Hoe corrigeer je het beste?
-
nicole
- Middelgrote hondenneus

- Berichten: 380
- Lid geworden op: 21 feb 2012, 13:54
- Locatie: zoetermeer
Hoe corrigeer je het beste?
Onze pup (reu) van 13 weken doet het hartstikke goed!
Natuurlijk gaat het de ene dag een beetje beter dan de andere dag, maar we mogen niet mopperen.
Hij heeft, net als zoveel pups, zo nu en dan nog wel last van bijtgedrag, maar veel minder dan een paar weken terug.
We zorgen ervoor dat hij in de bench gaat nog voordat hij door vermoeidheid baldadig wordt.
Toch kan het zijn dat hij als een blad aan de boom omslaat. Bv. tijdens het wandelen. Dat gaat dan het grootste deel van de route goed, maar opeens gaat hij naar je enkels happen en bijten.
Dit doet hij ook bij voorbijgangers......heel genant....
Nu was hier gisteren een vriendin die zelf ook een hond heeft gehad. Haar dochters waren met Indy aan het spelen en dan komt dat moment dat je het gewoon ziet aankomen; die kinderen waren niet angstig en gingen mee in zijn spel en dan wordt hij steeds wat fanatieker.
Op het moment dat ik wilde zeggen: en nu is het mooi geweest, hij moet uit, wilde mijn man zijn riem omdoen. En dan is de beer los. Hij wordt dan onztettend happerig en laat niet toe dta de riem omgaat zonder je handen te pakken.......
Op dat moment pakte mijn vriendin Indy vast en zei: Kijk, dan moet je zo doen: en grijpt hem vervolgens in zijn nekvel en werpt hem op zijn rug.
Maar toen ging het mis.......Indy begon te vechten en te grommen en werd juist alleen maar agressiever. Hij weigerde op te geven. Zozo, hier krijg je nog een hele kluif aan, dat is koppige.
Om een lang verhaal kort te maken: het heeft heel lang geduurd voordat hij zich overgaf. En dan bedoel ik echt minstens 10 minuten. Elke keer als hij zich over leek te geven en zij los wilde laten, begon hij werd net zo fanatiek.
Mijn maag draaide ervan om.
En gek genoeg ben ik op zo'n moment ook niet adrem genoeg om te zeggen: DIT WIL IK NIET!
Mijn man en ik zeiden later tegen elkaar: dat laten we niet nog een keer gebeuren! WIJ bepalen hoe onze hond gecorrigeerd wordt en dus NIET op deze manier.
Ik wil hem heel graag in dit gedrag corrigeren, maar dan niet op zo'n agressieve manier. Naar mijn idee wekt dat juist alleen meer agressie op. Of heb ik het mis?
Wat zou onder zulke omstandigheden WEL een goede manier van correctie zijn?
Ik lees wel eens op het forum: ik geef 1x of hooguit 2x een commando en als hij dan niet luistert, dan krijgt hij een correctie. Maar hoe dan?
Natuurlijk gaat het de ene dag een beetje beter dan de andere dag, maar we mogen niet mopperen.
Hij heeft, net als zoveel pups, zo nu en dan nog wel last van bijtgedrag, maar veel minder dan een paar weken terug.
We zorgen ervoor dat hij in de bench gaat nog voordat hij door vermoeidheid baldadig wordt.
Toch kan het zijn dat hij als een blad aan de boom omslaat. Bv. tijdens het wandelen. Dat gaat dan het grootste deel van de route goed, maar opeens gaat hij naar je enkels happen en bijten.
Dit doet hij ook bij voorbijgangers......heel genant....
Nu was hier gisteren een vriendin die zelf ook een hond heeft gehad. Haar dochters waren met Indy aan het spelen en dan komt dat moment dat je het gewoon ziet aankomen; die kinderen waren niet angstig en gingen mee in zijn spel en dan wordt hij steeds wat fanatieker.
Op het moment dat ik wilde zeggen: en nu is het mooi geweest, hij moet uit, wilde mijn man zijn riem omdoen. En dan is de beer los. Hij wordt dan onztettend happerig en laat niet toe dta de riem omgaat zonder je handen te pakken.......
Op dat moment pakte mijn vriendin Indy vast en zei: Kijk, dan moet je zo doen: en grijpt hem vervolgens in zijn nekvel en werpt hem op zijn rug.
Maar toen ging het mis.......Indy begon te vechten en te grommen en werd juist alleen maar agressiever. Hij weigerde op te geven. Zozo, hier krijg je nog een hele kluif aan, dat is koppige.
Om een lang verhaal kort te maken: het heeft heel lang geduurd voordat hij zich overgaf. En dan bedoel ik echt minstens 10 minuten. Elke keer als hij zich over leek te geven en zij los wilde laten, begon hij werd net zo fanatiek.
Mijn maag draaide ervan om.
En gek genoeg ben ik op zo'n moment ook niet adrem genoeg om te zeggen: DIT WIL IK NIET!
Mijn man en ik zeiden later tegen elkaar: dat laten we niet nog een keer gebeuren! WIJ bepalen hoe onze hond gecorrigeerd wordt en dus NIET op deze manier.
Ik wil hem heel graag in dit gedrag corrigeren, maar dan niet op zo'n agressieve manier. Naar mijn idee wekt dat juist alleen meer agressie op. Of heb ik het mis?
Wat zou onder zulke omstandigheden WEL een goede manier van correctie zijn?
Ik lees wel eens op het forum: ik geef 1x of hooguit 2x een commando en als hij dan niet luistert, dan krijgt hij een correctie. Maar hoe dan?
When life gives you a 100 reasons to cry, show life that you have a 1000 reasons to smile
-
-kim-
- Speurneus

