Pagina 1 van 1
					
				staar?
				Geplaatst: 21 sep 2008, 21:46
				door Patricia
				Annique is 8,5 jaar. 
Het lijkt of haar ogen een beetje een blauwe gloed hebben. Kan dat staar zijn? Ze ziet nog wel, maar ik weet niet hoe goed.
			 
			
					
				
				Geplaatst: 21 sep 2008, 21:55
				door sbientje
				maup heeft dit ook... volgens mij is dat idd ouderdomsstaar. Ik weet niet of maup nog echt helemaal goed ziet, maar ze ziet iig ook niet heel slecht...
			 
			
					
				
				Geplaatst: 21 sep 2008, 22:57
				door Patricia
				Ja, dat heb ik ook. Annique ziet niet slecht. 
Ben wel benieuwd hoe snel ze minder gaan zien. Of hoe je dat kunt testen.
			 
			
					
				
				Geplaatst: 21 sep 2008, 23:07
				door sbientje
				tsja.. dat lijkt me moeilijk testen. Volgens mij doen honden ook veel op hun neus, dus voordat je merkt dat ze slecht zien ben je al wel een tijdje verder denk ik
			 
			
					
				
				Geplaatst: 22 sep 2008, 14:20
				door Aileen
				Buddy heeft dat ook al 3-4 jaar als ik me goed herinner. Ik krijg ook niet het idee dat hij slecht ziet. Hij ziet zelfs een kruimeltje vallen 
 
 
Ik weet wel dat je pas merkt dat je hond slecht ziet als hij/zij al bijna blind is.
Buddy hoort ook bijna niets meer, we gebruiken dus veel gebaren.
Verder werkt zijn neus nog perfect (dat zal ook niet minder worden door ouderdom denk ik 

). Hij ruikt als ik stiekem een nieuw speeltje heb gekocht en in zijn kistje leg. Hij wordt wakker steekt zijn neus zo in de lucht en haalt diepe adem en loop dan zo met zijn neus naar het kistje en haalt het nieuwe speeltje eruit 

 
			
					
				
				Geplaatst: 22 sep 2008, 16:23
				door flippie
				Flipper heeft het ook al een paar jaar en je ziet het per jaar steeds ietsjes uitbreiden. Ik heb soms wel het idee dat-ie ook niet meer 100% ziet, maar 't is idd moeilijk vast te stellen bij een hond.
Flippers beste vriendje Rakker, een golden retriever van een jaar of zestien, heeft het ook al jaren, maar bij hem is het sinds kort echt uitgebreid naar de hele ogen. Die ziet nu echt niets meer. En hij hoort ook praktisch niets meer - toch blijft-ie alert en zelfs nog regelmatig speels. Net als bij Buddy van Aileen: alles gaat op de neus. Sinds een poosje is ook te merken dat Rakker vreemde mensen en vreemde honden steeds meer mijdt. Wat vertrouwd ruikt, is goed. Wat onbekend ruikt, begint langzaamaan een beetje eng te worden. Ik denk dat dat er veel mee te maken heeft dat-ie het zicht mist en dus geen lichaamshoudingen meer in kan schatten.