Piepen, piepen, piepen, piepen...

[Carlijn]

Jeepie dat lijkt me echt niet gezellig zo'n piepert. Lees en zie wel dat jullie erg je best doen om alles uit de kast te halen om het probleem op te lossen.
Wat mij echter wel opvalt is dat er veel gepraat wordt over in de bench stoppen ...
Kan/Mag eigen keus..,,,,, maar mij is altijd geleerd om de bench niet als een strafplek te gebruiken. Toch snap ik de aanpak wel..... ik persoonlijk zou echter de gang of zo gebruiken om haar af te zonderen.... dan heb je geen risico 'de veiligste' plek te veranderen....
Hoe dan ook toy toy, is een lastig probleem, waar ik helemaal gek van zou worden, hoe lief je hond ook verder is..
groetjes Carlijn

[Floortje Faun]

Heb je al eens geprobeerd om haar ander gedrag in de plaats aan te leren? Zodat ze wel kan aangeven wat ze wil, zonder dat het voor jullie irritant/dwingend wordt? En ze niet het gevoel heeft dat piepen de enige manier is?

Doby bv. heeft een tijdje de neiging gehad om drammerig te zijn met zijn voorpootjes. Mijn moeder heeft hem geleerd om een pootje te geven voor een koekje, en toen sloeg meneer daar nogal in door. Zodra hij wilde spelen (en dat is vaak), kreeg je een poot, eerst nog voorzichtig, maar bij negeren steeds nadrukkelijker en met gebogen teentjes (zodat je de nagels in je vel krijgt...). Negeerde je hem nog steeds, kreeg je 2 poten, en vervolgens een hele hond.
Ik heb hem nu geleerd om me met een bepaalde uitdrukking aan te kijken als hij wil spelen. Dit heb ik gedaan door alleen dan op zijn speeluitnodiging in te gaan. Het was een uitdrukking die hij uit zichzelf uitprobeerde, en die ik leuk vond.
In het begin ging ik er steeds op in (belangrijk als je iets wilt aanleren), nu niet meer. Maar ik reageer er wel nog vaak genoeg op om het te "onderhouden". En eerlijk is eerlijk... het is een uitdrukking die ik moeilijk kan weerstaan. En spelen doe ik graag.
Heb ik geen zin, is zijn vraag makkelijk te negeren. En hij weet ondertussen wel dat het geen zin heeft om dan te blijven kijken. Dat er dan niets anders op zit dan alleen te spelen, of te slapen.

Ik denk niet dat jullie hond persé ongelukkig is bij jullie, of geen hond is om enig-hond te zijn. Maar misschien heeft ze wel meer energie dan jullie denken, en daardoor meer nood aan beweging/spel.
Wij hebben met Doby gemerkt dat het beter is als we 3x per dag een stevige wandeling maken, in plaats van 2x. En dan heb ik het dus op het opdringerig zijn in verband met het willen spelen. Die derde wandeling vindt nu plaats op een moment dat hij het lastigst was.
Wel vinden alle wandelingen hier op een vast uur plaats, Doby heeft dus geen reden om erom te zeuren. Ten eerste omdat hij weet dat hij die wandelingen wel zal krijgen, ten tweede omdat hij weet dat zeuren niet helpt.

Met de poes hebben we iets soortgelijjks meegemaakt. Ik had haar geleerd om te miauwen wanneer ze naar binnen/buiten wil. Handig, toch? Eigenlijk hetzelfde als het gepiep bij jullie begonnen is.
Helaas duurde het niet lang of we werden allemaal knettergek van een poes die de hele dag door aan het miauwen was. Om de 5 minuten wilde ze wel ergens anders heen. Reageerde je niet meteen, werd het luid, kwaad, eisend miauwen, zo nodig een uur aan een stuk.
We hebben een periode gehad dat we snel deuren en ramen voor haar open deden om maar van dat gemiauw af te zijn... tot onze frank viel.
Toen hebben we gezamenlijk afgesproken om niet meer te reageren op gemiauw, maar daarentegen wel als ze stilletjes bij een raam of deur gaat zitten. Na een paar weken had ze het door, en waren wij van dat eeuwige gejank verlost.
Dat wil daarom niet zeggen dat we altijd meteen deuren en ramen voor haar openen als ze ernaast gaat zitten. Maar als zij dan volhardend blijft zitten, hebben we er geen last van.
Het leuke is dat we van dat gemiauw verlost zijn, én dat onze kat het niet meer nodig vindt om elke 5 minuten naar een andere kamer/binnen/buiten te gaan. Integendeel: nu is ze vaak uren aan een stuk buiten, of ligt ze uren aan een stuk te soezen in de zetel.
Op die manier is het een stuk makkelijker om haar graag te zien.

