Er is een hele grote leegte in mij.
Niemand kan die opvullen of er voor mij zijn.
Mijn hart voelt leeg en doet pijn.
Duizend andere honden kunnen je niet vervangen.
Jij blijft in mijn hart en gedachten hangen.
Het wandelen en zwemmen, het spookte door mijn hoofd.
Toen ik je moest laten gaan,waardig zoals beloofd.
Ons hele leven flitste aan mij voorbij die dag.
Maar vooral, stel dat alles nog eenmaal overmag.
Zou ik het weer zo doen, en jou uit dat nestje halen.
Jazeker, nog sneller en zonder dralen.
Je hebt mijn leven waarde gegeven en me wat geleerd.
Ik werd een ander mens ben weer opgeveerd.
En toen, toen waren onze jaren zomaar voorbij.
Na al die jaren ineens koud, niet meer zij aan zij.
Geen wandelingen meer door weer en wind.
Weg ben je, over de brug, mijn hondekind.
Ik heb van je geleerd, en met jouw zoveel beleefd.
Het is echt wat je aan elkaar aan liefde geeft.
Dat hebben we gehad, ik loop nu toch zo alleen.
Je ging te vroeg, dit is te hard te gemeen.
Maar lieve lieve hondevriend van mij.
Ooit ooit begroet je me en staan we weer als vanouds zij aan zij.
Ik mis je grote vriend van mij
Marron
Marron R.I.P
En het gaat niet eens over mijn hondje.. 
