Het was vreselijk moeilijk...we ontdekte vanmorgen dat zijn hele buikgebied vol bulten zat. Dat verzacht dan je gevoel wat...anderzijds ging hij natuurlijk vanmorgen graag met ons mee voor zijn laatste wandeling. Riem in zijn bek en al kwispelend liepen we voor het laatst naar de uitlaatstrook. Ik met dikke tranen, hij onwetend voor wat komen ging.
Toen de DA kwam raakte hij in paniek en voelde wel wat er ging komen. Na zijn eerste prik kreeg hij, echt vreselijk
, een epileptische aanval die heel lang aanhield. Langer dan de paar keren dat hij het gehad heeft.Vind het heel naar dat hij dit toch nog moest meemaken op weg naar boven...
Onze beide jongens zijn bij het afscheid geweest en dat was goed. De oudste van 5 gaf nog een kriebel en knuffel, de jongste van 3 deed het op zijn eigen manier. Onze jongste is 3mnd te vroeg geboren en toen hij eindelijk naar huis mocht, heeft Bodri zich over hem ontfermt. Hun band is altijd heel hecht geweest. Nu kwam Ralf bij ons zitten op het moment dat Bodri rustig was in zijn mandje en heel emotioneel voor ons, liet Bodri de foto's zien van de geboorte van zijn maatje...Alsof hij zeggen wilde; bedankt dat je toen al zo goed voor mij zorgde
Mijn man en ik hebben Bodri zojuist naar het crematorium gebracht en zullen hem hier langs het spoor waar we al die jaren samen wandelden uitstrooien. De plek waar we het samen altijd zo fijn hadden en veel van mijn fijne herinneringen aan hem liggen...
We zijn allemaal van slag, ik voel me wat wezenloos en loop maar wat rond in huis...
Bedankt voor jullie lieve wensen, jullie steun en jullie hulp. Het heeft mij enorm goed gedaan.
Mijn labjes-baas leven zit er nu op, wellicht tot een volgend hondenleven...Maar eerst dit maar eens een plekje geven.
Frodo Of The Charmed Angel ° 17 mei 2006
Gismo (Bordeaux Dog) herplaatser °23 maart 2007
Karel (17-1-2015)
