De heenweg ging best redelijk alleen op het einde ging meneer aan het blaffen, maar ik ben net zolang blijven zitten in de auto tot hij stil was (al had ik daar 3 uur moeten zitten, we stappen niet uit zolang hij blaft!)
Nou 10 minuten later snapte Daan het, en onze boswandeling kon beginnen.
Eerst 10 minuten warmlopen wat hij keurig deed naast me zonder te trekken en vol aandacht, dan naast zitten en dan het commando "vrij" en daar ging Daan, hij rende weer alsof zijn leven er vanaf hing... heerlijk om te zien.
Ineens rent Daan richting water, en ik zei nog heel hoopvol "NEEN" maar ja, Daan dacht "Neen? Dat ken ik niet hoor vrouwtje... Ik ga toch" en ja hoor, daar lag meneer, in de sloot
Afijn, ik Daan eruit gehaald (ivm zijn poten wil ik niet dat hij te lang kracht moet zetten op de kant om zichzelf op te tillen) en even aan de lijn! Eerst weer even wat aandachtoefeningen dat hij weer even weet dat luisteren wel fijn is.
We vervolgen onze weg, Daan inmiddels weer los en ik keek op mijn horloge... Ach we zijn nu 20 minuten onderweg en Daan liep inmiddels weer aan de lijn gezien we op een fietspad liepen. Ik dacht nog, laat ik even het natuurpad terug nemen maar dat liep anders
Eenmaal aangekomen zag ik een mevrouw met een loslopende hond, dus ik zette Daan in de zit en bleef wachten tot de mevrouw en hond voorbij waren. Mooi niemand te zien, We kunnen het natuurpad in.
Gezien meneer door alle lekkere luchten niet wilde luisteren dacht ik, weet je, blijf maar aan de lijn lopen en ga eerst maar eens 100 meter naast lopen voordat je je vrijheid krijgt.
Dit moment kwam niet, dus hij mocht niet meer los.
Toen bedacht ik me halverwege dat het natuurpad uitlopen en dan richting auto over de verharde weg misschien iets te lang werd voor Daan, dus ik koos een verkorte route door het riet (dat was sneller dacht ik)
Nog geen 30 passen door het riet en ik stond al tot mijn knietjes in het water....
Daan vond de rietstengels wel geinig om mee te spelen dus daar stond ik, een stuiterbal die met het riet bezig was en ik met mijn bergschoenen vol water en mijn spijkerbroek nat tot aan mijn knietjes
Dit was geen heel goed plan van het vrouwtje....
Toen heb ik een sigaretje opgestoken, heb ik mezelf even toegesproken dat geïrriteerd worden geen zin had en heb Daan een snoepje laten zien zodat ik in dit pad iedergeval zijn aandacht had en ik op het water kon letten en ben zo door het water gelopen tot het fietspad.
Toen nog een klein kwartier richting auto en man man man, wat was ik blij dat ik bij de auto was.
Ok, toen eerst maar Daan afdrogen want die zag er niet uit... NOT want ik had geen handdoeken en/of pettowel in de auto
Dus bedacht ik me dat Daan maar even los op de achterbank moest gaan zitten gezien ik geen zin had omdat mijn tuig er anders ook niet uit zou zien.
Daan was goed moe, dus die bleef keurig tussen de 2 voorstoelen op de achterbank zitten wachtend op zijn snoepje.
2 uur later was ik weer thuis, de wasmachine draait, mijn bergschoenen stinken een uur in de wind en Daan ligt heerlijk te slapen.
En toen bedacht ik me, was ik nou toch maar op de uitnodiging ingegaan om te gaan trainen met Kay
Kay 22-10-2006
soms zit het mee en soms.....
Keo 26-03-2009
sorry hoor