Inzending 1
Ik stem voor X (en Z) van Y. Zij hebben 2 kinderen thuis met allebei autisme en X en (Z) is (zijn) hun grote steun en toeverlaat.
Inzending 2
voor de kerstwedstrijd benoem ik X van Y. Hij heeft het in mijn ogen echt verdient om in het zonnetje gezet te worden. We weten allemaal wat een hoop werk er aan de winkel was voor Y om die kleine zwarte Duivel onder controle te krijgen. Met veel plezier lees ik altijd haar verhalen over hem en de vorderingen die hij maakte. Het heeft ze zeker bloed zweet en tranen gekost om het zo ver te brengen.
En dan zie je ze bijvoorbeeld samen in de showring staan. Daar kan menig andere "shower" nog wat van leren. Terwijl er onrustig in de ring gehuppeld wordt tijdens het wachten, hier en daar een Lobbes zijn baasje bijna omver spring zit X rustig op zijn plek en heeft alleen maar aandacht voor zijn vrouwtje. Geen gestress, geen geruk aan de riem gewoon relaxed. Voor ons had hij sowiezo een U gehad. Wij zijn echt Fan van X.
En daarom vind ik dat hij een heel groot pakketje onder de kerstboom verdient heeft en krijgt hij het niet via deze wedstrijd dan krijgt hij het van ons.
Inzending 3
ik wil een kandidaat door geven voor de labrador die een pakje onder de boom verdiend.
voor mij kan dat maar 1 hond zijn nl X van Y.
tja reden.... die hond betekend alles voor haar, vriendschap, liefde, gezelschap en zo zijn er denk ik nog wel meer dingen te noemen.
Inzending 4
Mijn allessie, mijn licht in donkere dagen,
waar zou ik zijn zonder jou?
Soms komen ze in me op, die vragen.
Zo onvoorwaardelijk, op mij gericht, zo trouw.
Mijn allessie, mijn doel, mijn reden om op te staan,
waar heb ik jou toch aan verdiend.
Mijn pad is zoveel lichter nu wij het samen gaan,
mijn onvoorwaardelijke vriend.
Mijn allessie, mijn kanjer, mijn guppie.
We delen echt alles samen.
Zelfs ziek zijn doe ik niet meer in mijn uppie,
’t is nu 7 jaar geleden dat we daar achter kwamen.
Mijn allessie, mijn kameraad voor ‘t leven
Ondanks je soms zere pootjes volg je mij altijd trouw
En ik, ik geef jou al wat ik kan geven,
Omdat ik zoveel van je hou.
----------------------------
De afgelopen jaren heeft hij geholpen met de opvoeding van 2 aspirantgeleidehonden en heeft hij vrouwtjes aandacht moeten delen.
Nu alles wat langzamer en moeizamer gaat met het ouder worden is vrouwtjes onverdeelde en verdiende aandacht weer helemaal voor hemzelf.
Nu de pech van al bijna 4 maanden hardnekkige huidproblemen, wat begon als een hotspot liep uit op een plek van 40 bij 25 cm.
Na Dexamethasonspuiten, 2 maanden AB en nu prednoral is 't nog niet helemaal over, maar nog altijd laat hij zich braaf verzorgen en vertrouwt er heilig op dat vrouwtje 't beste met hem voor heeft.
Mijn lieverd, mijn alles(, mijn X).
Inzending 5
Mijn X woont nl tegenwoordig bij mij buurvrouw wier man dit voorjaar is overleden en zij sleept haar door het rouwproces, legt haar hoofd op haar kussen als mijn buurvrouw moet huilen en ligt aan haar voeten om samen tv te kijken. Ze is thuis als mijn buurvrouw thuis komt en ze gaan samen op familiebezoek. Mijn buurvrouw heeft geen kinderen en zegt vaak dat als ze X niet had het leven voor haar geen zin meer had..
Inzending 6
Voor iedereen is zijn of haar eigen hond speciaal en als het goed is zorgen wij dat wij een fijne band krijgen gedurende de tijd dat wij bij elkaar zijn.
Soms krijgen wij een speciale band met onze viervoeter door omstandigheden waar wij niet zelf voor gekozen hebben.
Mijn lieve maatje kwam heel veel jaren geleden bij mij wonen. Nooit eerder had ik een labrador gehad en ik genoot van het begin af aan van het lieve karakter van deze hond. De kinderen zijn met haar opgegroeid en menig maal zag ik mijn zoon met haar in de tuin zitten in innige omarming omdat hij weer eens gepest was op school. Als mijn dochter ongevraagd de hond uit wilde laten wist ik dat dit een makkelijke manier was om stiekem haar eerste vriendje te ontmoeten. ( Ja , moeder is zelf ook jong geweest en niet gek natuurlijk). Zo hobbelde onze hond met ons en ons leven mee.
Gaf troost waar het nodig was , bracht gezelligheid en een goed alibi waar nodig. Maar ook ik ontkwam niet aan het nodige verdriet. Na bijna 20 jaar kwam er een eind aan mijn huwelijk en een gevecht om een bestaan alleen begon. Veel moest er geregeld worden in een tijd dat de kinderen in de pubertijd waren moesten er veel hoge bergen worden beklommen. In die jaren kwam ik ook voor het eerst op het labradorforum en heel veel mensen heb ik daardoor leren kennen. Sommige zijn vrienden geworden , sommige zijn na een tijd een ander pad dan het mijne gegaan, maar een vriendin is altijd gebleven.
