Labradorforum

Susan78 schreef:Aha. dat verklaard een hoop!! Lex kan alleen los op veilige plaatsen waar bijvoorbeeld geen verkeer rijdt.. Hij hoort een stuk minder sinds zijn laatste oorontsteking. Dan kan ik roepen wat ik wil, maar dan hoort hij me echt niet (helemaal niet als de wind verkeerd staat).. Dus toch de ouderdom helaas Bedankt voor je reactie!

Heeft hij daar ook oorzalf voor gehad? Terra was bij de laatste oorontsteking ook een aantal weken een stuk dover, maar dat kwam door de zalf. Na een paar weken werd het weer iets normaler...

Terra verandert ook wel iets. Begint steeds meer geluid te maken bijvoorbeeld.. Eventjes piepen als ik met Danouk wegga, geluid maken als ik met haar eten er aan kom, piepen als we met de auto bij het bos aankomen, dit soort dingen deed ze een paar jaar geleden nog niet.

Ook het af en toe niet meer lijken te weten waar ze is, ineens stil staan buiten en wat verdwaasd voor zich uit kijken. Maar haar even roepen of haar zachtjes aanraken, brengt haar weer "terug".

Daarnaast is Terra al jaren gewend, dat als we met de auto weggaan, dat ze dan op de grond bij de passagiersstoel zit. Tot vorige week Mevrouw besloot dat ze nu ineens toch echt OP de stoel moet zitten en terug er zelfs op liggen. Van mij mag ze hoor, zo'n klein stukje hier in de wijk mag ze best zo liggen

En ja, verder de normalere ouderdoms-kwaaltjes. Veel meer slapen, ze ziet ook echt wat minder, je moet echt voor haar buiten ook opletten op takken etc, de laatste ronde hoeft van haar niet echt meer.. O ja en ze gaat steeds harder snurken

ook wel herkenbaar van maupie allemaal INeens totaal onrustig worden terwijl er niets aan de hand was, heel diep slapen, geen zin hebben in een rondje door de wijk.. struikelen op het laatst ook.. En overal schijt aan hebben ja

Ik weet niet of mijn vraag in deze rubriek thuis hoort, maar het gaat om een oude hond.
Onze hond Senna is nu 14 jaar en 7 maanden. Ze heeft al enige tijd last van artrose en daarvoor krijgt ze nu Novacam (ook wel genoemd Meloxidyl). Nu is deze pijnstiller niet meer voldoende werkzaam en wil ik overgaan naar een andere pijnstiller. Heeft iemand ervaring met een goede (sterke) pijnstiller?

Groetjes, Arlette.

arlette77 schreef:Ik weet niet of mijn vraag in deze rubriek thuis hoort, maar het gaat om een oude hond.
Onze hond Senna is nu 14 jaar en 7 maanden. Ze heeft al enige tijd last van artrose en daarvoor krijgt ze nu Novacam (ook wel genoemd Meloxidyl). Nu is deze pijnstiller niet meer voldoende werkzaam en wil ik overgaan naar een andere pijnstiller. Heeft iemand ervaring met een goede (sterke) pijnstiller?

Groetjes, Arlette.

Dewi had veel last van haar voetbeentjes en daarvoor kreeg ze Oncior. Maar dat is wel op voorschrift van de dierenarts gebeurt natuurlijk.

Heeft jouw dierenarts niet iets wat beter werkt dan het middel dat ze nu krijgt?

HennyH schreef:

arlette77 schreef:Ik weet niet of mijn vraag in deze rubriek thuis hoort, maar het gaat om een oude hond.
Onze hond Senna is nu 14 jaar en 7 maanden. Ze heeft al enige tijd last van artrose en daarvoor krijgt ze nu Novacam (ook wel genoemd Meloxidyl). Nu is deze pijnstiller niet meer voldoende werkzaam en wil ik overgaan naar een andere pijnstiller. Heeft iemand ervaring met een goede (sterke) pijnstiller?