Want uiteindelijk is het wel fijn als ze kunnen aangeven wat ze willen, zowel voor hen als voor ons. Of het nu gaat om een dringende plas, of een spelletje dat wij ook leuk vinden.
Zolang het maar op een niet-dwingende, niet-irritante manier gebeurd.

Ik wens je veel succes!!!

[Jada]

Nog bedankt voor de laatste reacties.. Ik had het al eerder gelezen, maar nog even geen tijd gehad terug te reageren.
Allereerst Floortje Faun, een goede tip om ander gedrag aan te leren zodat ze toch kan aangeven wat ze wil.. Je noemt mooie duidelijke voorbeelden, ik ben nog aan het bekijken hoe we dat in de opvoeding van Jada kunnen vormen.

24 sept. gaf ik aan het nog niet te weten wat de volgende stap zou zijn, maar een paar dagen daarna werd ik te gefrustreerd van al dat irritante gepiep, dus dan werkt het ook niet meer ermee door te gaan (negeren!). We hebben op dat moment besloten bij iedere eerste piep haar meteen in de bench te stoppen. De bench moet een veilige plek blijven inderdaad, maar desondanks deze aanpak denk ik toch dat het haar fijne plekje blijft. Ze krijgt regelmatig lekkers in de bench, of gaat even lekker slapen, dus dat weet ze ook. De gang of wc is geen optie bij ons, het zijn plekken waar ze juist helemaal uit haar dak gaat, in de bench is ze vrijwel meteen rustig. Ik moet zeggen, het is sinds vorige week weer een stuk rustiger in huis, het piepen is voor een best groot deel afgenomen. We gaan hier dus voorlopig mee door en dan hoop ik toch echt dat het uitdooft. Ook al heb ik hier nog wel een hard hoofd in, aangezien we dit al eens eerder hebben geprobeerd en het ook niet stopte. Maar goed, nu wordt ze wat ouder, dus wie weet!
Tja en meer energie dan we denken, dat weet ik niet, hoe weet ik dat? Mocht dat wel zo zijn, klinkt vervelend maar dan kunnen we daar zelf niks mee.. We kunnen haar helaas in verschillende opzichten niet meer geven dan we nu doen, dus dan zou het een ander verhaal worden.

[royenmarjolein]

Het teveel aan energie lijkt mij niet van toepassing. Daar zou ik mij persoonlijk geen zorgen over maken. Ik denk eerder dat het aangeleerd gedrag is om iets te bereiken.
Ik kan mij voorstellen dat je er helemaal gek van wordt en gefrustreerd. Dat je verschillende opties uit aan het proberen bent, is vrij logisch. Wel denk ik dat het belangrijk zal zijn om een bepaalde methode te kiezen en deze te blijven herhalen. Zodra je hierin gaat wijzigen, weet Jada helemaal niet meer waaraan zij toe is en wordt het moeilijker om gedrag af te leren.
Persoonlijk zou ik kiezen voor de methode van het negeren en positief bedrag belonen. Heb je ook al eens gewerkt met inprenting? Inprenting heb ik tijdens de opvoeding van Max nooit gebruikt totdat ik gewezen werd op de mogelijkheid door de hondenschool waar ik nu train met hem. En wat kun je met inprenting veel leren. Bij Bob gebruik ik inprenting dagelijks en de methode is voor mij een van de eerste die ik gebruik als ik Max iets nieuws leer. Voorbeeld: Max is een waterrat die ongecontroleerd zijn vacht uitschudde.....dus ook in onze gang met witte muren. Hier wilde ik iets aan doen. Het is echter niet zo eenvoudig als het leren zitten....maak een beweging met een koekje in je hand en de hond gaat zitten.. Nee, het uitschudden kun jezelf niet echt uitlokken, of je moet de hond 20 keer natspuiten met de tuinslang Inprenting werkt als volgt: iedere keer als Max zich uitschudde, zeiden wij: ,,Goed zo Max, dat is schudden'' , waarna hij een koekje kreeg. Na dit twee weken zo gedaan te hebben (iedere keer als hij uit de beek kwam of door de regen had gelopen) had hij het door. Als ik nu zeg: ,,Max schudden'', schudt hij zijn vacht uit (mits deze nat genoeg is).
Bob heb ik zo het commando bench geleerd, Vanaf de eerste dag als pup van 8 weken, heb ik het woord bench gecombineerd met mijn gedrag om Bob in de bench te doen, gevolgd door de zin: ,,Goed zo Bob, dat is bench'' Binnen een paar weken had ik het commando geleerd. Wel is het natuurlijk zo dat ik geen gedrag hoefde af te leren en dan gaat het natuurlijk supersnel. Als Bob of Max het gedrag van Jada zou vertonen, zou ik dus negeren en het goede bedrag inprenten en belonen. Bijvoorbeeld als ze stil is, zeggen: Goed zo Jada, dat is stil.''
Tenslotte wil ik je wel nog even een hart onder de riem steken. Aangeleerd gedrag is gewoon heel erg lastig om af te leren, dus voel je niet wanhopig dat het nog niet wil lukken. Hier heb je gewoon een hele lang adem voor nodig. Ik ben nu al twee jaar Max aan het leren dat hij niet op iedere hond hoeft af te denderen om te spelen en dat begint sinds een klein halfjaar ergens op te lijken (met een hand vol hondenkoekjes )

