Labradorforum

Sloomheid bij Bob ook niet. Dik wel!! Pff hij kreeg 1000gr, ben terug gegaan naar 550gr en nu lijkt hij weer een beetje in model te komen. Maar ik mis wel al zijn spieren, dat maakt ook dat hij nu een beetje een plompzak is

Poeh brigietje, da's zeker een dilemma, ik weet niet of een castratie hierbij wel zo'n goed idee is..
Puur op mijn gevoel, zou ik er toch niet voor kiezen, want tja, de hormonenhuishouding verandert nogal in die tijd, en er is een kans dat de boy daar onzeker van wordt, en je misschien niet bereikt waar je op hoopt.
Nou heb ik vast weer niet goed gelezen, maar wat is zijn rol in zijn eigen roedel?
Want kijk, je hebt een adolescentje in de roedel nu he, dus zijn Leefomgeving is op dit moment niet constant zeg maar.
Ik zeg nou maar eens wat...misschien is het zelfs zo dat hij geen honden tolereert omdat hij de men is in de roedel.
Kijk, als ik met mijn honden ga lopen, ik heb ze bij me, en de een of andere onnozelaar loopt die roedel in....dan zijn er problemen, gegarandeerd, en altijd vanuit mijn roedel.
Weet je, eigenlijk heb ik met de jaren schijt gekregen aan de mensen die dit van hun honden toelaten, vroeger schaamde ik me ook nog weleens, maar dat doe ik toch niet meer, het probleem is niet het mijne, dat vind ik inmiddels.
Nou laat ik natuurlijk niks aan stukken scheuren, dan grijp ik in, maar ik ga niet meer zenuwachtig worden van anderen.

Mensen zijn zo vaak onbeschoft, nog niet eens onwetend, maar met een houding van het bos, of de wei, die is van mijn hond, tja wie niet horen wil, moet maar voelen, da's inmiddels mijn insteek.

Waar ik veel last van heb, en misschien is dat bij jou ook zo, soms zijn mensen een beetje, tja hoe zal ik t zeggen, jaloers of zoiets, en doen ze het express he, zeker bij trainingen heb ik daar weleens last van.
Dan kunnen ze het gewoon niet uitstaan dat mijn honden luisteren, of ze ijn het er niet mee eens en vinden dat de hindjes gezellig moeten kunnen spelen.

Kijk, als je dat nou ook aan de hand hebt, dan moet het zeker laten, en je misschien wat beter leren wapenen tegen het gedrag van de baasjes

Zo, nou heb ik genoeg advokaat van de duivel gespeeld succes met jouw beslissing

sbientje schreef:ik gooi maar ff een balletje op, is het geen idee om hem een muilkorf om te doen bijvoorbeeld? Misschien dat je dan zelf wat relaxter loopt omdat ie geen gaten kan maken en dat dat ook weer doorwerkt op hem? Het is maar een idee, misschien vind je het totaal niets

is ook door mijn hoofd gegaan omdat we in een spiraal terecht aan het komen zijn dat hij aanvoelt dat ik niet helemaal ontspannen ben omdat ik niet weet of Ramses lelijk gaat doen. Wat me tegen houdt is dat het dragen van zo'n muilkorf meteen het idee oproept bij andere mensen dat Ramses een of ander vals monster is terwijl het eigenlijk een grote lieverd is. Maar ik heb de mogelijkheid ook nog niet helemaal opzij geschoven.

Jutta schreef:Het lijkt alsof ik over Chester aan het lezen ben.
Jij hebt Chester een keertje meegemaakt in Borculo, echt een Brulaap.

Chester was altijd heel lief (is die nog hoor) voor andere reuen maar op een gegeven moment dacht hij daar anders over en begon toch altijd te kijken hoe het nou zat met wie de sterkste is. Dit gedrag vertoonde hij steeds meer. Mij was toen aangeraden om het met een chemische castratie te proberen, dan zie je hoe het werkt. Ok. Het duurt wel even maar uiteindelijk was het "iets minder" geworden. Niet meer zo fel. Zo een implantaat werkt maar een bepaalde tijd en ik merkte heel snel dat die bijna uitgewerkt was want meneertje voelde zich ineens werk sterk.

Toch maar overgegaan naar een castratie.

Is het nou veel beter geworden? Eerlijk gezegd kan hij nog steeds best lelijk doen tegen andere honden, vooral reuen. Aan de riem helemaal dus ik probeer dat te vermijden en maak grote bochten.