- Berichten: 2952
- Lid geworden op: 19 sep 2007, 19:15
- Locatie: Stein
Zoals je zelf al zegt, was Indy al fanatiek en moe. Volgende keer gewoon oppakken, plassen laten en de bench in. En proberen dat moment voor te zijn
Voorkomen is altijd beter !
Correctie is hier door de stem of een rukje aan de lijn.
Voorkomen is altijd beter !
Correctie is hier door de stem of een rukje aan de lijn.
groetjes Kim , pootje van Mexx, Bear en JC
Charlie (v.d. Leeda) ( † 24-12-2007, voor altijd in ons hart) 31-3-1994
Mexx ( Tresor du taillis madame x Shallow bay v. Janslust )22-03-2007
Bear ( FAIR-COURT Play It Again )12-03-2009
JC ( Jill's Summer Breeze of Sir Geof ) 2-9-2013
-
Bowie
- Speurneus

- Berichten: 17771
- Lid geworden op: 30 okt 2005, 16:21
Toen Kody nog zo klein was had hij overdag in huis gewoon zijn halsbandje om, zodra ik zag dat het tijd was om naar buiten te gaan, pakte ik hem resoluut op en liep ik richting deur, in dat loopje pakte ik de riem van de kapstok en klikte die aan zijn halsband, buiten zette ik hem dan in de goot (aspirantgeleidehondjes moeten daar hun p&p doen).
Zo ontstond er geen strijd en gehap in handen bij het omdoen van halsband/riem en hoefde een ander mij niet even te laten zien hoe ik mijn hondje zou moeten aanpakken.
Het beste met zo'n kleintje blijft om te voorkomen dat ze te moe en daardoor hyper en happerig worden, soms lastig als je mensen op bezoek hebt en er gespeeld wordt, maar jullie kunnen het beste inschatten wanneer genoeg genoeg is voor jullie pupperd, of er nou anderen bij zijn of niet.
Zo ontstond er geen strijd en gehap in handen bij het omdoen van halsband/riem en hoefde een ander mij niet even te laten zien hoe ik mijn hondje zou moeten aanpakken.
Het beste met zo'n kleintje blijft om te voorkomen dat ze te moe en daardoor hyper en happerig worden, soms lastig als je mensen op bezoek hebt en er gespeeld wordt, maar jullie kunnen het beste inschatten wanneer genoeg genoeg is voor jullie pupperd, of er nou anderen bij zijn of niet.
-
Lupos
- Speurneus

