ik weet hoe je je voelt,zelfs een jaar later kan het gemis je in eens de adem in doen houden
dus wat is dan 8 weken?
gun je zelf ook het verdriet en rouw om Lizzy,ook al snappen mischien een hoop mensen niet waar je door heen gaat
Lizzy, mijn liefste meisje... (1-1-2000 * 4-04-2013)
-
roef
- Speurneus
- Berichten: 8309
- Lid geworden op: 30 sep 2008, 11:29
- Locatie: emmeloord
heel veel sterkte!!!
ik weet hoe je je voelt,zelfs een jaar later kan het gemis je in eens de adem in doen houden
dus wat is dan 8 weken?
gun je zelf ook het verdriet en rouw om Lizzy,ook al snappen mischien een hoop mensen niet waar je door heen gaat
ik weet hoe je je voelt,zelfs een jaar later kan het gemis je in eens de adem in doen houden
dus wat is dan 8 weken?
gun je zelf ook het verdriet en rouw om Lizzy,ook al snappen mischien een hoop mensen niet waar je door heen gaat
Roef (Matcho) 18-04-2008 James(Sallyjo`s sunbeam jamie)overleden Hidde(Charly van Foreburg) 12-01-2012-
labbers
- Hele grote hondenneus
- Berichten: 1042
- Lid geworden op: 08 mar 2010, 17:01
- Contacteer:
Wat fijn dat je toch nog ff ben gegaan om 17 uur..ik lees je verhaal met dikke tranen in mijn ogen..ik voel je enorme gemis door je woorden heen. Heb geen woorden om je te troosten maar wil je heel veel liefs en sterkte wensen.
Dawn (Tickled Pink by Ic of Storm's Legacy 06-07-2012)
Hailey (Black Pearls of Mainhatten Ultra Voilet 17-01-2012)
Hailey (Black Pearls of Mainhatten Ultra Voilet 17-01-2012)
-
Lizzy
- Snuffelneus
- Berichten: 29
- Lid geworden op: 11 jan 2012, 15:09
- Locatie: Alphen aan den Rijn
Wat ben ik blij dat ik tòch mijn verhaal over Lizzy hier heb gedeeld met jullie, ondanks dat ik al zolang niet meer actief was hier... Ik zit te huilen als een klein kind bij het lezen van jullie reacties, maar ook voelt het fijn om eindelijk begrepen te worden. Bedankt voor jullie lieve woorden, het steunt me echt heel erg...
-
rimanime
- Speurneus
- Berichten: 11652
- Lid geworden op: 07 feb 2004, 21:12
- Locatie: zo'n 600 km boven Parijs
Wij hebben eind oktober vorig jaar onze Ac laten gaan en nog steeds is hij iedere dag in mijn gedachten. Zijn riem hangt nog aan de kapstok en zelfs zijn haren zitten nog in de bekleding van de achterbak in de auto. En dat blijft ook zo. Wel is het verdriet verzacht sinds wij Cooper hebben gehaald. Deze lieve knul neemt niet zijn plaats in, maar toch ook weer wel.......verwerk je verdriet op je eigen manier dan komt de dag dat het een heel mooi plekje heeft gekregen. Sterkte ...
Dank je wel Monika voor deze prachtige banner......
Lola; Call me Rainbow v/h Hakkershof 28-8-2003-------R.I.P 20-07-2017 Action; Chelbo v/h Hakkershof 9-6-2002---- R.I.P 30-10-2012
Cooper; Rembrandt 18-6-2008Een dag niet gezwommen is een dag niet geleefd
( al denkt Cooper daar anders over)
-
labbers
- Hele grote hondenneus
- Berichten: 1042
- Lid geworden op: 08 mar 2010, 17:01
- Contacteer:
wat mooi gezegd!rimanime schreef:Wij hebben eind oktober vorig jaar onze Ac laten gaan en nog steeds is hij iedere dag in mijn gedachten. Zijn riem hangt nog aan de kapstok en zelfs zijn haren zitten nog in de bekleding van de achterbak in de auto. En dat blijft ook zo. Wel is het verdriet verzacht sinds wij Cooper hebben gehaald. Deze lieve knul neemt niet zijn plaats in, maar toch ook weer wel.......verwerk je verdriet op je eigen manier dan komt de dag dat het een heel mooi plekje heeft gekregen. Sterkte ...
