Labradorforum

Gisteravond waren we bij mijn moedertje. Onze eigen hondjes waren thuisgebleven omdat de vloer gedaan werd en het een zooitje was in huis. Op gegeven moment gaat de deurbel en mijn moeder gaat opendoen. Ze komt terug naar de kamer en gaat weer zitten. We kletsen wat en ineens vraag ik "waar is Nemo eigenlijk?".
Het antwoord: "oh die zal wel boven bij je zus zitten"
Op gegeven moment is het tijd om uit eten te gaan (daarvoor waren we er) maar is Nemo nergens te bekennen
"Volgens mij liep ze niet mee naar de deur"
"hmm maar sinds je de deur open hebt gedaan, is ze nergens meer gespot"
Toch maar eens het huis doorlopen... geen Nemo. Roepen... geen Nemo... Inmiddels besluiten we onze jassen aan te doen en buiten te gaan zoeken... nergens een Nemo te bekennen. En dat is niets voor haar, want ons schijtebroekje durft zonder ons absoluut nergens heen, dus verwachtten we haar vlakbij huis. Maar na 10 minuten zoeken... geen Nemo Inmiddels beginnen we toch wel echt te paniekeren!! Tot Cath (moeders dus) zegt "die aardappelkelder stond open toen ik terug binnen kwam, die heb ik dicht gedaan, zou ze daar soms zitten?"
En ja hoor, natuurlijk... onze bruine madame staat in alle rust te wachten tot we haar uit dat donkere hok halen met een kop van "goh waar hebben jullie de brokjes verstopt? Meestal doe je me in de gang voor zoekspelletjes, maar oké, dit was ook goed hoor."
De muts (mijn moeder dan he... en Nemo een beetje omdat ze niet eens een blafje gaf bij het roepen)

Oh wat erg
Ja ik lach er nu wel om, maar jullie zijn natuurlijk hartstikke ongerust geweest Herkennen doe ik het ook, wij hebben dit zo vaak met opa Co gehad, in de kelder lag altijd wel eten....en je raadt het al he

Jeetje zeg je schrikt je toch kapot gelukkig dat ze in de kelder zat

Da's schrikken!!
Gelukkig heb je haar nog gevonden!!!

Je schrikt toch, vorige week donderdag was de loodgieter er, stond de deur open en asta weg helemaal in de stress de uitlaatservice bellen (midden op straat) en godzijdank hadden ze asta opgehaald en hadden we dat niet gemerkt. pffff

sorry maar ik moet er wel om lachen,maar ik snap dat je schrikt

Hihihi, ocharme die duts! Ik heb Olly zo ook al eens enkele uren (!!!!) in een koude donkere gang bij mij opgesloten. Zij is altijd muisstil hier binnen en toen ik naar het toilet ging, is ze wellicht meegekomen en heb ik jammer genoeg de deur dicht gedaan zonder er erg in te hebben dat ze er zat. Olly heeft al die tijd niets van zich laten horen . Ook zo'n muts dus :)!

Wow, dan sta je even doodsangsten uit zeg
Gelukkig was ze binnen

Je raakt dan op een moment inderdaad in paniek, maar gelukkig hebben jullie Nemo weer gauw gevonden

Je staat inderdaad doodsangsten uit. Gelukkig is Nemo er weer.
Wij zijn Murphy ook al een paar keer kwijt geraakt. Ook per ongeluk mee de gang in en de deur dicht gedaan. En die slimmerik maakte zelf de deur los dan en ging aan de wandel.
Soms bezorgen ze je een hartverzakking.