Remi vandaag 7 augustus rustig ingeslapen
Geplaatst: 07 aug 2009, 21:59
Vanmiddag om 15.00 uur is Remi thuis heel rustig ingeslapen.
We hebben deze dag al lang zien aankomen, maar opeens gaat het dan toch nog snel.
Toch vonden wij het beter om hem een verdere aftakeling te besparen.
Dat heeft onze kanjer niet verdiend.
Drie jaar geleden kwam hij in ons leven, op 1 juni 2006, als herplaatser.
We waren direct weg van Remi, en velen met ons.
Remi was een hele lieve rustige hond, een allemansvriend, die in die 3 jaar dat hij bij ons was eigenlijk geen stap verkeerd heeft gezet.
Toen hij bij ons kwam had hij nog nooit gezwommen, vrijwel nooit losgelopen en niet met andere honden gespeeld.
Die “schade” heeft hij bij ons dubbel en dwars ingehaald.
Al snel werd Remi van een voorzichtige en soms wat bange hond een zelfverzekerde blije hond die niks liever deed dan zwemmen, wandelen en natuurlijk…..eten.
Hij genoot er enorm van om samen met zijn baasjes lange wandelingen te maken door ons mooie heuvelland en gewoon om bij ons te zijn. We namen hem dan ook overal mee naar toe.
Na de aankondiging van zijn ziekte in maart j.l. kreeg hij een levensprognose van 3 maanden mee.
In de drie maanden die volgden hebben wij echter nauwelijks iets aan Remi gemerkt.
Hij kreeg prednison en deed het daar goed op. Hij genoot nog van alles wat het leven hem te bieden had en dat was veel !
Het medeleven, en de vele troostende woorden die wij van velen van jullie kregen hebben ons heel erg in dit proces gesteund.
Vele fijne wandelingen met zijn labradorvriendjes- en vriendinnetjes heeft hij nog kunnen maken.
In april had hij nog een heerlijke logeerweek bij pleegmoeder Annick, en in juni was hij nog goed genoeg om mee te gaan met ons naar Frankrijk, op kampeervakantie. Dat hadden we niet kunnen denken.
Wat hebben we toen nog kunnen genieten. De vele mooie momenten die ons steeds weer zijn toegewenst hebben we dubbel en dwars gekregen
Na onze vakantie, begon Remi echter toch klachten te krijgen en dit werd ook langzaam erger. Het deed ons pijn om te zien hoe hij zijn balans verloor en moeite kreeg met zijn evenwicht.
Een aftakelingsproces, zoals in de lijn van de verwachting lag, heeft onze witte niet verdiend en die hebben we hem dan ook kunnen besparen.
Vijdagmiddag 7 augustus hebben we Remi in alle liefde laten gaan.
Dag lieverd, we zullen je nooit vergeten.
Remi 8 juni j.l. op zijn 6e verjaardag
We hebben deze dag al lang zien aankomen, maar opeens gaat het dan toch nog snel.
Toch vonden wij het beter om hem een verdere aftakeling te besparen.
Dat heeft onze kanjer niet verdiend.
Drie jaar geleden kwam hij in ons leven, op 1 juni 2006, als herplaatser.
We waren direct weg van Remi, en velen met ons.
Remi was een hele lieve rustige hond, een allemansvriend, die in die 3 jaar dat hij bij ons was eigenlijk geen stap verkeerd heeft gezet.
Toen hij bij ons kwam had hij nog nooit gezwommen, vrijwel nooit losgelopen en niet met andere honden gespeeld.
Die “schade” heeft hij bij ons dubbel en dwars ingehaald.
Al snel werd Remi van een voorzichtige en soms wat bange hond een zelfverzekerde blije hond die niks liever deed dan zwemmen, wandelen en natuurlijk…..eten.
Hij genoot er enorm van om samen met zijn baasjes lange wandelingen te maken door ons mooie heuvelland en gewoon om bij ons te zijn. We namen hem dan ook overal mee naar toe.
Na de aankondiging van zijn ziekte in maart j.l. kreeg hij een levensprognose van 3 maanden mee.
In de drie maanden die volgden hebben wij echter nauwelijks iets aan Remi gemerkt.
Hij kreeg prednison en deed het daar goed op. Hij genoot nog van alles wat het leven hem te bieden had en dat was veel !
Het medeleven, en de vele troostende woorden die wij van velen van jullie kregen hebben ons heel erg in dit proces gesteund.
Vele fijne wandelingen met zijn labradorvriendjes- en vriendinnetjes heeft hij nog kunnen maken.
In april had hij nog een heerlijke logeerweek bij pleegmoeder Annick, en in juni was hij nog goed genoeg om mee te gaan met ons naar Frankrijk, op kampeervakantie. Dat hadden we niet kunnen denken.
Wat hebben we toen nog kunnen genieten. De vele mooie momenten die ons steeds weer zijn toegewenst hebben we dubbel en dwars gekregen
Na onze vakantie, begon Remi echter toch klachten te krijgen en dit werd ook langzaam erger. Het deed ons pijn om te zien hoe hij zijn balans verloor en moeite kreeg met zijn evenwicht.
Een aftakelingsproces, zoals in de lijn van de verwachting lag, heeft onze witte niet verdiend en die hebben we hem dan ook kunnen besparen.
Vijdagmiddag 7 augustus hebben we Remi in alle liefde laten gaan.
Dag lieverd, we zullen je nooit vergeten.
Remi 8 juni j.l. op zijn 6e verjaardag
voor je baasjes!