Dawn (Tickled Pink by Ic of Storm's Legacy 06-07-2012)
Hailey (Black Pearls of Mainhatten Ultra Voilet 17-01-2012)
Hailey (Black Pearls of Mainhatten Ultra Voilet 17-01-2012)
-
marron
- Speurneus
- Berichten: 31167
- Lid geworden op: 18 apr 2004, 04:41
- Locatie: hengelo (o)
- Contacteer:
heel veel sterkte en neem de tijd om het te laten slijten, vergeten zul je het nooit.
Marron R.I.P Ayay (AYAY Cuidado v't Chielewout ) (F) La Paz (Cuidado Roses Of Faskally's Fauve) (F) Suez ( Roses Suez por M Of Faskally's Fauve) (F) Topaz ( Call me Revelry Of Faskally's Fauve ) (F) Brazz ( Play Mor Viva la Vida ) (F) Riv ( Play Mor U gotta B Quick) (M)-
Laika2007
- Middelgrote hondenneus
- Berichten: 592
- Lid geworden op: 29 okt 2007, 10:31
- Locatie: Maastricht
-
lucievd
- Hele grote hondenneus
- Berichten: 1520
- Lid geworden op: 01 apr 2011, 18:30
- Locatie: Stadskanaal
Ik heb het zelf nog nooit hoeven meemaken aangezien Flits mijn eerste hond is en hij nog maar 2 is..maar als ik er aan denk dat hij ooit dood gaat kan ik al wel janken. Dus ik kan me zo goed voorstellen wat je doormaakt!!
Ze betekenen zoveel voor je en zijn echt gewoon je maatje!
Voor anderen is het misschien "maar een hond". Maar voor ons als baasjes betekenen ze zoveel meer!
Ik wil je veel sterkte wensen met het gemis..voel je niet stom dat je nog zoveel verdriet hebt om haar. Ik vind het niet meer dan logisch..ze is zoveel tijd aan je zijde geweest. Als zoiets wegvalt is dat gewoon ontzettend pijnlijk en moeilijk.
Ze betekenen zoveel voor je en zijn echt gewoon je maatje!
Voor anderen is het misschien "maar een hond". Maar voor ons als baasjes betekenen ze zoveel meer!
Ik wil je veel sterkte wensen met het gemis..voel je niet stom dat je nog zoveel verdriet hebt om haar. Ik vind het niet meer dan logisch..ze is zoveel tijd aan je zijde geweest. Als zoiets wegvalt is dat gewoon ontzettend pijnlijk en moeilijk.
-
Aileen
- Speurneus
- Berichten: 5682
- Lid geworden op: 05 mar 2004, 15:41
- Locatie: Sittard
- Contacteer:
Ik begrijp ontzettend goed hoe je je voelt.
Buddy heb ik bijna 4 jaar geleden moeten laten inslapen wegens ouderdom.
Ik heb in het eerste jaar echt elke dag gehuild omdat ik hem ontzettend erg miste.
Natuurlijk was ik de enige met zo veel verdriet. Voor iedereen ging het leven weer door, genoten van alle dingen etc. Bij leuke momenten lachte ik mee, maar van binnen huilde ik. ik kon niet genieten.
Eerste maanden ben ik echt nauwelijks thuis geweest. Ik vluchtte voor mijn eigen verdriet. Ik wilde niet aanzien om geen Buddy in huis te zien. Dat vond ik verschrikkelijk. Ik was totaal niet gelukkig.
Toen ik na 1 jaar een nieuwe hond in huis kreeg, ging het pas echt beter met mij. Ik kon het langzaam een plekje gaan geven. Dat wilt niet zeggen dat ik niet meer elke dag aan hem denk. Zelfs, nu nog na bijna 4 jaar denk ik dagelijks nog even aan hem.
