Nu weet ik dat Maika een vreemde afkeer heeft tegen mensen die volgens haar verdacht zijn. Hieronder vallen mannen met rode jassen die midden op een veld stil staan zonder iets te doen, jongeren met donkere kleren en mutsen op, die onder een lantaarnpaal staan te roken, en verder alle mensen die ergens in een donker hoekje niks staan te doen. Alle andere tweevoeters vindt ze allemaal even fantastisch, en vooral de buurvrouw (die heeft altijd lekkere kluiven voor Maika, en ze heeft een hele leuke hond!).
Gisteravond liep ik net terug naar huis na de avondlijke "pipi-kaka", zoals wij het noemen ("Maika, ga je mee pipi-kaka doen?"). In de verte zag ik Ivy met het baasje en het vrouwtje al aankomen, maar het duurt altijd even voordat Maika haar snufferd van de grond haalt (waar misschien wel wat te eten ligt, je weet maar nooit) en het zelf ook ziet. Nog zo'n 15 meter en ineens ziet ze het! HOERA! Onze buren hadden ons al gezien en bleven op ons wachten. Na wat hysterische geluiden en hevig gekwispel trekt Maika mij een paar meter vooruit, maar blijft dan ineens staan!
Maika gaat bij 'verdachte situaties' volledig in een modus van alertheid: lichaam rechtop, oren naar voren, kleine stapjes zetten, ogen op het doel! Dan gromt en blaft ze een paar keer alsof ze wil zeggen: "He jullie daar! Wat zijn jullie aan het doen en waarom?!" Als ik dan na een paar keer zeg: "jaja zo is het wel genoeg he?" Dan kijkt ze me zo heel lief aan en loopt ze weer kwispelend mee, maar kijkt altijd nog een paar keer achterom. Dit soort dingen zijn overigens altijd 's avonds. Enigszins herkenbaar? Hebben jullie labjes ook van die gekke streken? Vinden ze mensen met capuchons op ook verdacht? Of mensen die gewoon even ergens staan te wachten op iets? Zijn ze ook bang voor ballonnen zoals Maika? Of voor mensen met paraplu's? Ben weer benieuwd naar jullie verhalen...