Groetjes, Arlette.

Dewi had veel last van haar voetbeentjes en daarvoor kreeg ze Oncior. Maar dat is wel op voorschrift van de dierenarts gebeurt natuurlijk.

Heeft jouw dierenarts niet iets wat beter werkt dan het middel dat ze nu krijgt?

Ik zou dat inderdaad vooral even overleggen met de DA. Terra krijgt ook Novacam en daarnaast Tramadol.
Maar er zijn nog meer mogelijkheden...

Gelukkig dit onderwerp gevonden, de laatste weken heeft Bubbles dezelfde dingen, als ineens 'stoute' dingen doen, tijden staan snuffelen aan een grassprietje en als ze 's-avonds in de tuin staat, vergeten dat ze even moet plassen voor de nacht. Maakte me al zorgen.... wordt dit gedrag nog erger of blijft dit een beetje zo? Ze is nu 12 en een half jaar, op wat artrose na is ze gezond.

Het eindeloos snuffelen aan grassprietjes herken ik ook. Verder is Mylan nog niet veranderd qua gedrag. Alleen springt hij sinds zijn tia vorig jaar weer tegen iedereen op. Dat hadden wij hem als pup afgeleerd en hij deed dat ook niet meer. Nu wel weer heel erg. Het is net of hij dat niet meer weet.

Zo apart vind ik dat, het ouder worden van een hond. Voor onze jack russell (niet bepaald hetzelfde, maar toch), was er echt geen zak weer aan toen hij 13 werd. Stokdoof, halfblind (lees: halverwege de straat beginnen met een sprong richting de stoep, waardoor hij natuurlijk vol met z'n smoel tegen de stoeprand knalde, arm ding) en veel minder gediend van aandacht van mensen buiten ons gezin.
Wat hier ook werd gezegd, dat schrikken van plotse aanrakingen omdat ze het niet horen/zien aankomen. Een van de sneuste dingen die ik me herinner was de laatste keer dat we met hem en onze teckel die toen ook nog leefde op het strand waren. 200 meter verderop loopt een meisje te strandjutten en ineens zet Tobias (de hond) het op een rennen! Dolenthousiast! Maar een paar meter van het meisje vandaan trapte hij vol op de rem. bleef heel lang staan, en droop toen een beetje teleurgesteld af. Het meisje leek heel erg op mijn zus, dus wij dachten dat hij misschien dacht dat zij het was! Ach hij kwam toch zo triestig terug gesjokt op z'n ouwe pootjes. Op het laatst werd hij ook nukkig en incontinent en toen was het gewoon klaar. Ik vond het zo bijzonder om hem oud te zien worden, net zoals een mens.

Anderzijds kan ik me soms verbazen over de jeugdigheid van sommige oudjes!!! Laatst nog een golden retriever van 10 jaar die werkelijk als een jonge gazelle over het veld vloog, zo levendig, sportief en enthousiast. Maar goed, het verschil moet er wezen natuurlijk. Mijn oma is al jaaaren een "krakende wagen" en mijn opa is nog een stuk ouder en die ging met z'n 80 jaar nog skieen en zweefvliegen en heel ver wandelen en fietsen.

Ja, het ouderdomsproces is soms aandoenlijk, soms erg confronterend.. Wij doen ons uiterste best om onze Lex tevreden en comfortabel te houden...

Herken hier veel in. Borris staat ook hele tijden ergens te snuffelen waar ie dezelfde ochtend ook heeft staan snuffelen. Beetje trager en ver lopen hoeft echt niet meer. Gewoon lekker slapen en eten:):) Wat dat laatste betreft blijft ie gewoon een pup nog altijd even enthousiast voor zijn brok die hij al 11 jaar eet:):):) Krijgt nu wel Novocarp voor zijn gewrichtspijntjes en dat werkt goed.