Labradorforum

Volg je hart!! Hebben jullie al bij de pups gekeken? Zat er een mooi teefje bij voor jullie?

Dit is zo moeilijk, bah.
We zijn gisteren wezen kijken, en de pups waren ontzettend lief en mooi.
Maar....... Van te voren twijfelde ik natuurlijk al, is dit niet te snel, te veel. Ik dacht als ik de pups zie, dan weet ik het denk ik wel. Als er echt 1 voor ons bij zit dan ben je toch verkocht?

Op de terugweg in de auto had ik die twijfel nog steeds, en dat vind ik geen goed teken.
Kan ik dit wel aan. Een peuter van nog geen 2, een baby en een pup. Overdag draai ik er straks toch voor een groot deel alleen voor op en ik wil absoluut niemand te kort doen en van iedereen genieten, maar kan dat allemaal tegelijk? Stel dat ik net borstvoeding geef, of een luier verschoon, mn dochter zit wat te klieren en de pup poept in de kamer.... die luier moet verschoont, die pup moet direkt naar buiten en mn dochter... Dat is toch niet te doen denk ik.

Ik zag geen een van die pups hier in huis rondlopen, ik zie het gewoon niet voor me.
Misschien was het anders geweest als de pup oud genoeg was om direkt mee naar huis te gaan, dan hadden we nog 3 weken voor de baby ongeveer komt, maar het duurt nog dik anderhalve week voordat ze het nest mogen verlaten, en dan zitten we een week voor mijn uitgerekende datum, is te kort dag.
Mijn man baalt ervan natuurlijk, en ik zelf ook, maar hier moeten we beiden voor de volle 100% achter staan, en dat sta ik nu niet. En dat begrijpt hij ook wel, en hij neemt me niets kwalijk, maar toch.

Pups moeten toch onweerstaanbaar zijn? Dat waren ze niet voor me, hoe gek dat ook klinkt, en dat lag echt niet aan de pups of de fokker of de moeder of wat dan ook, dat was allemaal echt uitstekend voor elkaar. Dus ik heb haar vanmorgen direkt gebeld, mijn excuses aangeboden enz. en gezegd dat we er toch vanaf zagen.

Normaal gesproken zeg ik zelf altijd "Bij twijfel altijd doen", maar nu gaat het over een hond, een gezinslid, niet om een dure broek of schoenen, en dan is dat toch duidelijk anders.
Volg je gevoel zegt iedereen, maar mijn gevoel is op dit moment heel tegenstrijdig, dus ik volg deels mijn gevoel, mijn verstand en mijn eigen eerlijkheid tegenover mijzelf en mijn gezin.

Die hond, die komt er sowieso, we wachten even de bevalling af, en kijken hoe het daarna gaat met Lynn en de baby. Misschien kijk ik er anders tegenaan als de baby een maandje oud is, we een beetje gewend zijn en zo.
In de tussentijd is het kaal en leeg hier en voelt het even niet als thuis, maar dat zal met verloop van tijd wel wat beter gaan.
Ik wil ons verdriet om Zarah ook niet wegdrukken en er zomaar aan voorbijgaan. Het is nog zo vers.

Ik wil iedereen bedanken voor de lieve berichtjes, doet me goed. Maakt me soms ook aan het twijfelen , maar het doet me wel goed. Bedankt.

Je moet doen waar jij je lekker bijvoelt, net wat je zegt het pupje kan ook wat later na de bevalling komen sterkte hoor

in tegenstelling tot wat je zelf zei "bij twijfel doen" denk ik altijd, echt, bij alles "als ik twijfel, doe of koop ik het niet" dus mijn inziens heb je een goede beslissing genomen.

over het praktische van een peuter, een baby en een puppie ... mits een consequente planning moet dat volgens mij wel kunnen. je zou versteld staan tot wat mensen in staat zijn als ze er echt van houden, als je echt wil ...
maar anderzijds, is het zoals je zegt, wachten tot de baby wat ouder is, misschien wel makkelijker om alles geregeld te krijgen

in ieder geval, een hééél voorspoedige bevalling gewenst, en wat je ook beslist, het is JOUW beslissing en niemand hoeft daar over te oordelen.
(mensen zijn nu eenmaal verschillend)

nou is een nieuwe pup natuurlijk het mooiste wat is, maar wat dacht je anders van een wat oudere herplaatser? of miss kan je een dag in de week op een buurhondje passen, is het toch niet leeg, en je kunt je helemaal concentreren op wat komen gaat.

Ik snap je gevoel heel goed, je mist Zarah en het is ineens heel leeg allemaal. Ik vind dat je nu een hele goede keuze hebt gemaakt. De eerste weken/maanden dat je kindje is geboren gaat daar heel veel tijd inzitten. Een kindje slaapt veel, maar veel tijd zit daar niet tussen. En vaak heb je deze tijd hard nodig om zelf tot rust te komen. En dit gaat al een stuk lastiger door een peuter. Kun je nagaan als daar ook een puppie rond loopt. Ik zie af en toe al op tegen de verzorging van onze 2 labbies nu ik zwanger ben. Gelukkig neemt mijn man veel taken uit handen. Maar die is er natuurlijk niet altijd.

Nogmaals sterkte meid en als jullie kleine is geboren en iets groter is dan zal er vast weer een labje komen!