- Berichten: 3756
- Lid geworden op: 19 nov 2008, 08:50
- Locatie: Moordrecht
- Contacteer:
Met hele jonge pups corrigeren wij weinig tot niet, maar in elk geval mild. Met name in de avond is Cial bij ons heel druk, sjeest door de kamer en probeert dan in zijn run onze handen of tenen/sokken mee te grissen. Omdat wij dit al vooraf weten, geven we hem al iets in zijn bekje als hij binnenkomt na het uitlaten. Het rondrennen laten we een beetje begaan, en temperen we vooral door zelf heel rustig te zijn/blijven. Hij weet nu in de avond dat hij enkel met een speeltje in zijn bekje in huis mag lopen, en rent bij binnenkomst zelf al naar zijn bench om er een knuffel uit te trekken
Met een milde correctie bedoel ik een stemcorrectie (zachte lage toon), of tegenhouden. Op de rug werpen doen we sowieso niet, dat vind ik echt onzin en sta ik niet achter, dus zal het ook niet gebruiken.
Met een milde correctie bedoel ik een stemcorrectie (zachte lage toon), of tegenhouden. Op de rug werpen doen we sowieso niet, dat vind ik echt onzin en sta ik niet achter, dus zal het ook niet gebruiken.

http://www.labradorforum.nl/hij-wil-dat.php" onclick="window.open(this.href);return false;
Cial (Excalibur Cial V.t. Jagersgilde) 22-03-2012
-
nicole
- Middelgrote hondenneus

- Berichten: 380
- Lid geworden op: 21 feb 2012, 13:54
- Locatie: zoetermeer
het probleem was dat Indy net daarvoor ruim 3 uur had liggen slapen (dat kwma gelukkig zo goed uit, want we vierden een verjaardag). Zij waren de laatste visitie die op het punt stonden om weg te gaan.
We hadden Indy misschien ook gewoon in de bench moeten laten totdat iedereen weg was, maar je wilt dan ook graag je hondje laten zien en hen de kans geven om hem even gedag te zeggen.
Gelijk weer terug de bench in zou in mijn ogen in deze situatie naar INdy toe niet eerlijk zijn geweest.
We hadden Indy misschien ook gewoon in de bench moeten laten totdat iedereen weg was, maar je wilt dan ook graag je hondje laten zien en hen de kans geven om hem even gedag te zeggen.
Gelijk weer terug de bench in zou in mijn ogen in deze situatie naar INdy toe niet eerlijk zijn geweest.
When life gives you a 100 reasons to cry, show life that you have a 1000 reasons to smile
-
nicole
- Middelgrote hondenneus

- Berichten: 380
- Lid geworden op: 21 feb 2012, 13:54
- Locatie: zoetermeer
ik sta er ook niet achter, want ik zie voor mijn ogen mijn hond helemaal niet onderdanig worden, maar veranderen in een duveltje.Lupos schreef:Met hele jonge pups corrigeren wij weinig tot niet, maar in elk geval mild. Met name in de avond is Cial bij ons heel druk, sjeest door de kamer en probeert dan in zijn run onze handen of tenen/sokken mee te grissen. Omdat wij dit al vooraf weten, geven we hem al iets in zijn bekje als hij binnenkomt na het uitlaten. Het rondrennen laten we een beetje begaan, en temperen we vooral door zelf heel rustig te zijn/blijven. Hij weet nu in de avond dat hij enkel met een speeltje in zijn bekje in huis mag lopen, en rent bij binnenkomst zelf al naar zijn bench om er een knuffel uit te trekken![]()
Met een milde correctie bedoel ik een stemcorrectie (zachte lage toon), of tegenhouden. Op de rug werpen doen we sowieso niet, dat vind ik echt onzin en sta ik niet achter, dus zal het ook niet gebruiken.
When life gives you a 100 reasons to cry, show life that you have a 1000 reasons to smile
-
Roos
-
nicole
- Middelgrote hondenneus

- Berichten: 380
- Lid geworden op: 21 feb 2012, 13:54
- Locatie: zoetermeer
hahaha, ja zo had ik het ook nog niet bekeken! Maar je hebt gelijk hoor!Roos schreef:Honden hebben naar mijn mening weinig idee van eerlijk of oneerlijk, zij nemen het gewoon zoals het komt en hoe het hen aangeleerd wordtnicole schreef: Gelijk weer terug de bench in zou in mijn ogen in deze situatie naar INdy toe niet eerlijk zijn geweest.
When life gives you a 100 reasons to cry, show life that you have a 1000 reasons to smile
-
speurneus carola
- Speurneus