Ik heb een keertje een cursus gedaan "Ik lust je rauw". Daar ging het over het uitvallen etc. Mij was toen aangeraden om, als ik een andere hond passeer, ik hem moet afleiden. Ik bepaal of hij met die hond mag spelen, aan hem snuffelen, whatever.

Natuurlijk gedroeg hij zich op de cursusdag voorbeeldig zodat de trainer me vroeg waarom ik er was. Ik probeer dat nu wel en het lukt, maar het lukt ook vaak niet.

Het blijft ook hier moeilijk. En ja, ook hij is zwart, groot. Daar schrikt hier ook iedereen van. Kleine fluffyhondjes moeten wij ook helemaal niet. Ik maak om de meeste honden grote bogen. Als hij losloop is er niks aan de hand maar ook in een losloopgebied let ik op.

Ik kan me heel goed voorstellen hoe jij je voelt maar wellicht is een chemische castratie een optie want dat is na 6 maanden uitgewerkt en je zult snel merken, of er iets veranderd in zijn gedrag.

Maar verder hou ik ontzettend van die kleine Labra-Rottweiler en wil hem voor niets op de wereld missen.

Ik wens jou heel veel succes met je besluit. Geef je zwarte kanjer maar een dikke knuffel van mij.

Dat van Borculo weet ik nog ja

Zo'n cursus zou voor Ramses ook niet werken want in een trainingssituatie gedraagt hij zich prima. Ik ben met hem speciaal een cursus gaan volgen op een hondenschool om zoveel mogelijk verschillende honden op te zoeken. We doen een EG-cursus maar hij gedraagt zich daar zo gehoorzaam en voorbeeldig dat iedereen zich afvraagt wat wij in die cursus komen doen behalve het goede voorbeeld geven. In een trainingssituatie heeft hij gewoon het vertrouwen dat andere honden zich niet met hem bemoeien en dat hij niks moet met die andere honden. Er zit een kleine Jack Russell in onze groep die echt wel eens oogcontact zoekt maar hij draait hem gewoon zijn rug toe, het interesseert hem niks.

Pandora schreef:

sbientje schreef:ik gooi maar ff een balletje op, is het geen idee om hem een muilkorf om te doen bijvoorbeeld? Misschien dat je dan zelf wat relaxter loopt omdat ie geen gaten kan maken en dat dat ook weer doorwerkt op hem? Het is maar een idee, misschien vind je het totaal niets

is ook door mijn hoofd gegaan omdat we in een spiraal terecht aan het komen zijn dat hij aanvoelt dat ik niet helemaal ontspannen ben omdat ik niet weet of Ramses lelijk gaat doen. Wat me tegen houdt is dat het dragen van zo'n muilkorf meteen het idee oproept bij andere mensen dat Ramses een of ander vals monster is terwijl het eigenlijk een grote lieverd is. Maar ik heb de mogelijkheid ook nog niet helemaal opzij geschoven.

misschien houden ze dan hun honden wel bij. Sla je 2 vliegen in 1 klap

brigitte064 schreef:Poeh brigietje, da's zeker een dilemma, ik weet niet of een castratie hierbij wel zo'n goed idee is..
Puur op mijn gevoel, zou ik er toch niet voor kiezen, want tja, de hormonenhuishouding verandert nogal in die tijd, en er is een kans dat de boy daar onzeker van wordt, en je misschien niet bereikt waar je op hoopt.
Nou heb ik vast weer niet goed gelezen, maar wat is zijn rol in zijn eigen roedel?
Want kijk, je hebt een adolescentje in de roedel nu he, dus zijn Leefomgeving is op dit moment niet constant zeg maar.
Ik zeg nou maar eens wat...misschien is het zelfs zo dat hij geen honden tolereert omdat hij de men is in de roedel.
Kijk, als ik met mijn honden ga lopen, ik heb ze bij me, en de een of andere onnozelaar loopt die roedel in....dan zijn er problemen, gegarandeerd, en altijd vanuit mijn roedel.
Weet je, eigenlijk heb ik met de jaren schijt gekregen aan de mensen die dit van hun honden toelaten, vroeger schaamde ik me ook nog weleens, maar dat doe ik toch niet meer, het probleem is niet het mijne, dat vind ik inmiddels.
Nou laat ik natuurlijk niks aan stukken scheuren, dan grijp ik in, maar ik ga niet meer zenuwachtig worden van anderen.