Met haar kon ik lachen en huilen. Haar vacht ving mijn tranen op en zij veroordeelde nooit. Ik woonde dicht bij het strand en uren heb ik doorgebracht met wandelingen in de hoop dat de zee al het verdriet dat er zat met zich mee zou nemen. Naast mij liep mijn maatje. Haar hoofd zocht af en toe mijn hand en zittend aan de duinrand likte ze menige traan van mijn wangen.
Het is fijn dat er honden zijn. Honden die onvoorwaardelijk trouw zijn, waar je uren tegenaan kunt kletsen en waar je heerlijk mee kunt knuffelen. Ik weet zeker dat heel veel mensen op dit forum dit kunnen beamen, want mijn lieve maatje zal wel niet de enige zijn die troost heeft gegeven in moeilijke tijden. We zijn samen ouder geworden. Mijn leven is veranderd, mijn lach is oprecht, ik ben gelukkig. De wandelingen zijn er nog steeds, maar mijn oudje gaat stram haar eigen weg en ik loop stram ( nee zo erg is het nog niet) achter haar aan. Haar troost is niet meer nodig en zij voelt het. Soms staat ze enkele meters voor mij en vanaf een afstandje kijken wij elkaar dan aan. Het lijkt wel of zij mijn glimlach begrijpt. Met stijve pootjes rent ze naar mij toe , haar staart kwispelend. Ik hoop dat ik haar het leven heb kunnen geven dat een hond zoals zij het verdient. En vooral hoop ik dat zij nog enkele jaren bij mij is. Al is het maar om samen de vreugde van ons nieuwe leven te delen.
Inzending 7
Mijn liefste engel is dit afgelopen jaar maar liefst 14 kilo afgevallen, en zit nu op haar streefgewicht.
Nu krijgt ze complimentjes, "wat ben jij mooi slank geworden!"
Ze is 12 jaar, en we zijn erg trots op haar.
Inzending 8
Labje X verdient wel een extraatje....
Begin van het jaar heeft zij met spelen zich bezeerd en liep ze eventjes mank. Dagen erna was er niks meer aan de hand.
Tot een aantal weken verder, ze weer mank was.
Wat begon met de diagnose groeipijn, bleek een lang verhaal, vooralsnog zonder einde.
Talloze dierenarts en specialisten bezoeken heeft zij het afgelopen jaar gehad, echo, foto's, operatie, scan en ga nog maar even door.
Braaf heeft ze alles ondergaan, liet zich rustig onderzoeken.
En voor een pup/jonge hond ging dat allemaal super goed.
Nu zit ze in een lang proces van de spieren weer opbouwen. De oefeningen van de fysio laat ze trouw doen.
Maar wat zou ze graag willen rennen in het bos, zich heerlijk laten gaan, met andere honden spelen. Helaas zit dit alles er voorlopig nog niet in.
Maar we gaan druk door met oefenen, rustig aan doen, en hopen dat het allemaal weer goed komt.
Het afgelopen jaar was dus erg pittig voor haar, zo weinig mogen doen, terwijl je nog maar een paar maanden jong bent. En je merkt steeds meer dat ze het zat is, om kort gehouden te worden.
En waar je in eerste instantie bang bent voor erfelijkheid, blijkt het geheel gewoon een 'gevalletje' domme pech, verkeerde beweging, met deze gevolgen.
Ik ben super trots op deze kleine kanjer, en hoop van harte dat 2014 een super goed jaar voor haar word, waarin we samen actief wandelend de bossen kunnen gaan ontdekken, en weer lekker kunnen gaan trainen.
Inzending 9
Ik nomineer de gele labradorreu X van Y voor een kerstcadeautje.
X is de grote vriend van Y. Ze zijn bijna onafscheidelijk. Hij mag mee naar haar werk maar moet wel achter blijven liggen want Y werkt in een huishoudspeciaalzaak met duur glaswerk en porselein. Maar hij heeft nog nooit wat kapot gemaakt! Maar dat is geen reden voor de nomnatie want dat is iets wat wel heel erg fijn is. Gelukkig maar!
Verder heeft X best wel veel pech. Hij heeft ten eerste behoorlijk last van epilepsie en krijgt daarvoor medicijnen maar ten tweede heeft hij ernstige atopische dermatitis. Hij krijgt jeuk en kapotte voetzolen van bepaalde grassen en zwemmen in buitenwater. Dat is bijna niet te doen voor een labrador. Y heeft hem in de zomer noodgedwongen aan de lijn want ze woont vlak bij een losloopgebied met erg veel heerlijke slootjes. Thuis heeft ze een buitenkraan laten plaatsen met warm water zodat ze hem goed kan afspoelen als hij veel jeuk heeft. Ook moet hij prednisol slikken om de jeuk onder controle te houden.
Als het even kan gaat Y een weekendje naar Schiermonnikoog zodat X heerlijk kan rennen op het strand en zwemmen in de zee. Daar heeft X namelijk geen last van jeuk.....
Om deze reden vind ik dat X maar ook zeker Y wel een kerstcadeautje heeft verdiend!!
Tot en met woensdag 17 december kunnen jullie stemmen door mij een pb-tje te sturen met de inzending die volgens jou een cadeautje namens het forum moet krijgen. Dan hebben we nog genoeg tijd om het cadeautje op te sturen.
LET OP:
Het gaat bij het stemmen
* niet om hoe de voordrager het stukje heeft geschreven
* ook niet om het stemmen op bevriende members zonder het verhaal onbevooroordeeld te lezen.
Wel gaat het er om of je vindt dat de betreffende hond deze kerst een (extra) cadeautje onder de kerstboom verdient.
Pom (5-12-2012)
Karel (17-1-2015)
Youp ♂ (Riverflow To Be A Star) 21-08-2013
van Jackson!
Benny* 17-10-2003 overleden 23-08-2012)