Ik snap je eerste gevoel ook heel goed.. Ik moet er niet aan denken, aan die stilte

Maar ook ik denk dat je een juiste keuze hebt gemaakt nu.. Ik heb ook niet eerder hier gereageerd, omdat het jouw besluit zou zijn...
Als ik terug denk aan toen ik Danouk net had, nog niet zo lang geleden , dan gaat alleen daar al heel veel tijd en energie in zitten. Ik heb geen kinderen, maar ik kan me voorstellen dat ook een baby erg veel energie kost. Het lijkt me dat het allemaal wat te veel zou zijn. Twee kleintjes die allebei nog zoveel tijd en verzorging nodig hebben, dat zou misschien wat te veel van je vergen. Probeer je nu rustig te gaan concentreren op wat komen gaat met de bevalling en vooral ook te gaan genieten van je baby strakjes

Ook hier van mij nogmaals sterkte met het verwerken van het verlies

Vind het knap dat je toch je emoties een beetje aan de kant hebt weten te zetten en gewoon een goede rationele keuze hebt kunnen maken hoor! (ik zou dat zelf waarschijnlijk niet kunnen maar goed...)
En als je twijfelt, moet je het inderdaad absoluut niet doen dan zou ik lekker de bevalling afwachten en eerste genieten van je twee kindjes en dan wanneer je denkt dat het weer kan en je ziet het ook voor je en vooral geen twijfel meer, om er dan voor te gaan...

Nogmaals, vind het knap dat je op deze manier je keuze kunt maken hoor!

Zie je wel, volg je hart dan is wat je beslist altijd goed.

Ik snap je ook heel goed. Onze Max is in november helaas overleden , en we hebben er 5 maanden over gedaan voordat onze Guus kwam. Maar o-o-o wat vond ik het saaaaaaii en leeg in huis..! Dan pas merk je ook hoeveel je er mee bezig bent geweest, hoeveel je er mee speelt, tegen praat (jaja ), uitlaat enz.
Nu onze Guus er is maak ik voor het eerst bewust een puppy mee (bij Max was ik 11 en zat dus hele dagen op school en was niet zo bezig met het echte opvoeden). Nu zie ik ook dat het veel werk is om een puppy op te voeden, zindelijk te maken enz. Heb zelf geen kinderen maar lijkt me idd lastig om te combineren, als zou het misschien wel kunnen.
Vind het knap dat je dit hebt besloten! Ik weet niet of ik ook zo rationeel had kunnen zijn als ik zou zijn gaan kijken.

Voor nu veel succes met en na de bevalling en ik ga het in de gaten houden wanneer er een pupje komt !

Ik hoop dat je ondanks je verdriet om Zarah, nog even kunt genieten van je zwangerschap en wens je een goede bevalling en een geweldige kraamtijd toe! En op een dag is er weer tijd en ruimte voor een puppie.

Ik probeer mijn hart te volgen ja. Maar er gaat nu zoveel tegelijk in me om dat het me een beetje aanvliegt allemaal.

Zag net (wel op marktplaats) een nestje blonde pups, wel met stamboom, van een boerderij. En dan ga je toch weer twijfelen hoor.
Misschien was het gisteren niet raak, maar morgen wel, snappen jullie?

Een jonge herplaatser sta ik zeker voor open, maar mijn man wat minder, die heeft zich er verder ook nog niet in verdiept. Maar het zou voor ons nu wel de ideale oplossing zijn denk ik.
Moet eerlijk zeggen dat ik het van mezelf ook wel knap vind dat ik nee zeg tegen een pup. Zo'n beslissing heb ik nooit eerder hoeven/moeten maken.

Als ik naar mijn man kijk zie ik gewoon dat er snel een hond moet komen, ik ben wel degene die er overdag constant bij is, maar zarah was toch ook echt zijn maatje. We houden allebei evenveel van zarah.
Ik denk echt dat hij het nodig heeft om gauw weer een hond te hebben.
Elke dag dat er geen hond is is een dag te lang, maar het is nu gewoon niet anders.
Ik heb gezegd dat het ook echt geen halfjaar gaat duren voor er een nieuwe hond komt.

Ik heb al rondgezocht op internet, maar ik weet ook niet waar ik moet zoeken naar herplaatsers. We willen liever een die niet ouder is dan 1 jaar, en goed met kinderen kan. Het moet een blond of bruin teefje zijn. Ik kreeg al een tip van iemand van het forum, die gegevens wacht ik even af.
Weten jullie misschien nog pups of herplaatsers die per direkt uit het nest kunnen? Geeft ons toch een paar weken meer tijd om een goede start te maken.
Of een tip waar ik moet zoeken?

Nogmaals bedankt voor jullie medeleven, begrip en tips.

Ik lees al even mee en vind het knap dat je niet meteen gisteren " overstag " bent gegaan voor zo'n lieve pup, wat ik me ook afvraag is of je je al hebt voorgesteld hoe je je pup dan een paar keer per dag uit gaat laten met een peuter en een baby in de kinderwagen...ik vroeg me dit zo af want dit was ook de reden waarom de vorige baasjes van max hem weg hadden gedaan, het was voor haar gewoon niet te doen...tot groot verdriet hebben ze hem toen afgestaan omdat ze hem niet konden geven wat hij zo nodig had.
Misschien is dit voor jou helemaal niet aan de orde hoor maar ik vroeg het me gewoon even af !

Nee, dat is bij ons niet aan de orde.
Onze dochter loopt naast de kinderwagen of zit op een speciaal zitje achter de kinderwagen.
Mijn man is tussen de middag altijd een uur thuis, en mijn schoonmoeder had voor haarzelf zelfs al een schema gemaakt dat ze vaker op wil passen zodat ik tijd in de pup kan steken.
We hebben ook een grote tuin waar we een eventuele pup zindelijk kunnen maken en het uitlaatgebied is op geen 100mtr. afstand.

meisie ik vind het zelf een verstandige beslissing verwerk het eerst en geniet nog van de laatste weken zwangerschap en van je baby straks en er komt vanzelf weer een pup op jullie weg
wil je voor een herplaatser gaan kun je bij de labrador vereniging terecht en ook bij Farbourne die doen ook aan herplaatsers succes
en sterkte he