te praten...
Het probleem is alleen steeds dat hij hem niet meer los wil laten.
Ik heb diepe bewondering voor jou.
Echt mijn petje af!
Jess&Max schreef:Wat een mooi verhaal , Het had het mijne kunnen zijn.
Mijn zoon heeft klassiek autisme.
In een erge vorm.
Hij zit op speciaal onderwijs en krijgt er meer fysio, therapieën dan les.
het enige wat hij doet is zitten, wiebelen en inzichzelf zijn.
Nadat wij onze andere hondjes hadden aangeschaft (voor hem) knapte hij meer op.
Doordat hij zijn emotie niet toont en ziet, lukt dit door de honden iets meer.
Toen wij naar onze Max gingen, was het zo'n apart gezicht.
De hond begon meteen kwispelend aan zijn neus, en te likken.
Mijn zoon kwam los, en begon tegen hem te praten...
Het probleem is alleen steeds dat hij hem niet meer los wil laten.
Ik heb diepe bewondering voor jou.
Echt mijn petje af!
Ken je toevallig het boek mijn vriend Henry? Ik heb het zelf nog niet gelezen maar er wel over gehoord. Het gaat over een kind met klassiek autisme waar ze geen contact mee kunnen maken. Totdat er een hond komt en ze erachter komen dat het kind via de hond gaat communiceren. Dus ze stellen een vraag aan de hond en het kind geeft antwoord. Uiteindelijk is dit een opening voor het contact maken met hun kind...
Nu ik lees dat hier meer mensen zijn met kinderen met autisme zal ik de link van mijn forum er eens opzetten, misschien hebben jullie er iets aan. Maar dat zal ik even in de koffiecorner zetten. Ik weet niet of het mag maar dat merk ik vanzelf wel dan...
gr Esther
Esther1974 schreef:Jess&Max schreef:Wat een mooi verhaal , Het had het mijne kunnen zijn.
Mijn zoon heeft klassiek autisme.
In een erge vorm.
Hij zit op speciaal onderwijs en krijgt er meer fysio, therapieën dan les.
het enige wat hij doet is zitten, wiebelen en inzichzelf zijn.
Nadat wij onze andere hondjes hadden aangeschaft (voor hem) knapte hij meer op.
Doordat hij zijn emotie niet toont en ziet, lukt dit door de honden iets meer.
Toen wij naar onze Max gingen, was het zo'n apart gezicht.
De hond begon meteen kwispelend aan zijn neus, en te likken.
Mijn zoon kwam los, en begon tegen hem te praten...
Het probleem is alleen steeds dat hij hem niet meer los wil laten.
Ik heb diepe bewondering voor jou.
Echt mijn petje af!
Ken je toevallig het boek mijn vriend Henry? Ik heb het zelf nog niet gelezen maar er wel over gehoord. Het gaat over een kind met klassiek autisme waar ze geen contact mee kunnen maken. Totdat er een hond komt en ze erachter komen dat het kind via de hond gaat communiceren. Dus ze stellen een vraag aan de hond en het kind geeft antwoord. Uiteindelijk is dit een opening voor het contact maken met hun kind...
Nu ik lees dat hier meer mensen zijn met kinderen met autisme zal ik de link van mijn forum er eens opzetten, misschien hebben jullie er iets aan. Maar dat zal ik even in de koffiecorner zetten. Ik weet niet of het mag maar dat merk ik vanzelf wel dan...
gr Esther
Ik ken het boek niet.
Al moet ik zeggen dat mijn zoon er met testen nooit goed uitkwam.
Ze waren dagen bezig, om iets uit hem te krijgen, tót ze een hond gebruikten in het verhaal.
Mijn zoon praat ook tegen de hond, weliswaar op zijn manier, maar het is zo fijn te zien.
Ik ga eens informeren over het boek, en je link is welkom hoor.
Anders mag je het wel per pb doen.
Het is een mooi en pakkend verhaal, zo zie je maar dat elke hond wel iets heeft wat bijzonder is.
Bij mij is er 3 jaar gebleken dat ik een lichte vorm van asperger heb, en doordat ik Diedje heb merken er niet veel mensen iets van. Ik weet ook wel zeker dat je met behulp van dieren dat soort kinderen kan helpen.
het is mooi om te lezen dat de kids en roef het allebij goed oppakken, en het gaat alleen maar beter worden.
Bij mij is er 3 jaar gebleken dat ik een lichte vorm van asperger heb, en doordat ik Diedje heb merken er niet veel mensen iets van. Ik weet ook wel zeker dat je met behulp van dieren dat soort kinderen kan helpen.
het is mooi om te lezen dat de kids en roef het allebij goed oppakken, en het gaat alleen maar beter worden.
-
- Speurneus
- Berichten: 8740
- Lid geworden op: 13/09/04 15:44
- Locatie: Almere
- Contacteer:
Honden nemen mensen (en kinderen dus ook) zoals ze zijn. Daar kunnen een boel mensen nog wat van leren.
Onze zoon is ook 'anders begaafd' maar al onze honden hingen juist veel aan hem en niet of veel minder aan zijn zus.
Nog steeds als hij op bezoek komt (en dat is zeeeeer regelmatig) dan gaat Missy helemaal uit haar dak en piept Baila van opwinding. Ook Lina kronkelt dan maar om hem heen. Zo fijn om te zien.
Hij vind het jammer dat hij zelf geen hond kan hebben (volledige werkweek en alleenstaand) dat zegt hij vaak genoeg.
Onze zoon is ook 'anders begaafd' maar al onze honden hingen juist veel aan hem en niet of veel minder aan zijn zus.
Nog steeds als hij op bezoek komt (en dat is zeeeeer regelmatig) dan gaat Missy helemaal uit haar dak en piept Baila van opwinding. Ook Lina kronkelt dan maar om hem heen. Zo fijn om te zien.
Hij vind het jammer dat hij zelf geen hond kan hebben (volledige werkweek en alleenstaand) dat zegt hij vaak genoeg.
onvoorwaardelijk trouw en zonder bedrog
-
- Speurneus
- Berichten: 8309
- Lid geworden op: 30/09/08 11:29
- Locatie: emmeloord
ik ben er echt een beetje ontroerd van van alle berichtjes die hier staan.
fijn dat het zo herkenbaar is voor de gene die in de zelfde situatie zitten .en dat anderen het een mooi verhaal vinden.
het geeft een kleine kijk over hoe het er bij ons aan toe gaat.
fijn dat het zo herkenbaar is voor de gene die in de zelfde situatie zitten .en dat anderen het een mooi verhaal vinden.
het geeft een kleine kijk over hoe het er bij ons aan toe gaat.
Roef (Matcho) 18-04-2008
James(Sallyjo`s sunbeam jamie)overleden
Hidde(Charly van Foreburg) 12-01-2012
James(Sallyjo`s sunbeam jamie)overleden
Hidde(Charly van Foreburg) 12-01-2012
-
- Speurneus
- Berichten: 8740
- Lid geworden op: 13/09/04 15:44
- Locatie: Almere
- Contacteer: