Pagina 1 van 1
Youri vandaag gecremeerd
Geplaatst: 12 mei 2009, 21:12
door Alice van Ginkel
Hier ben ik dan waar ik niet wil zijn maar Youri is afgelopen zondag 10 mei op Moederdag overleden. Ik ben nu 2 dagen verder maar ik voel me zo ziek! Ik vind het thuis niet leuk meer, ik eet niet en ik kan niet slapen. Mijn hele lijf doet zeer. Ik moet dit even van me afschrijven want ik ben zo verdrietig!! Zal de pijn minder worden?
Geplaatst: 12 mei 2009, 21:32
door Karlien
Het slijt meis; maar vergeten doe je het nooit!
Wij hadden het geluk dat we Ami en Maylo al in huis hadden, die zorgden voor wat afleiding. En anderzijds kan ik me nog goed herinneren dat het ondanks de andere viervoeters, zo leeg voelde ...
Dikke knuff hoor!
Geplaatst: 12 mei 2009, 21:35
door Dinie
Kan me helemaal voorstellen hoe het voelt! Een jaar geleden voelde ik me ook zo.
Het verdriet, gemis is zo groot, dat je denkt dat het nooit meer goed komt.
Toch komt er een tijd dat je het een plaatsje kan geven. De scherpe randjes, zeg maar, gaan er dan van af. De dagen dat je intens verdriet hebt worden minder.
Je denkt dan steeds vaker met een lach en een traan terug aan de fantastische dingen die je samen met je kanjer beleeft hebt.
Sterkte!
Geplaatst: 13 mei 2009, 06:48
door toos
Ik weet helaas precies wat je voelt. Ik heb 2 kanjers in een jaar tijd moeten laten gaan. Dan ben je net over het verdriet van de een heen en kun je beginnen aan het andere....
Het slijt zeker maar geef jezelf de tijd het te verwerken. Het is moeilijk, zeer moeilijk. Sterkte!!
Geplaatst: 13 mei 2009, 09:30
door Lupos
Ach jee ja ik weet precies hoe je je voelt! Ik ben zelf direct een paar dagen weggegaan en dat was heel fijn. Echt uit die situatie en niet het gemis van je hondje in huis. Maar als je terugkomt is het stiol... ik mistte die zwarte snoet verschrikkelijk!! Nicki is individueel gecremeerd, maar tot nu toe kan ik me er nog niet toe zetten om het uit te strooien, de asbus staat dus nog altijd op de schoorsteen...
Geplaatst: 13 mei 2009, 10:37
door Karlien
Lupos schreef:Ach jee ja ik weet precies hoe je je voelt! Ik ben zelf direct een paar dagen weggegaan en dat was heel fijn. Echt uit die situatie en niet het gemis van je hondje in huis. Maar als je terugkomt is het stiol... ik mistte die zwarte snoet verschrikkelijk!! Nicki is individueel gecremeerd, maar tot nu toe kan ik me er nog niet toe zetten om het uit te strooien, de asbus staat dus nog altijd op de schoorsteen...
Die staat er bij ons, nu bijna twee jaar later nog steeds
Geplaatst: 13 mei 2009, 17:20
door toos
Karlien schreef:Lupos schreef:Ach jee ja ik weet precies hoe je je voelt! Ik ben zelf direct een paar dagen weggegaan en dat was heel fijn. Echt uit die situatie en niet het gemis van je hondje in huis. Maar als je terugkomt is het stiol... ik mistte die zwarte snoet verschrikkelijk!! Nicki is individueel gecremeerd, maar tot nu toe kan ik me er nog niet toe zetten om het uit te strooien, de asbus staat dus nog altijd op de schoorsteen...
Die staat er bij ons, nu bijna twee jaar later nog steeds
Bij mij ook Karlien
Geplaatst: 13 mei 2009, 18:15
door -kim-
Karlien schreef:Lupos schreef:Ach jee ja ik weet precies hoe je je voelt! Ik ben zelf direct een paar dagen weggegaan en dat was heel fijn. Echt uit die situatie en niet het gemis van je hondje in huis. Maar als je terugkomt is het stiol... ik mistte die zwarte snoet verschrikkelijk!! Nicki is individueel gecremeerd, maar tot nu toe kan ik me er nog niet toe zetten om het uit te strooien, de asbus staat dus nog altijd op de schoorsteen...
Die staat er bij ons, nu bijna twee jaar later nog steeds
Hier staat hij ook nog steeds, en dat blijft ook zo
Alice heel veel sterkte in deze super moeilijke tijd. De scherpe randjes worden minder maar het gemis blijft.
Geplaatst: 15 mei 2009, 19:50
door Lupos
oh
dus zo laks is het niet van me... gelukkig maar
Geplaatst: 15 mei 2009, 19:58
door marina
Alice sterkte in deze moeilijke dagen.
Geplaatst: 16 mei 2009, 23:02
door Alice van Ginkel
Gisteren is Youri weer thuis gekomen, thuis bij ons waar hij hoort. Hij staat nu tussen allemaal kaarten, bloemen en gedichten. Iedereen is zo lief!!
Geplaatst: 16 mei 2009, 23:04
door molletje
welkom thuis Your...
Geplaatst: 18 mei 2009, 12:32
door iwps
Alice sterkte in deze moeilijke dagen.
Wij hebben Cilas ook nog staan hoor,kan hem ook niet uitstrooien.
ik weet precies hoe je je voelt
Geef het de tijd vergeten doe je het nooit.
Geplaatst: 23 mei 2009, 23:13
door Alice van Ginkel
Ik kreeg van de week een brief van het crematorium met een mooie kaart met Youri zijn naam erop en vandaag de rekening. Erg netjes dat ze eerst zo'n kaart sturen en dan pas de rekening. En ze praten ook echt over Youri en niet over "Uw hond". Ik geloof echt wel dat ze alles keuring hebben verzorgd. Ik zit er aan te denken om een as sieraad te kopen alhoewel ik Youri diep in mijn hart bij me draag. Ik mis hem zo erg!! Verdrietige groetjes van Alice.
youri
Geplaatst: 22 mei 2010, 18:20
door Mousy
lieve Alice,je begrijpt wel waarom ik nu pas reageer.Ik had dezlfde symptomen toen Wammes net overleden was.Kon niet eten,niet slapen en voelde me zwaar ziek voor mijn gevoel.Wilde eigenlijk helemaal niks meer,het gevoel van laat me maar!!!!Ik kon alleen maar huilen
Verscheurd door verdriet gingen de dagen voorbij,en ik weet eigenlijk niet hoe ik ze door gekomen ben.De tijd vliegt voorbij,en het voelt alsof hij steeds verder van me weg drijft.Het doet zo Godverdommes pijn.
Ik denk aan je:Mousy