Mensen zijn zo vaak onbeschoft, nog niet eens onwetend, maar met een houding van het bos, of de wei, die is van mijn hond, tja wie niet horen wil, moet maar voelen, da's inmiddels mijn insteek.

Waar ik veel last van heb, en misschien is dat bij jou ook zo, soms zijn mensen een beetje, tja hoe zal ik t zeggen, jaloers of zoiets, en doen ze het express he, zeker bij trainingen heb ik daar weleens last van.
Dan kunnen ze het gewoon niet uitstaan dat mijn honden luisteren, of ze ijn het er niet mee eens en vinden dat de hindjes gezellig moeten kunnen spelen.

Kijk, als je dat nou ook aan de hand hebt, dan moet het zeker laten, en je misschien wat beter leren wapenen tegen het gedrag van de baasjes

Zo, nou heb ik genoeg advokaat van de duivel gespeeld succes met jouw beslissing

Ramses is op het moment inderdaad The Big Man in ons roedeltje. Daar heeft hij flink zijn best voor moeten doen maar Puber Pontus is voorlopig overtuigd en onderwerpt zich nederig. Ik ben dus bang om dat evenwicht te verstoren met een hormonen implantaat omdat die slungel op dit moment constant op de loer ligt om van alles te proberen.
Als ik Ramses zou moeten omschrijven zou ik hem eerder als onzeker omschrijven dan als zelfverzekerd of macho, maar hij kan wel heel goed bluffen en heeft geleerd dat dit effect heeft, namelijk dat de andere hond wordt weggehaald.
Ramses los is geen hond die op zoek gaat naar rottigheid, de laatste keer dat hij in de problemen is geraakt was omdat hij iets ging opknappen waar Pontus in verzeild was geraakt door zijn jonge onstuimigheid. De problemen zijn zo voorbij als ik hem wegstuur want dan mag ik het van hem best regelen.

Als ik met hem alleen loop ga ik geen situaties uit de weg maar ga bewust de oefening aan op gepaste afstand en dat gaat meestal heel goed. De rondjes die ik met alle drie loop ga ik wel situaties uit de weg omdat ik het gewoon lastig vind om dan drie honden tegelijk te managen omdat ze elkaar versterken. Pandora doet haar 'oorlogsvlag' omhoog en Ramses staat paraat om in actie te schieten en dan nog die kleine stuiterbal die het allemaal reuze interessant vindt, ik heb daar gewoon geen zin in. Ik loop een andere kant op of ga er met een ruime boog omheen tenzij ik bekend ben met de honden en weet dat ze geen probleem vormen.

Ik woon in een omgeving met veel honden en veel mensen die hun hond overal maar los laten lopen terwijl ze niet luisteren, veel mensen die vinden dat hun hond met alle andere honden mogen spelen en dat 'ze het zelf maar moeten uitzoeken met elkaar'. Lastig voor mij want vooral Ramses zit daar niet echt op te wachten. Ik heb ze vast of bij me en ben met ze bezig.
Ik mijd drukke uitlaat plaatsen maar soms kom je ergens en dan zijn er honden die op de uitkijk staan of er andere honden aankomen om zich mee te vermaken, iets wat mijn honden niet nodig hebben maar ook niet altijd willen. Ramses aan het werk is, net als Doran, helemaal niet te benaderen.

Verder stikt het hier van de kleine hondjes die bepaald onopgevoed zijn en waarvan de eigenaar geen idee heeft dat dat kleine ding even lelijk doet als die grote grommend van mij.

Misschien moet ik inderdaad wat meer eelt op mijn ziel kweken en schijt hebben aan wat andere mensen van mijn hond vinden. Leuk is het alleen niet als je door anderen wordt gemeden of met argusogen wordt bekeken omdat je hond zogenaamd 'agressief' is. Ze moesten eens weten hoe lief die Schwartzeneggert van mij is

Pfffff ik ben blij met alle nieuwe invalshoeken maar ben er nog niet uit.
Een GT is ook nog een optie maar, daar ben ik dan wel weer een rare in, die moet van goede huize komen om nog iets te kunnen toevoegen want ik neem niet zomaar alles aan voor zoete koek.

