die nieren....erop of eronder vandaag
-
- Grote hondenneus
- Berichten: 707
- Lid geworden op: 04/06/13 09:43
- Locatie: west vlaanderen
- fieke
- Hele grote hondenneus
- Berichten: 1029
- Lid geworden op: 24/02/12 19:24
- Locatie: Elsloo
- Contacteer:
-
- Speurneus
- Berichten: 2952
- Lid geworden op: 19/09/07 19:15
- Locatie: Stein
- Contacteer:
- rimanime
- Speurneus
- Berichten: 11652
- Lid geworden op: 07/02/04 21:12
- Locatie: zo'n 600 km boven Parijs
Sterkte. Er is vast nog een heel mooi plekje in je hart waar je verdriet een plekje krijgt.......
Dank je wel Monika voor deze prachtige banner......
Lola; Call me Rainbow v/h Hakkershof 28-8-2003-------R.I.P 20-07-2017
Action; Chelbo v/h Hakkershof 9-6-2002---- R.I.P 30-10-2012
Cooper; Rembrandt 18-6-2008
Een dag niet gezwommen is een dag niet geleefd
( al denkt Cooper daar anders over)
-
- Snuffelneus
- Berichten: 9
- Lid geworden op: 22/10/13 13:11
Dank je wel iedereen voor de woorden van troost. Het is op dit moment gewoon heel erg moeilijk. Hoewel ik met mijn verstand weet dat het de enige mogelijkheid was en dat ze het verdiende om niet meer te hoeven lijden, roept mijn hele lijf dat ik ze echt nog niet kan missen Ze was zo bijzonder. Ik vind het ook heel erg voor onze Muffin die nu achterblijft. Zij heeft haar eerste levensjaar hopelijk nog veel wijsheid opgedaan van Bamboo, maar zij is zóóó anders...We hebben haar gisteren ook afscheid laten nemen. Toen Bamboo de regenboogbrug overgegaan was hebben we Muffin uit de bench gelaten en kon ze komen snuffelen. Dat heeft ze ook gedaan maar ze vertoonde onmiddellijk een plasreactie bij Bamboo. heeft iemand hier ervaring mee? Vandaag is Muffin precies een losgeslagen projectiel, alsof ze (onze/haar) stress en emoties uit haar systeem wil dollen. Herkent iemand dit? Ik weet uit ervaring dat de tijd de scherpe kantjes van het gemis zal halen maar op dit moment snijden ze erg hard.
-
- Speurneus
- Berichten: 15115
- Lid geworden op: 28/08/04 00:17
- Locatie: Beerse
- Contacteer:
- Terra5
- Speurneus
- Berichten: 3392
- Lid geworden op: 27/05/06 11:52
- Locatie: Dieren
- charly
- Kleine hondenneus
- Berichten: 156
- Lid geworden op: 09/08/11 10:44
- Locatie: Wieringerwaard
Beste Hoppa, allereerst veel sterkte met het verlies van Bamboo.
Dat Muffin naar jouw gevoel vreemd reageert is wel logisch,
Wij hebben in Julie onze Sjefke laten inslapen en bij het afscheid keek Parel nauwelijks naar Sjef om (terwijl zij het langst samen was geweest met hem) en Forrest tikte hem met z'n poot aan, zo van opstaan kom op.
Zo zie je maar dat elke hond anders reageert. Parel was daarna een paar dagen erg sloom, had nergens veel zin in en Forrest was juist hyper en probeerde Parel steeds te bestijgen.
Ze moesten echt hun plek in de roedel weer vinden.
Jouw Muffin is z'n roedelmaatje kwijt, dus moet weer even haar weg vinden, komt wel goed.
Sterkte.
Dat Muffin naar jouw gevoel vreemd reageert is wel logisch,
Wij hebben in Julie onze Sjefke laten inslapen en bij het afscheid keek Parel nauwelijks naar Sjef om (terwijl zij het langst samen was geweest met hem) en Forrest tikte hem met z'n poot aan, zo van opstaan kom op.
Zo zie je maar dat elke hond anders reageert. Parel was daarna een paar dagen erg sloom, had nergens veel zin in en Forrest was juist hyper en probeerde Parel steeds te bestijgen.
Ze moesten echt hun plek in de roedel weer vinden.
Jouw Muffin is z'n roedelmaatje kwijt, dus moet weer even haar weg vinden, komt wel goed.
Sterkte.
-
- Snuffelneus
- Berichten: 9
- Lid geworden op: 22/10/13 13:11
De afgelopen week heb ik enkele rivieren bij elkaar gehuild, maar nu kabbelt het leven stilaan verder met ups en downs....Gelukkig is Muffin er om mij aan de gang te houden en de hondenroutine gewoon verder te zetten. Ik weet niet goed wat ik van Muffin moet denken, eerst twee dagen hyperactief en nu bijna het tegenovergestelde. Ze heeft ondertussen wel de nest van Bamboo 'geadopteerd'. Toen ze vorig jaar als pupje bij ons kwam hadden we haar vanaf het begin duidelijk gemaakt dat de bench haar plekje was en Bamboo's nest voor haar verboden terrein. Ze hield zich daar ook aan, maar eergisteren heeft ze beslist dat dit nu haar rustplekje wordt overdag, wanneer ze niet in de bench hoeft. Het is een heel dubbel gevoel om haar daar zo in te zien liggen. De film van Bamboo's laatste dagen speelt geregeld door mijn hoofd en telkens weer vervalt me dan dat intense verdriet en gevoel van gemis, maar vooral ook de dankbaarheid dat ik bijna 12 jaar lang van zo'n superhond heb mogen genieten Maar telkens als ik aan mijn patientjes moet vertellen dat Bamboo er niet meer is, dreigen de sluizen weer open te gaan en dat is best lastig....Het blijft moeilijk te bevatten dat een hond die het ene moment nog naast je staat te springen om toch maar weer naar het bos te trekken voor een wandeling van een dik uur, plotseling verandert in een doodziek dier dat wel vecht maar de strijd niet kan winnen. Ik heb me voorgenomen niet langer te piekeren over het waarom en wat ik anders had kunnen doen, maar ik trek hier wel mijn lessen uit voor de toekomst met Muffin. Dank jullie in elk geval allemaal voor jullie medeleven. Het deed deugd om die emoties ook eens kwijt te kunnen bij mensen die echt weten wat je voelt bij het verlies van je liefste viervoeter.