Zijn as heb ik nog steeds in huis. En heel eerlijk, ik heb helemaal niets met de as van Buddy. hij staat er maar en ik kijk er niet naar om, maar... Ik kan er ook geen afstand van doen. Zolang ik dat nog niet kan blijft hij nog lekker in huis staan. Mocht het ooit zover komen, dan zal ik hem uitstrooien in het park of veld waar hij dolgraag dagelijks kwam.
Nu ik dit heb getypt komen de tranen weer langs mijn wangen omdat ik weer diep aan mijn lieve buddeman moet denken. Het is en blijft voor mij een heel gevoelige onderwerp.
Je mag zeker je verhaal kwijt. Als je je ei kwijt wilt mag je mij ook een pb bericht sturen als dat jou beter zal laten voelen.
Geloof me, gelukkig zijn er mensen die heel goed begrijpen hoe jij je nu moet voelen. Een hond is een levend wezen, met gevoel. Met zo'n dier kan je een hele goede band mee opbouwen. Tuurlijk ga je je lieverd enorm missen. Ik zou het juist heel raar vinden als je nu niet meer om Lizzy zou rouwen.
Sommige mensen zijn al snel er overheen en ik kan het echt niet snappen.
Sterkte met het verwerken met het verlies van je lieve Lizzy
Buddy heb ik bijna 4 jaar geleden moeten laten inslapen wegens ouderdom.
Ik heb in het eerste jaar echt elke dag gehuild omdat ik hem ontzettend erg miste.
Natuurlijk was ik de enige met zo veel verdriet. Voor iedereen ging het leven weer door, genoten van alle dingen etc. Bij leuke momenten lachte ik mee, maar van binnen huilde ik. ik kon niet genieten.
Eerste maanden ben ik echt nauwelijks thuis geweest. Ik vluchtte voor mijn eigen verdriet. Ik wilde niet aanzien om geen Buddy in huis te zien. Dat vond ik verschrikkelijk. Ik was totaal niet gelukkig.
Toen ik na 1 jaar een nieuwe hond in huis kreeg, ging het pas echt beter met mij. Ik kon het langzaam een plekje gaan geven. Dat wilt niet zeggen dat ik niet meer elke dag aan hem denk. Zelfs, nu nog na bijna 4 jaar denk ik dagelijks nog even aan hem.
Zijn as heb ik nog steeds in huis. En heel eerlijk, ik heb helemaal niets met de as van Buddy. hij staat er maar en ik kijk er niet naar om, maar... Ik kan er ook geen afstand van doen. Zolang ik dat nog niet kan blijft hij nog lekker in huis staan. Mocht het ooit zover komen, dan zal ik hem uitstrooien in het park of veld waar hij dolgraag dagelijks kwam.
Nu ik dit heb getypt komen de tranen weer langs mijn wangen omdat ik weer diep aan mijn lieve buddeman moet denken. Het is en blijft voor mij een heel gevoelige onderwerp.
Je mag zeker je verhaal kwijt. Als je je ei kwijt wilt mag je mij ook een pb bericht sturen als dat jou beter zal laten voelen.
Geloof me, gelukkig zijn er mensen die heel goed begrijpen hoe jij je nu moet voelen. Een hond is een levend wezen, met gevoel. Met zo'n dier kan je een hele goede band mee opbouwen. Tuurlijk ga je je lieverd enorm missen. Ik zou het juist heel raar vinden als je nu niet meer om Lizzy zou rouwen.
Sommige mensen zijn al snel er overheen en ik kan het echt niet snappen.
Sterkte met het verwerken met het verlies van je lieve Lizzy
Het is hier nog steeds zo stil zonder jou...
Ik heb 14 jaar en 8 maanden lang zo intens van je genoten.
-
Lizzy
- Snuffelneus
- Berichten: 29
- Lid geworden op: 11 jan 2012, 15:09
- Locatie: Alphen aan den Rijn
En weer biggelen de tranen langs m'n wangen, jullie woorden raken me diep... Aileen, ik kan me jouw Buddy nog herrinneren, ik vond jullie bijzondere band altijd zo mooi, hoe je daar over kon schrijven hier op het forum... Zo zie je maar, het verdriet zit er na 4 jaar nog steeds...