Ik prakkedenk nog even verder...

sbientje schreef:

Pandora schreef:

sbientje schreef:ik gooi maar ff een balletje op, is het geen idee om hem een muilkorf om te doen bijvoorbeeld? Misschien dat je dan zelf wat relaxter loopt omdat ie geen gaten kan maken en dat dat ook weer doorwerkt op hem? Het is maar een idee, misschien vind je het totaal niets

is ook door mijn hoofd gegaan omdat we in een spiraal terecht aan het komen zijn dat hij aanvoelt dat ik niet helemaal ontspannen ben omdat ik niet weet of Ramses lelijk gaat doen. Wat me tegen houdt is dat het dragen van zo'n muilkorf meteen het idee oproept bij andere mensen dat Ramses een of ander vals monster is terwijl het eigenlijk een grote lieverd is. Maar ik heb de mogelijkheid ook nog niet helemaal opzij geschoven.

misschien houden ze dan hun honden wel bij. Sla je 2 vliegen in 1 klap

Daar heb je ook weer een punt!

Max is onlangs gecastreerd nadat wij eerst een implantaat hadden geprobeerd. De hoofdreden was niet zijn dominerende houding terwijl Max er ook wel eens wat van kan Ik ben van mening dat een chemische castratie ideaal is om uit te testen of het gedrag dat je wilt veranderen veroorzaakt wordt door hormonen. Max heeft onder invloed van het implantaat niet de problemen gehad die Henny eerder beschreef, maar sinds hij gecastreerd is (definitief) moet hij soms vaker en veel meer plassen.

Ergens vraag ik mij wel af of Ramses het implantaat nodig heeft. Ik weet niet wat je precies bedoelt dat je grote reuen niet goed kunt passeren, maar het gedrag jegens vervelende honden die op je af komen denderen, lijkt mij normaal en geen dominantieprobleem. Vooral als Ramses aan de lijn is en de andere hond niet. Ramses is dan al beperkt in zijn mogelijkheden om te reageren en daarnaast komt zo'n hond ook in zijn persoonlijke bubbel. Vooral omdat hij het gedrag niet laat zien bij bekende honden. Hij kent deze honden en weet wat hij kan verwachten; hij vertrouwt ze en waarschijnlijk is de verdeling van macht al eerder bepaald. Om het even te vermenselijken : alsof je in een overvolle bus staat en een onbekende komt je omhelzen Doet een bekende dit heb je er waarschijnlijk veel minder moeite mee.

Wat ik overigens doe met Max bij het passeren van andere honden is aandacht vragen en houden totdat wij gepasseerd zijn. Op smalle stukken ga in de berm staan en laat ik Max zitten terwijl hij de aandacht moet houden. Ik probeer dus te voorkomen dat Max oogcontact maakt. Bij Max is het grootste problemen het ontstuimige en enthousiaste spelen ipv dominantie op zo'n momenten.

Je mag wel zeker zijn dat wij weten wat voor een lieverd Ramses is.
Ik heb laatst op een symposium gehoord dat we toch niet moeten denken, dat honden elkaar altijd maar leuk moeten vinden. Ik zei gelijk, dat ik nu Chester ook een beetje beter begrijp.

Geniet ervan dat hij graag met jou werkt en alles voor je zal doen en.....
misschien makkelijk gezegd maar heb gewoon sch..... aan de andere mensen. Die denken sowiezo wat ze willen denken.

In mijn ogen ben jij vooral met Ramses heel goed bezig.

Ik snap je dilemma.

Bear is een onzekere reu, is daardoor ook een makkelijk doelwit voor andere honden. Na 2 keer flink aangevallen te zijn, bluft hij ook behoorlijk als andere honden hem durven te benaderen aan de lijn. Ik heb er veel uitgetraind gekregen, maar komt er een loslopende hond in een rechte lijn op ons af en hij is aangelijnd, kan meneer het niet laten om flink te blaffen, aanval is de beste verdediging vind hij. Hij gaat overigens wel achter me in staan, wat ik wel positief vind en ik los het dan verder op door de hond weg te sturen, maar stil zijn kan hij dan niet. En ik heb dus ook regelmatig al blikken en commentaar gekregen dat ik een valse hond had, terwijl Bear de grootste goedzak is die er bestaat. Ik trek me er niks meer van aan. Los gaat hij dominante honden uit de weg en is er sowieso nooit wat aan de hand en als een hond wat durft te doen, zit Mexx er tussen en die lost dat heel netjes op, zonder geweld

Wel dus een iets andere situatie omdat Bear onder Mexx staat.

