Toen ik klaar was, besloot ik dat wij nog even naar het bos konden gaan. Je kunt daar geen lange wandelingen maken, maar er is een groot veld waar je mooi kunt apporteren. Toen ik mijn jas aandeed, kwam Max wel even kijken, maar toen hij het nieuwe apporteerspeeltje zag, was hij door het dolle heen. Het kon hem niet snel genoeg gaan!
In het bos aangekomen, trok hij meteen richting het bergje waarachter het veld ligt: vrouwtje! Hier moeten wij naartoe! De slimmerd, hij wist het precies
Ik besloot om eerst te wandelen en dan op de terugweg te apporteren. Wij hebben heerlijk gewandeld. Op sommige stukken kon ik hem ook los laten lopen, omdat het zo rustig was. Op het heidegedeelte aangekomen, was er een stukje heide met water volgelopen en ik zag Max verlangend kijken: ,,vrouwtje, doe de riem los. Dan kan ik erin. '' Omdat het rustig was en ik goed overzicht had, besloot ik hem weer los te maken. Maar in plaats van een ''frisse'' duik in het watertje (ongeveer op 25 meter afstand van het pad), bleef mijn mup lekker in de buurt snuffelen en trippelen. Een stuk verderop was er een kleine modderpoel van 3 bij 5 meter ontstaan (ongeveer10 meter van het pad). En daar moest Max natuurlijk wel in. Met een rotvaart rende hij erop af. Hij liet zich gewoon vallen in de poel, komt omhoog en steekt zijn kop volledig in de poel
Komt vervolgens met zijn kop (vol met modderig water) omhoog en kijkt mij met een grijns van oor tot oor aan. Ik smolt van deze uitdrukking van puur geluk en genot Aan het einde van de wandeling kwamen wij aan bij het veld. Wat heeft hij gerend en geapporteerd! Als ik hem een beloning gaf voor het terugbrengen, slikte hij het 1 keer af. Hij had namelijk geen tijd om te kauwen, want hij moest zo snel mogelijk weer opnieuw rennen. Na een stuk of 10 keer zijn wij gestopt, want Max was helemaal buiten adem. Op de terugweg naar huis kwam hij dicht naast mij lopen en iedere keer dat ik hem beloonde voor zijn netjes volgen, keek hij mij aan met zijn grijns: was leuk vrouwtje!
Wat een heerlijke hond is hij toch. Ik kan zo genieten van die wandelingen.
