Als hij maar iets kan doen voor mij dan is hij gelukkig.
Dan maakt zijn staart overuren en zijn koppie lijkt wel te lachen.
Gisteren avond was de trainster nog even met iemand anders bezig ,dus zijn wij alvast begonnen met inlopen en aandachtsoefeningen. Los volgen, links om, rechts om, links omkeerd, rechts omkeerd. Zit en blijf, voorkomen, naast.
Down en blijf. Het koppie plakt bijna tegen mijn linker knie en guitig kijkt hij mij alsmaar aan. Het staartje zwiept er zowat af en wat gaat mijn hart dan open , als ik de kleine zwarte dondersteen zo goed bezig zie.
Wat heeft hij plezier en wat geeft hij mij plezier.
De trainster was klaar en we konden beginnen. Ik had alleen i.v.m. aporteer oefeningen mijn dummy nog nodig.Die had ik op een houten buitentafel neergelegd op ongeveer 20 meter afstand.
Tja , waarom zelf lopen als je een knechtje hebt.
Ik zette Nulay neer, wees mijn mijn arm langs zijn hoofd richting tafel en zei zachtjes apport.
Als een kanon vloog hij er vandoor. Klom de tafel op via het bankje. Pakte de dummy en rende net zo hard weer terug.
Leverde hem prima af en was net zo trots als ik.
Trainster raakte bijna gefrustreerd. Wat moet ik jullie nu nog leren in de C? en waar gaat dat naar toe met dit zwarte kereltje?
Tja, waar gaat dat naar toe? We gaan gewoon door zolang we het alletwee leuk vinden.
Foto van vorig jaar zomer
Zosja 31-03-2003...........02-02-2016
Shanna 8-11-2008
Het is ook een heerlijk ventje. Kan begrijpen dat je trots op 'm bent. 