[Floortje Faun]

Ik kan goed begrijpen dat negeren niet meer lukt. Bij iets wat zo irritant is, zo vaak voorkomt, en al zo lang duurt, is dat niet meer mogelijk.

Misschien dat het gebruik van de bench deze maal wel werkt, nu je combineert met het aanleren van iets anders. Dan heb je een soort van 2-sporenbeleid: je leert het ene af, en biedt tegelijkertijd iets anders in de plaats.

Wij hebben met Doby de bench ook als time-out hoekje gebruikt, en het is nog steeds één van zijn favoriete slaapplekjes.
En zie je dat ze toch een hekel aan de bench krijgt, kun je alsnog iets anders bedenken. Ik las een artikel waarin aangeraden werd om in dat geval je hond op een bepaald plekje vast te binden, eventueel door een haak in de muur te bevestigen. Misschien ook een mogelijkheid?

Wat het aanleren van iets anders betreft: het werkt sneller als je niet op voorhand iets bedenkt, maar je hond in de gaten houdt. Als het piepen niet meer werkt, zal ze andere dingen uitproberen. En als je dan plots iets ziet wat je goed vindt, beloon je het meteen. Dan zal ze het later vanzelf nog een keertje doen, en beloon je weer meteen. Het zal niet lang duren voor ze het door zal hebben.
Een beetje hetzelfde als wat Marjolein "inprenten" noemt, maar dan zonder op voorhand te bedenken wat je wilt aanleren.
Wel hetzelfde als wat Marjolein aangeeft: zodra het voorkomt, koppel je er een bepaald zinnetje en een beloning aan. Ik zeg tegen Doby bv. altijd: "Wat is er? Kom jij iets tekort?" als hij me op die manier aankijkt, tegen de poes: "Moet je naar buiten?", als ze bij de deur zit.

Misschien geven jullie haar toch genoeg beweging, tenslotte lag het probleem met onze poes ook niet op dat vlak.
Ik heb in elk geval de indruk dat jullie nu al heel veel doen, omdat je aangeeft dat je 2u gaat wandelen, en dan ook nog met haar speelt.

Wel wou ik vragen of jullie 1x per dag wandelen? Of het verdelen over de dag?
Dit omdat het in mijn ervaring bij hoog energieke honden beter werkt als het wandelen over de dag gespreid wordt, zonder dat je daarom in totaal langer moet wandelen. Ik zie het bij Doby, en ik zie het ook bij een logeerhondje van ons.
Maar als ze meteen na een 2u lange wandeling terug aan het piepen slaat, zal het waarschijnlijk niet met een teveel aan energie te maken hebben.

@Marjolein: bedankt voor de heldere uitleg, ik zou Doby ook wel willen leren om zich op bevel uit te schudden. Had geen idee hoe ik het moest aanpakken.

[Floortje Faun]

Wat ik ook nog wou vragen: piept ze de gehele dag door evenveel?
Of zijn er bepaalde momenten op de dag dat het erger is? Zo ja, kun je die momenten beschrijven, in de zin van wat jullie dan doen, en wat je denkt dat ze dan wil bv.?