Lizzy is in mijn ogen ook onvervangbaar, ik kan me nu gewoon niet voorstellen dat ik een lievere, leukere hond dan haar kan hebben. Tuurlijk weet ik verstandelijk dat een andere hond weer veel vreugde zal brengen in ons leven, maar voor nu wil ik dat nog niet. Het verdriet is te vers en ook weet ik dat een pup (want daar zouden we dan voor gaan) nu niet de opvoeding kan krijgen die het van ons vraagt... Als de kinderen wat groter zijn en straks allebei naar school gaan, durf ik daar pas serieus over na te gaan denken...
Lizzy kregen wij als herplaatser, ze was toen 5 jaar. Zij was er al toen onze kinderen geboren werden en oh wat was ze goed voor die kleintjes! Ze konden àlles met haar doen, hoe oud ze ook was, van de kinderen pikte zij alles! Mijn zoontje praat nog vaak over haar. Vandaag bijvoorbeeld, er lag wat aarde in het midden van de tuin maar uit het raam leek dat op iets anders
... Hij zegt: "mama! kijk! Lizzy heeft in onze tuin gepoept! Het viel zo naar beneden vanuit de hondenhemel!"... Tsja... En dan moet ik weer even slikken natuurlijk... Ook de momenten dat hij bovenop de glijbaan staat, naar boven staart en zegt:" ik zie Lizzy niet mama, waar is ze dan?!"
Ik ben er trots op dat ons meisje in ons leven is geweest, ze leeft voor altijd voort in mijn hart...
Hoe lang het duurt voordat er weer een hond in huis komt, weet ik nu nog niet... Er komt over 4 weken wèl gezinsuitbreiding aan, er komt dan namelijk een Brits Korthaar kitten hier in huis, een chocolate, net als Liz... Ik voelde me zó schuldig naar Lizzy toe, toen ik weer een sprankje vreugde door me heen voelde gaan nadat ik hem had uitgezocht! Maar het is natuurlijk niet zo dat ik door zijn komst, Lizzy zal vergeten.
Sorry voor mijn lange verhaal, het is volgens mij ook erg onsamenhangend, maar het van me af tikken lucht me ontzettend op.
Lizzy is in mijn ogen ook onvervangbaar, ik kan me nu gewoon niet voorstellen dat ik een lievere, leukere hond dan haar kan hebben. Tuurlijk weet ik verstandelijk dat een andere hond weer veel vreugde zal brengen in ons leven, maar voor nu wil ik dat nog niet. Het verdriet is te vers en ook weet ik dat een pup (want daar zouden we dan voor gaan) nu niet de opvoeding kan krijgen die het van ons vraagt... Als de kinderen wat groter zijn en straks allebei naar school gaan, durf ik daar pas serieus over na te gaan denken...
Lizzy kregen wij als herplaatser, ze was toen 5 jaar. Zij was er al toen onze kinderen geboren werden en oh wat was ze goed voor die kleintjes! Ze konden àlles met haar doen, hoe oud ze ook was, van de kinderen pikte zij alles! Mijn zoontje praat nog vaak over haar. Vandaag bijvoorbeeld, er lag wat aarde in het midden van de tuin maar uit het raam leek dat op iets anders
... Hij zegt: "mama! kijk! Lizzy heeft in onze tuin gepoept! Het viel zo naar beneden vanuit de hondenhemel!"... Tsja... En dan moet ik weer even slikken natuurlijk... Ook de momenten dat hij bovenop de glijbaan staat, naar boven staart en zegt:" ik zie Lizzy niet mama, waar is ze dan?!"Ik ben er trots op dat ons meisje in ons leven is geweest, ze leeft voor altijd voort in mijn hart...
Hoe lang het duurt voordat er weer een hond in huis komt, weet ik nu nog niet... Er komt over 4 weken wèl gezinsuitbreiding aan, er komt dan namelijk een Brits Korthaar kitten hier in huis, een chocolate, net als Liz... Ik voelde me zó schuldig naar Lizzy toe, toen ik weer een sprankje vreugde door me heen voelde gaan nadat ik hem had uitgezocht! Maar het is natuurlijk niet zo dat ik door zijn komst, Lizzy zal vergeten.