- Berichten: 4834
- Lid geworden op: 31 jan 2003, 20:48
- Locatie: veldhoven
corrigeren heeft alleen maar zin als je weet wat je doet, het op het goede moment doet en in de juiste mate, maar dat is ook zo met belonen en clickeren
maar een pup van 13 weken corrigeren is onzin, had hem dan eerder uit dat ruwe spel gehaald en in de bench gedaan dan was het foute gedrag ook niet een tijd toegelaten... maar had je fout gedrag kunnen voorkomen.
maar een pup van 13 weken corrigeren is onzin, had hem dan eerder uit dat ruwe spel gehaald en in de bench gedaan dan was het foute gedrag ook niet een tijd toegelaten... maar had je fout gedrag kunnen voorkomen.
al me kinders uitgevlogen
-
nicole
- Middelgrote hondenneus

- Berichten: 380
- Lid geworden op: 21 feb 2012, 13:54
- Locatie: zoetermeer
tijdens het spel ging het niet fout! Ik merkte dat hij wat fanatieker werd, dus heb ik het spel juist gestopt om hem mee te nemen om hem uit te laten. En toen ging het juist mis, omdat hij door het spel te fanatiek was geworden en niet aan de riem wilde.speurneus carola schreef:corrigeren heeft alleen maar zin als je weet wat je doet, het op het goede moment doet en in de juiste mate, maar dat is ook zo met belonen en clickeren
maar een pup van 13 weken corrigeren is onzin, had hem dan eerder uit dat ruwe spel gehaald en in de bench gedaan dan was het foute gedrag ook niet een tijd toegelaten... maar had je fout gedrag kunnen voorkomen.
Maar je hebt zeker gelijk; we hebben het te ver laten komen, vandaar het gedrag.
Wat ik al schreef; ik had de pup gewoon in zijn bench moeten laten, en wachten tot de visite weg was, dan hadden we deze situatie niet aan de hand gehad.
Ik vond vooral de correctie van mijn vriendin niet prettig, omdat dat niet te manier is waarop wij corrigeren.
Ik was erg benieuwd hoe 'jullie' corrigeren. Wij doen op dit moment niet heel veel neer dan stem verheffen of weghalen bij een plek waar hij niet mag zijn.
En als ik het zo goed lees, is dat ook de manier waarop mensen met ervaring op dit forum het aanpakken.
When life gives you a 100 reasons to cry, show life that you have a 1000 reasons to smile
-
Monique
- Grote hondenneus

- Berichten: 665
- Lid geworden op: 04 jan 2012, 16:12
- Locatie: Groningen
Dit is bij ons in het begin ook gebeurd, dat iemand anders wel even zou laten zien hoe het moest.
Nou Ruud gaf zich ook niet over en bleef doorgaan.
Ik vond het al niet zo'n fijne manier maar het was in elk geval niet mijn manier en het werkte ook averechts.
Toen heb ik ook met mezelf afgesproken, dit is 1 keer en niet weer, ik bepaal hoe en of mijn hond gecorrigeerd wordt (en als ik het niet goed doe dan heb ik het in elk geval wel zelf gedaan).
Raar eigenlijk he, dat je dan niet meteen zegt: ik wil dit niet zo, maar dat komt vanzelf hoor
Nou Ruud gaf zich ook niet over en bleef doorgaan.
Ik vond het al niet zo'n fijne manier maar het was in elk geval niet mijn manier en het werkte ook averechts.
Toen heb ik ook met mezelf afgesproken, dit is 1 keer en niet weer, ik bepaal hoe en of mijn hond gecorrigeerd wordt (en als ik het niet goed doe dan heb ik het in elk geval wel zelf gedaan).
Raar eigenlijk he, dat je dan niet meteen zegt: ik wil dit niet zo, maar dat komt vanzelf hoor
-
roef
- Speurneus

