Je moet nu gaan

[Ine]

Hoelang ben je mijn anker geweest op mijn woeste zee
Mens en hond, een eenheid, dat vormden wij twee
Hoe vaak heb je mijn hart verlicht
als het bijna onder verdriet was gezwicht
Nu heb je afscheid van me genomen
Je was moe, dit moment moest wel komen
Ze zeggen dat er een speciale plaats is voor een hond als jij
Daar waar hemel en regenboog elkaar raken, ligt een zonnige wei
Jong doldwaas en gelukkig zul je daar zijn
Vriendjes van vroeger, bakken vol eten, nergens is het zo fijn
Dan, ergens in de toekomst van de tijd,
Zingt je hart vol vreugde en zeg je zonder spijt:
Jongens, het was fijn maar ik moet nu echt gaan
Want eindelijk, eindelijk komt mijn vrouwtje eraan!
Nooit meer gescheiden vervolgen wij onze reis
Op de eeuwige melodie van liefde, zacht en wijs

[Miske]

Wow, dit is weer zo'n emogedicht, prachtig!!!

[Dorette&Toosje]

Heel erg mooi

[marron]

prachtig,heel mooi geschreven

[linda en k]

prachtig zeg

linda en kyra