Sorry voor mijn lange verhaal, het is volgens mij ook erg onsamenhangend, maar het van me af tikken lucht me ontzettend op.
-
Tammie
- Middelgrote hondenneus
- Berichten: 527
- Lid geworden op: 28 mei 2013, 09:43
- Locatie: zwolle
- Contacteer:
Lizzy, laat die vreugde voelen om jouw kitten.
Die vreugde staat namelijk naast het verdriet om jouw meissie.
Zelfs Stefan had op zijn facebook een berichtje geplaatst dat wij Bo nooit zullen vergeten. Zo is het ook natuurlijk.
En dan is het bij ons nu een half jaar geleden al weer (over een paar dagen) dat wij Bo moesten laten gaan.
Het is niet plaats vervangend maar gewoon er naast.
Ook bij een pup geld, ga er voor als je er aan toe bent.
Alles op zijn tijd
Want ook bij een pup geld dat het weer herinneringen zal oproepen in welke vorm dan ook aan Lizzy. Mooie herinneringen, dat zonder meer!!!
Die vreugde staat namelijk naast het verdriet om jouw meissie.
Zelfs Stefan had op zijn facebook een berichtje geplaatst dat wij Bo nooit zullen vergeten. Zo is het ook natuurlijk.
En dan is het bij ons nu een half jaar geleden al weer (over een paar dagen) dat wij Bo moesten laten gaan.
Het is niet plaats vervangend maar gewoon er naast.
Ook bij een pup geld, ga er voor als je er aan toe bent.
Alles op zijn tijd
Want ook bij een pup geld dat het weer herinneringen zal oproepen in welke vorm dan ook aan Lizzy. Mooie herinneringen, dat zonder meer!!!
Liefs tammie
Liberty Spirit's Red Pepper, Pepper, 11-01-2011
Liberty Spirit's Mary Poppins, Indra, 10-06-2013
Liberty Spirit's Red Pepper, Pepper, 11-01-2011 Liberty Spirit's Mary Poppins, Indra, 10-06-2013-
Lizzy
- Snuffelneus
- Berichten: 29
- Lid geworden op: 11 jan 2012, 15:09
- Locatie: Alphen aan den Rijn
Je hebt ook gelijk hoor Tammie, mijn vreugde voor ons nieuwe kitten staat natuurlijk ook los van mijn verdriet om Lizzy... Het kitten lag sowieso al 'in de planning', dus had er met Liz erbij ook gekomen. Alleen moest het net zo wezen dat de fokker van Avalon (ons toekomstige kitten) de eerste kittenfoto's op haar site plaatste, een dag na het overlijden van Liz... En dat voelde heel raar... Gelukkig duurde het daarna nog 5 weken voordat we voor het eerst langs mochten komen, die tijd heb ik ook echt wel even nodig gehad om zonder 'schuldgevoel' daar naartoe te kunnen.
Nu ga ik aankomende donderdag weer knuffelen en kijk daar echt enorm naar uit!
Vandaag wel weer even confronterend... Ik heb voor het eerst sinds Liz haar overlijden haar drinkbak weer tevoorschijn gehaald. Met dit warme weer leek me dat wel fijn voor de katten, een grote bak met water. Maar wat voelde dat raar om die bak weer te vullen zeg... Weer tranen in m'n ogen... Ondanks dat ze weg is, voelt ze nog zó dichtbij... Alsof ze elk moment weer terug in m'n leven kan stappen...
Nu ga ik aankomende donderdag weer knuffelen en kijk daar echt enorm naar uit!
Vandaag wel weer even confronterend... Ik heb voor het eerst sinds Liz haar overlijden haar drinkbak weer tevoorschijn gehaald. Met dit warme weer leek me dat wel fijn voor de katten, een grote bak met water. Maar wat voelde dat raar om die bak weer te vullen zeg... Weer tranen in m'n ogen... Ondanks dat ze weg is, voelt ze nog zó dichtbij... Alsof ze elk moment weer terug in m'n leven kan stappen...