Labradorforum

oh wat sneu... Hopelijk zijn de waarden maandag beter en heeft ze baat bij de pijnstilling!

[img][img]http://i913.photobucket.com/albums/ac339/vwalraven1/Bamboo2_zpse49188cf.jpg[/img][/img]

Dit was onze fikse oude dame deze zomer aan zee...volop genieten van het water en het strand...als ik haar nu zo naast me zie liggen lijkt dit al wel een eeuwigheid geleden

sterkte met welke beslissing je ook moet nemen je neemt hem met je

Sterkte de komende tijd

Bah, dat is een akelig bericht. Om je lieve vriendinnetje zo ziek te zien, is hartverscheurend. Hopelijk knapt ze toch nog een beetje op. En anders komt vanzelf het punt dat je weet: nu is het genoeg. Veel sterkte de komende tijd.

Hanneke

hoppa schreef:[img][img]http://i913.photobucket.com/albums/ac339/vwalraven1/Bamboo2_zpse49188cf.jpg[/img][/img]

Dit was onze fikse oude dame deze zomer aan zee...volop genieten van het water en het strand...als ik haar nu zo naast me zie liggen lijkt dit al wel een eeuwigheid geleden

Mooie foto! Ze ziet er daar heel speels uit!

Beterschap voor die mooie dame en heel veel sterkte voor jullie

De situatie is hier momenteel nog weinig veranderd; Bamboo eet, drinkt en plast goed, maar qua beweging zijn de mogelijkheden beperkt. Naar buiten voor een plasje en na 10 meter vraagt ze al om terug te keren. Nochtans blijft dat staartje maar kwispelen en als ik de leiband neem om met Muffin te gaan wandelen staat ze me aan te kijken van 'en ik dan...?'. Hebben jullie ervaring met het geven van prednisolone (cortisone). Het drinken, eten en plassen zouden al bijwerkingen kunnen zijn heb ik gelezen. Bamboo hijgt ook geregeld terwijl ze gewoon neerligt, dat duurt dan niet zo heel lang, eerder korte 'hijgaanvallen (?)' Ze ligt ook altijd op de harde koude stenen vloer in plaats van in haar orthopedische mand waar ze voordien niet uit te krijgen was...zou dat ook van de cortisone kunnen komen dat ze het gewoon te warm heeft (maar de harde vloer is dan weer niet goed voor haar rug ). Ik vind het zo moeilijk nu om in te schatten wat ze voelt of niet voelt (zoals hijgen van pijn of warmte?). We merken ook sinds enkele dagen dat ze bij het rechtspringen (ja hoor, het is nog wel steeds rechtspringen wat ze soms doet als ze ons plots hoort ) even sterk uit balans is en haar voorpoten op een hele gekken manier beweegt, evenals haar achterhand (lijkt op een neurologisch probleem?). Bamboo heeft al heel haar leven een lichte vorm van epilepsie, met 1 tot 2 korte aanvalllen per jaar waarin enkel haar beweeglijkheid uitvalt maar ze verder wel bij bewustzijn blijft, en de bewegingen die ze nu uitvoert lijken daar wel een beetje op, maar eens ze op gang is verdwijnt dat ook weer. Pff morgen terug naar de DA en mijn lijstje vragen gaat uiteraard mee, maar het doet gewoon als eens deugd om al mijn gedachten zo neer te schrijven.

heel veel sterkte

Bah wat vervelend voor Bamboo en jullie
Hopelijk kan de DA morgen nog iets voor jullie betekenen
Welke beslissing je ook neemt je neemt hem met je gevoel je hart
Je ziet en voelt dan wannneer het echt genoeg is
Heel veel sterkte

Heel veel sterkte toegewenst..

Sterkte vandaag bij de dierenarts

Vanochtend terug bloed en urine genomen om te kijken hoe de nieren het nu doen. Bamboo krijgt nu ook een vrij stevige dosis Tramadol om de pijn te bestrijden en het is een beetje afwachten of dit aanslaat. De prednisolone wordt stilletjes afgebouwd en dan zouden een deel van die bijwerkingen ook moeten verdwijnen. DA gaf wel aan dat wanneer de nierwaarden niet goed zijn dat het verhaal voor Bamboo stopt en dat we moeten zien hoe ver wij willen gaan met pijnstilling en wat Bamboo nog wil/kan. We gaan haar in elk geval niet opnieuw aan het infuus leggen (haar aders laten dit trouwens niet meer toe want het was al heel lastig om bloed te prikken). DA vertelde dat het haar eigenlijk verbaasde dat ons meisje vorige week nog terug thuis is gekomen want dat zij niet gedacht had dat ze het zou halen. Maar wij merken ook nu toch een sterke achteruitgang. Zo geraakt Bamboo de auto niet meer in via het trapje en moeten we haar er echt in tillen. Ik begin mij mentaal volledig voor te bereiden op het afscheid nemen....Bamboo is altijd een heel onderdanige hond geweest met een oneindig grote 'will to please' en ik vraag me al heel de tijd af of ze zo vecht voor ons of omdat ze dit zelf wil Vanavond de resultaten van de analyses dus wordt vervolgd....

Heel veel sterkte met het maken van de juiste keuze voor Bamboo. Wat je zegt mbt haar karakter, dat is inderdaad in dit geval een lastig ding. Bij Benny hadden we hetzelfde. Hij hield zich heel groot tot het écht niet meer ging. Toen ging hij ook in een paar dagen van een speelse enthousiaste hond naar een heel ziek hoopje ellende die net zoals je schrijft ineens niks meer kan. Voor ons was het toen duidelijk. Als hij zo hard vecht en het opgeeft is de koek echt op. Hoe moeilijk ook, soms is het niet eerlijk om nog langer te wachten.

Ik hoop van harte dat de waardes toch goed blijken te zijn en dat jullie nog een poosje van en met elkaar mogen genieten! En ook dat de bijwerkingen nu afnemen en Bamboo zich beter gaat voelen.

Mooie foto trouwens!