wanda

[marilynn]

Lieve Wanda,

Als bruine pup van 8,5 week oud kwam je bij ons. We wilden graag een hond en het liefst wel meteen. Stamboom vond ik niet belangrijk, ik kende honden met stamboom die ook hd hadden dus ik vond dat dat niks zei en vond ze belachelijk duur.
We hadden een advertentie op marktplaats gezien. En zo kwamen we bij jou terecht.
Je had een blonde moeder en een bruine vader. Als dat je moeder was??
Voor de bruine vroegen 450 euro, de blonde 400 euro.
We konden jou meteen meenemen. We waren dol gelukkig met jou maar na een week begonnen de problemen. Je was ernstig aan de diaree met slijm en bloed. Verschillende keren bij de dierenarts geweest, het ging niet over en je viel af. Uiteindelijk bleek dat je een darmparasiet had. 4 bijtende spuiten heb je gehad. Het ging weer goed.
Je was een lieve vrolijke ondeugende pup die steeds meer gin krabben. Je kreeg uitslag op je buik. En toen begon de ellende pas echt, 4 maanden oud was je. Alle dierenartsen in de hoeksche waard hebben we wel gehad. In oud-beijerland zijn we terecht gekomen, ondertussen 7 maanden oud en hevige jeuk.
Hij heeft een afkrabsel genomen, vond er geen demodex in maar volgens hem waren de symptomen zo duidelijk dat de dierenarts je er wel voor is gaan behandelen. We hebben je in het gif moeten zetten, hij spoot iedere maand ivomec. We hebben zelfs ivomec over je eten gespoten. Het hielp niet, en de dierenarts bleef maar doorgaan, tot ik om een doorverwijzing vroeg naar het universitair dierenziekenhuis te utrecht. In middels was ze bijna 1,5.
Hier vertelden ze meteen dat het geen demodex kon zijn want dat had na drie keer ivomec over moeten zijn en dat we haar wel hadden kunnen dood spuiten.
Het was een allergie. Je kreeg een anti-biotica kuur voor de ontstoken wonden en het bleek even goed te gaan.
Nu moesten we eerst uitsluiten of het geen voedselallergie was. Je moest aan de struisvogelbiefstuk en rijst. 2 weken hebben we je dit gegeven. Toen woog je nog maar 20 kilo en ging je aan de diaree. Het was genoeg geweest. En ik ben op zoek gegaan naar een dierenarts die wel een allergietest wilde doen. Uit de allergietest kwam uit dat je allergisch was voor huisstofmijt, meelmijt en hooimijt. We zouden gaan starten met een desensibilisatiekuur.
Inmiddels was het al zo erg dat je met een kap om liep en we je sokken aantrokken zodat je jezelf niet te veel zou verwonden. Want je bleef net zolang schuren tot bloedens toe.
Als ik met je uitging sjokte je achter me aan en bleef halverwege staan: baas zullen we weer terug gaan.
Heel de dag door riepen we naar je: niet krabben, stoppen, niet doen. En ondanks alles bleef je lief en kwam je kroelen.
We konden er niet meer tegen je zo te zien lijden.
De desensibilisatie kuur mocht niet meer baten, het werd maar erger en ook de antibiotica kuur mocht niet meer helpen.
Het moment was aangekomen dat we je niet meer konden helpen en moesten laten gaan.
Nu 3 jaar geleden hebben we je in moeten laten slapen op nog geen 2 jarige leeftijd.

Lieve Wanda, sterk en moedig ben je geweest en ondanks alles altijd lief.
We hopen dat je nu in de hondenhemel bent en veel vriendjes hebt om mee te spelen en veel plezier maakt. Voor altijd heb je een plekje in ons hart.

[Nienke]

Sterkte meis..

[kristies]

ooo wat een ontzettend naar verhaal...
Heel veel sterkte met het verlies van Wanda..

[Marcail]

Wat vreselijk De tranen biggelen over mijn wangen, wat een leed, voor jullie Wanda en voor jullie zelf.

Heel veel sterkte........

Wanda rust zacht

[relaxrex]

heel veel sterkte meis. wanda zal altijd in je hart zijn en kijk toe over de regenboogbrug!

[ayton]

Ik heb het er koud van.
Heel veel sterkte draag Wanda bij je in je hart.

[marilynn]

Het slijt, maar je vergeet het nooit.
Regelmatig komt ht toch weer boven.
Het is voor het eerst dat ik het met groot verdriet en veel tranen op schrijf.
boosheid naar de fokker toe, die voorstelde een nestje te krijgen met haar, misschien dat het daarna dan over was.
naar de dierenars toe, die maar bleef spuiten en haar uiteindelijk een hartruis heeft bezorgd.
De vraag hebben we haar te lang laten lijden of te vroeg opgegeven?

Bedankt allemaal.

[Xanthos]

Wat een verdrietig verhaal! ik kan het niet met droge ogen lezen...
Wat een moedig besluit om haar uiteindelijk te laten gaan

De vraag hebben we haar te lang laten lijden of te vroeg opgegeven?

Mijn ervaring in dit leven is inmiddels dat het precies goed geweest zal zijn, want alleen als alles "goed" is qua timing gebeuren er dingen...hoe wazig dat misschien ook mag klinken.
Vertrouw erop dat je de enige juiste keuze hebt gemaakt, anders zou je op aarde alleen maar gestraft worden en ik geloof niet dat het zo werkt!

Heel veel dikke knuffels en sterkte!

[relaxrex]

meis. ik kan het me allesmaal voorstellen, maar ik weet zeker dat je het beste voor wanda heb gedaan, dus maak je aub geen verwijten!

[marron]

sterkte

[Tiene]

Wat zullen jullie het hier moeilijk mee hebben, jullie hebben al het mogelijke gedaan, maak jezelf aub geen verwijten, ze is vrij van pijn, en in haar korte leventje heeft ze ondanks al de ellende, jullie liefde,verzorging en toewijding gehad.


Sterkte, Tiene

[Charella]

Wat voor verschrikkelijk zeg
Heel veel sterkte!

[Dinie]

Heel veel sterkte!!
Jullie hebben alles gedaan voor Wanda wat mogelijk was!!

[toos]

[shadow2005]

Jeetje Wat een verhaal zeg Sterkte hoor