poosje dat het er aan zat te komen, maar gister werd het duidelijk dat het
zover was. Tijdens ons loopje zakte hij in elkaar en kon niet meer op z'n
benen staan. Ik heb hem naar huis gedragen en tijdens het lopen keek hij me
aan, met een blik die ik van hem nog nooit eerder had gezien....... Mam....
ik ben op....... Duidelijker kon hij niet zijn..... Hij had de keus al
gemaakt, maar voor ons was het moeilijk!
Gisteravond is Hettie naar ons toe gekomen en was het zover.... Hij was zo
rustig en ik wist dat het zo goed was. Vredig is hij dan ook gaan slapen, om
boven naar zijn aller beste bruine vriend te gaan.
Vandaag is het hier stil........





