Labradorforum

Dat is een helder artikel, bedankt!
Zo te lezen is de methode van Martin Gaus dus gericht op positief gedrag terwijl de methode van Cesar Millan gericht is op negatief gedrag. Zelf ben ik van mening dat je je beter op positief gedrag kunt richten dan op negatief gedrag, al ben ik het niet geheel eens met Gaus en zijn er dingen van Millan waar ik me toch in kan vinden. In de opvoeding van Balou proberen we ons vooral te focussen op goed gedrag en dit belonen wij dan ook (Gaus), maar wanneer ze iets doet wat niet mag, corrigeren we haar (Millan). (Overigens corrigeren we haar absoluut niet fysiek (waarover in het bovenstaande artikel wordt gesproken), maar enkel met onze stem!) Waarom? Omdat negeren soms niet helpt. Balou heeft er bijvoorbeeld nogal een handje van om kattenpoep te eten (:kots:) waar ze vervolgens diarree van krijgt. Zelf kan ze echter niet weten waar ze zich zo beroerd van voelt, dus als wij dergelijk gedrag zouden negeren, zou ze het blijven herhalen, met alle gevolgen van dien. Dan grijpen wij liever in door haar met onze stem te corrigeren, zodat het kwaad niet kan geschieden. Al met al proberen we ons dus zo veel mogelijk te richten op goed gedrag, maar soms moeten we toch corrigeren om ervoor te zorgen dat verkeerd gedrag niet herhaald wordt.
Ik geloof niet in een volmaakte theorie; veel theorieën hebben een kern van waarheid. Ik denk dat het aan iedere hondenbezitter zelf is om af te wegen wat hij belangrijk vindt in de opvoeding van zijn hond, al moet de nadruk altijd liggen op het geestelijk en lichamelijk welzijn van de hond en een goede (vertrouwens)band tussen hond en baas.

Ik corrigeer ook. Natuurlijk niet met fysiek geweld, maar wel verbaal (soms zelfs door te grommen ) of door iets af te pakken, ze te isoleren of appèloefeningen te laten doen. Wel altijd eerlijk en respectvol naar de hond toe.
We corrigeren als opvoeders onze kinderen immers ook, soms verbaal, soms door ze te isoleren, soms door ze straf te geven (mobieltje inleveren, een hele week om 8 uur melden op school, enz.). Waarom zouden we onze honden dan niet mogen corrigeren? Honden onderling corrigeren elkaar toch ook.

Daarom ben ik niet perse anti-correctie, hoewel vrolijk en positief opvoeden natuurlijk altijd het uitgangspunt is. Maar helaas kan dat niet in alle situaties. Als er eentje in een vieze dreksloot wil duiken, ga ik echt niet staan te negeren. Dan geef ik een vreselijke brul. En als er eentje niet luistert, ga ik erachter aan en grijp ik haar in d´r lurven en zet ik haar onder appèl. Dan is ze daarna natuurlijk wel heel braaf en mag ze weer vrij, maar dan roep ik haar wel eventjes tien keer achter elkaar terug om te controleren of die bananen er nu echt uit zijn.

Dus positief en vanuit respect en vertrouwen en altijd kijken naar de individuele hond, maar wel als het nodig is corrigerend optreden. Dat is voor mij de ideale mix

Hanneke

Helemaal mee eens! Wederzijds respect is essentieel in de omgang met honden.

Denk ook dat de opvoedmethode bij jou als persoon moet passen. Probeer niet iets uit te voeren wat je niet 100% uitstraalt, want dan komt het nog niet over bij de hond. Wordt ie alleen maar onzeker van en de opvoeder ook, als het niet werkt. Ik heb wel eens een sessie met een "gedragsdeskundige" gehad die a la Cesar een kwartier op mijn hond heeft gezeten. Dacht je dat Keo daar onderdanig van werd? Heulemaal niet, hij worstelde op het eind nog even hard

Dat zou Sam ook precies zo doen, rare manieren vind ik dat om op die manier te proberen om de hond de baas te worden

Ik heb geen specifieke aanpak om mijn hond te laten luisteren. En trouwens je moet elke hond anders aanpakken en laten luisteren.
Elke hond is anders qua karakter en dus ook de aanpak daarop.

Nooit op een negatieve manier, zo denk ik er over en ik heb mijn roedel van 8 retrievers goed onder controle.

Over het algemeen luisteren ze heel goed. De band tussen baas - hond moet wel goed blijven. Dus ik neem adviezen van iedereen aan die ik kan gebruiken om mijn honden op een positieve manier te laten luisteren.

Groetjes joyce

miranda schreef:

Laboriginals schreef:
Zelf hanteer ik geen enkele methode. Ik rommel maar wat aan, waarbij ik heel erg kijk naar en reageer op mijn honden. En, wat ik heel erg belangrijk vind: onderschat je hond niet, behandel hem met respect voor zijn eigenwaarde, het zijn geen machientjes die volgens vaste patronen reageren, maar denkende en gevoelige wezens met een hoop creativiteit.

Hanneke

Helemaal mee eens!!!
Ik train G&G met mijn meisje en kijk wat ze nodig heeft om er steeds plezier van te hebben om met mij te werken.

ook helemaal mee eens,sinds ik het moeten achter me heb gelaten heb ik een veel fijnere band met Roef.
van uit de dominantie theorie leek het als of hij heel erg dominant was,maar eigenlijk is Roef erg onzeker geweest.
sindsdien is Roef helemaal ontspannen en luistert als een tierelier(is ook gecastreerd)

Hidde heb ik dus ook zo opgevoed en het werkt prima voor ons

Ik heb Martin Gaus irl mogen meemaken en ik vond hem GEWELDIG !