- Berichten: 8309
- Lid geworden op: 30 sep 2008, 11:29
- Locatie: emmeloord
Hidde heb ik maar 1 x moeten corrigeren en dat was toen hij mij wéér tot bloedens beet!
ik heb hem toen een flinke kneep in zijn neus gegeven,en klaar was het! nooit meer gebeten.
maar dat is echt ook de enigste keer geweest,wordt hij moeilijk dan is een:toe maar plaats ,voldoende en hij gaat in de bench en slapen.
mijn stem blijft rustig en ik merk hoe rustiger ik blijf ,ook met een NEE!
hij het beste luistert.
hij is nu 20 weken en kent het ritme hier in huis heel goed en weet ook dat zijn beurt wel komt om te spelen,eten etc.
dit geeft rust bij hem en ons
hoe anders was het bij roef
en ik weet dat met 6-7 maanden er weer een periode aan kan komen dat er complete bananenplantages uit de oren groeien,maar ach dat zien we dan wel weer,ik hoop dat de basis dan goed genoeg is om na een paar dagen de touwtjes aantrekken de boel weer duidelijk is voor meneertje
ik heb hem toen een flinke kneep in zijn neus gegeven,en klaar was het! nooit meer gebeten.
maar dat is echt ook de enigste keer geweest,wordt hij moeilijk dan is een:toe maar plaats ,voldoende en hij gaat in de bench en slapen.
mijn stem blijft rustig en ik merk hoe rustiger ik blijf ,ook met een NEE!
hij het beste luistert.
hij is nu 20 weken en kent het ritme hier in huis heel goed en weet ook dat zijn beurt wel komt om te spelen,eten etc.
dit geeft rust bij hem en ons
hoe anders was het bij roef
en ik weet dat met 6-7 maanden er weer een periode aan kan komen dat er complete bananenplantages uit de oren groeien,maar ach dat zien we dan wel weer,ik hoop dat de basis dan goed genoeg is om na een paar dagen de touwtjes aantrekken de boel weer duidelijk is voor meneertje
-
Floortje Faun
- Middelgrote hondenneus

- Berichten: 294
- Lid geworden op: 18 jan 2012, 20:30
- Contacteer:
Caedlih kon ik al corrigeren door een simpel schrapen van mijn keel. En zelfs dat had ik niet eens elke maand nodig. 2-3 x een dikke knuffel en een uitbundig "Flinke meid! Wat ben jij toch een slim!!!!" was bij haar voldoende om het gewenste gedrag voor de rest van haar leven meteen te doen, vaak hoefde ik het zelfs niet eens te vragen (ik bleef haar wel belonen).
Doby was daar wat moeilijker in. Belonen had bij hem weinig effect.
Een zachte correctie met de stem hoorde hij niet, en bij een strenge toon keek hij je alleen maar even aan om dat meteen weer datgene te doen wat je hem verboden had.
Wij houden hier ook niet van slaan, in het nekvel grijpen of op de rug leggen. Zelfs een rukje aan de leiband krijg ik moeilijk over mijn hart (sentimenteel mens, ik weet het
)
Als Doby na 2 stemcorrecties nog niet luistert, gaat hij een 5-tal minuutjes de bench in (die gebruiken we alleen maar daarvoor). Op wandeling komt niet luisteren hem op een paar minuutjes aan de lijn te staan.
Een beetje hetzelfde principe eigenlijk als je kind in de hoek zetten.
Het aangename is dat we dit steeds minder hoeven te doen en hij steeds beter luistert naar een stemcorrectie. Ook bij hem is een even schrapen van de keel nu vaak voldoende.
En wat ook heel leuk is, is dat hij tegenwoordig veel meer openstaat voor belonen (wat we steeds zijn blijven doen). Als ik hem nu lovend toespreek, komt hij een knuffel halen en zie je hem gloeien van trots.
Ik merk ook dat het goed helpt om 3x per dag een activiteit te voorzien: op dit moment zijn dit 2 wandelingen (waarop hij altijd los kan lopen) en een speelmoment (ik en hem samen). Toen het nog maar 2 wandelingen waren, eentje 's morgens en eentje 's avonds, werkten zijn oren tijdens de avondwandeling vaak niet goed.
Doby was daar wat moeilijker in. Belonen had bij hem weinig effect.
Een zachte correctie met de stem hoorde hij niet, en bij een strenge toon keek hij je alleen maar even aan om dat meteen weer datgene te doen wat je hem verboden had.
Wij houden hier ook niet van slaan, in het nekvel grijpen of op de rug leggen. Zelfs een rukje aan de leiband krijg ik moeilijk over mijn hart (sentimenteel mens, ik weet het
Als Doby na 2 stemcorrecties nog niet luistert, gaat hij een 5-tal minuutjes de bench in (die gebruiken we alleen maar daarvoor). Op wandeling komt niet luisteren hem op een paar minuutjes aan de lijn te staan.
Een beetje hetzelfde principe eigenlijk als je kind in de hoek zetten.
Het aangename is dat we dit steeds minder hoeven te doen en hij steeds beter luistert naar een stemcorrectie. Ook bij hem is een even schrapen van de keel nu vaak voldoende.
En wat ook heel leuk is, is dat hij tegenwoordig veel meer openstaat voor belonen (wat we steeds zijn blijven doen). Als ik hem nu lovend toespreek, komt hij een knuffel halen en zie je hem gloeien van trots.
Ik merk ook dat het goed helpt om 3x per dag een activiteit te voorzien: op dit moment zijn dit 2 wandelingen (waarop hij altijd los kan lopen) en een speelmoment (ik en hem samen). Toen het nog maar 2 wandelingen waren, eentje 's morgens en eentje 's avonds, werkten zijn oren tijdens de avondwandeling vaak niet goed.
Een labrador heeft weinig om over te blaffen.
Zijn baasje des te meer om over te bloggen.
Zijn baasje des te meer om over te bloggen.
-
Aldinne
- Middelgrote hondenneus

