Toch lees je dan niet goed wat ik bedoel (of ik schrijf het niet duidelijk genoeg)Kay schreef:Ongetwijfeld, maar in de laatste topics waar het utidraaide op werk versus showhond worden alle showhonden maar gelijk over 1 kam geschoren, en worden ze vaak als lompe ongeleide projectielen neergezet en de werklijnen als superbrave sociale honden.lucievd schreef:Daarom is mijn vraag ook of het misschien iets met karakter te maken kan hebben?Kay schreef:Nu heb ik met Daan de aanpak gedaan zoals nu omschreven word, waaronder privé lessen, geen contact met andere honden, actie en leuke dingen doen is altijd met het vrouwtje, niet wandelen in grote groepen maar 1 op 1 (of met Kay/bekende honden die Daan meestal negeren) maar inmiddels is Daan meer op andere honden met zijn 2 jaar dan Kay was (waarbij we deze opvoeding niet hebben gedaan)Bij een volgende hond zal ik dus ook een combinatie doen van beide opties, maar helemaal weg houden bij andere honden doe ik dus niet meer !!
Jammer dat we voorbij aan het feit dat "ongeleide projectielen" ook vaak aagepraat word, en dat werkhondjes ook niet allemaal even lief en sociaal zijn
Ik heb Flits ook zeker niet overgesocialiseerd, want daar was ik in het begin al gelijk voor gewaarschuwd. Maar Flits is enorm op andere honden gericht, terwijl ik hem tot 8 maanden sowieso altijd weg heb gehouden van de wat drukkere plekken. En nu nog loop ik bijna altijd op stukken waar nooit wat is. Maar toch vindt hij het allemaal reuze interessant en hij is er super alert op.
Vandaar dat ik me afvroeg of het ook karaktergerelateerd zou kunnen zijn.
Ik weet niet of de werklijnen wat minder ongeleide projectielen zijn. (Misschien volgens sommigen ook alleen al om het feit dat ze niet zo 'log' ogen. Dan lijkt het al snel wat minder lomp). Maar wat vaak wel een verschil is met een hond uit een werklijn, daar wordt doorgaans veel mee gedaan. De honden worden dus fysiek en mentaal uitgedaagd vanaf het begin. Ik ken ook veel mensen die gewoon gezellig een huishond hebben, maar niet snappen welke behoeftes de hond heeft. Op deze manier worden het naar mijn mening sneller ongeleide projectielen.
Maar dat er onder de werklijn honden net zo goed honden zitten die niet sociaal en lief zijn, dat geloof ik gelijk. Heb al genoeg voorbeelden om me heen gezien.
Daar kan ik niet tegen !
En dan kan er gezegd worden, dat mensen zich persoonlijk dingen aantrekken en een discussie voeren daardoor niet mogelijk is...
Gek hé ?
Want ook mijn hond peert hem wel eens, en ook mijn hond steekt wel eens zijn middelvinger op -> en als ik dan de conclussies lees zakt mijn broek af !!
Volgens deze topics heb ik dan een hond die lomp en ongeleid is, waarbij ik alleen maar zit te kletsen met anderen tijdens het uitlaten en niet mee doe waarvoor hij gemaakt is en dat ik bij een volgende hond maar beter uit kan kijken naar een ander ras![]()
Maar goed, ik kap met discussies over "andersmans" honden die het allemaal zo goed of zo fout doen, dat laat ik graag aan anderen over
Dat stukje ging over de will to please die jammer genoeg bij veel show-labjes ontbreekt en bij de werkhondjes wel aanwezig is. Waardoor de opvoeding van dat werkhondje makkelijker is, omdat hij graag wil samen werken met de baas. Waarmee ik dus wil zeggen dat niet alles aan opvoeding ligt, als het er niet in zit, kan je het er niet uithalen, al train je je een slag in de rondte.
Ik heb dat met Max ook, die heeft alleen een will to please himself, hij wil van alles doen, zolang je maar zakken vol lekkers bij je heb, anders krijg ik van hem ook een dikke middelvinger, ondanks vele cursusen en een zelfde opvoeding als de rest, zo is hij gewoon, hij mist dat stukje "samen willen werken" daar kan je als baas weinig aan doen dan. Wat niet inhoud dat ik minder van hem geniet, want dat doe ik enorm, Max is Max, met zijn eigen karakter, een eigenwijze drol, maar oh zo lief
Ik hoop dat ik nu wat duidelijker ben geweest?