Maar als ik Bear zou laten castreren denk ik juist dat zijn gedrag erger word, aangezien hij al onzeker is.

Bear heeft overigens op het moment wel last van zijn hormoontjes, de achterbuurhond is loops, maar dat maakt geen verschil in zijn gedrag naar andere reuen. Hij is voor mij alleen wat lastiger te bereiken.

Fijn dat je jouw verhaal wat hebt toegelicht Brigit, allez, persoonlijk zou ik dan toch niet kiezen voor een chemische castratie, laat eerst eens de kleine man groot worden, tot die tijd heeft hij toch de grote beer nodig he

Moet je misschien toch maar eens aan de eelt-kwekerij gaan

Moos heeft ook een chemische castratie gehad. Ik ben blij dat het uitgewerkt is en laat hem niet castreren. Hij werd juist ontzettend onzeker naar andere honden en werd regelmatig bereden, hij was slomer en vrát werkelijk alles van de grond tijdens het wandelen. Ik merk nu hij als hij los is 'zekerder' is, een andere hond heeft het vooralsnog niet geprobeerd om hem te berijden (die dit voorheen wel deden), hij geeft nu duidelijk (zonder 'geweld') aan dat hij daar niet van gediend is. Aan de riem wil hij ook wel eens laten zien hoe 'stoer' hij nu weer is nu hij z'n kroonjuwelen terug heeft . Daar zijn we nu mee bezig om dit in normale banen te leiden. Tijdens de training heeft hij hier totaal geen last van. Alleen in onze omgeving ook veel kleine fluffies.
Bij Moos merk ik het vooral bij Engelse en Franse bulletjes (degene die hier lopen kunnen intens staren, zitten aan een flexilijn 4 meter voor het baasje en dan niet 'bewust' die knorrende ademhaling) als ik Moos niet op tijd qua aandacht bij mij heb kan hij "uitvallen", dan lijkt het ook net of ik een ontzettend vals dier heb...

Succes met je beslissing! Mijn advies zou zijn om inderdad nog even te wachten. Ik vond het best 'heftig' hoe anders Moosie werd.

Bedankt voor de verhalen en het meedenken!
Ik heb voorlopig besloten om het niet te doen maar heb wel veel gehad aan jullie feedback.
Ik ben bang voor een overgevoeligheidsreactie bij Ramses maar ook om de verhouding tussen Ramses en Pontus te verstoren door te rommelen met zijn hormonen terwijl Pontus ernstig in zijn pubertijd zit.
Er zit niets anders op dan eelt op mijn ziel te kweken en maling aan andere mensen te hebben.

Vanmiddag was ik heerlijk aan de wandel met mijn drietal toen er ineens een (bekende) Groenendaler op ons roedeltje af kwam. Deze reu is iets ouder dan Pontus en was net achter een kat aan gerend, nu kwam hij met een brutale blaf op ons af en Ramses loste dat heel keurig op door voor de rest te gaan staan en een waarschuwende grom te geven, er was niks agressiefs verder aan, alleen een hele nette waarschuwing die ook meteen begrepen werd. Ik dacht "Mijn Rammessie is toch gewoon een geweldige vent!"
Alle honden waar het niet goed mee gaat, daar ga ik dan wel met een boog omheen.

Pandora schreef:Ramses loste dat heel keurig op door voor de rest te gaan staan en een waarschuwende grom te geven, er was niks agressiefs verder aan

Hoe mooi zou het zijn geweest wanneer jij deze rol en taak op je had genomen en je je honden had laten zien wie de eigenlijke beschermer en volwassene van de roedel is (alleen maar mijn mening hoor; niet vervelend bedoeld, alleen maar suggererend)

*Remy* schreef:

Pandora schreef:Ramses loste dat heel keurig op door voor de rest te gaan staan en een waarschuwende grom te geven, er was niks agressiefs verder aan

Hoe mooi zou het zijn geweest wanneer jij deze rol en taak op je had genomen en je je honden had laten zien wie de eigenlijke beschermer en volwassene van de roedel is (alleen maar mijn mening hoor; niet vervelend bedoeld, alleen maar suggererend)

Ik begrijp je punt en ik denk dat ik daar naar Ramses toe nogal eens tekort schiet omdat ik redeneer vanuit menselijk perspectief en daardoor vaak net iets te laat ben en hij het al aan het regelen is. Ik vond het mooi om te zien maar dacht zelf ook "gemiste kans voor mij".