- Berichten: 440
- Lid geworden op: 16 nov 2009, 18:50
- Locatie: Noordbroek
Wat je vriendin deed is geen agressieve manier hoor.. Honden in een roedel, doen doormiddel van het neerleggen van een in hun ogen vervenlende hond het zelfde.. Jula was ook een behoorlijke pittige tante toen ze klein was.. Ik heb haar een paar keer op de rug moeten leggen om dat ze echt het laatste woord wou hebben.. Ik heb haar op de rug gelegd en niks gezegd, net zo lang tot ze rustig was.. Dat duurde de 1e keer best lang, maar werd de keren daarna steeds minder.. Gelijk na het op de rug liggen, liep ze even weg en kwam terug om kusjes te geven, waarna ik haar een dikke knuffel gaf.. Het op de rug leggen heeft zeker geholpen bij Jula, maar elke hond is verschillend..
De snuit naar beneden drukken en foei roepen/zeggen is ook een manier.. Dit is ook iets wat honden onderling doen als een soort van straf..
Succes met jullie kleine draak..
De snuit naar beneden drukken en foei roepen/zeggen is ook een manier.. Dit is ook iets wat honden onderling doen als een soort van straf..
Succes met jullie kleine draak..
Groetjes Marloes, lebbers van Kai, Zepp, Jula & Pleun



-
royenmarjolein
- Hele grote hondenneus

- Berichten: 1591
- Lid geworden op: 01 mar 2010, 15:39
- Locatie: Kerkrade
herkenbaar probleem Nicole.
Toen Max klein was, werd ons dit ook geadviseerd. En dit werkt echt niet. Max reageerde precies op dezelfde manier als Indy en dan was inderdaad het hek van de dam. Een time out was bij ons de oplossing. Als ik achteraf terugkijk, hebben wij zelf Max te veel zijn gang laten gaan waardoor hij baldadig werd uit vermoeidheid
Het is wel goed dat dit gebeurd is; hier leer je weer iets van
Toen Max klein was, werd ons dit ook geadviseerd. En dit werkt echt niet. Max reageerde precies op dezelfde manier als Indy en dan was inderdaad het hek van de dam. Een time out was bij ons de oplossing. Als ik achteraf terugkijk, hebben wij zelf Max te veel zijn gang laten gaan waardoor hij baldadig werd uit vermoeidheid
Het is wel goed dat dit gebeurd is; hier leer je weer iets van
Groetjes, Roy en Marjolein en een pootje van Max en Bob.
