Labradorforum

Hoi allemaal,

Mijn schatje Tasha is nu elf jaar en gaat niet goed, ze krijgt al spierversterkers en pijnstillers, vier weken terug zakte ze door haar achterhand heen en kon niet meer lopen. Ik s; avonds snel naar de dierenarts, die vertelde me dat ze totaal geen spieren meer heeft, en haar spondylose speelt parte. Ze kon gewoon niet meer, maar haar in laten slapen kon ik niet, niet zo snel. De dierenarts heeft haar toen nog een spierversterker gegeven en morfine en binnen een paar dagen moest ze opknappen, en gelukkig ze is er nog en loopt weer. Ik geniet elke dag van haar. Ver lopen red ze niet meer, maar ze loopt. Alleen moet ik nu in mijn achterhoofd houden dat het weer kan gebeuren en dat ik dan misschien afscheid moet nemen, en oh wordt nu al gek bij de gedachte het is mijn kind, ze is al elf jaar bij me is altijd blij en vrolijk en heeft me heel veel steun gegeven in moeilijke tijden ze was er voor me.

Meid, ik heb hetzelfde meegemaakt met Youri, mijn lieve oude mannetje. Hij werd ook steeds zwakker, ik heb hem nog een tijd Puur Spondy gegeven, een homeopathisch middel en dat heeft hem nog een tijd op de been gehouden in combinatie met fysiotherapie en aquatraining. Misschien een idee voor jouw lieve Tasha? God, wat hou je van ze en in mijn geval wat mis ik hem!!!

Sterkte en het beste toegewenst voor jullie.

Lieve groetjes van Alice.

ach meis wat naar je treft het niet wens je sterkte met je beide honden

Puur Spondy ga ik even bestellen voor haar, ik heb ook al accupentuur met haar gedaan maar zal eens een fysiotherapeut zoeken voor haar misschien is dat wat. Dank je wel

Dus je bereid je voor op het afscheid van allebei je honden......... heftig hoor.

Veel sterkte

heel veel sterkte

Heel veel sterkte.

Bedankt voor jullie lieve berichtjes. Geloof me ik bereid me voor maar het is altijd te vroeg wil ze beide niet kwijt. Ik moet nu echt genieten van dag tot dag. Ik geloof dat jullie ook wel weten hoe moeilijk het is als je afscheid moet nemen. Ik hoop dat het voorlopig nog goed gaat en daar ga ik maar van uit.....Mijn meiden zijn zo belangrijk voor me.

wij hebben onlangs ook afscheid moeten nemen van onze oude Max.
Hij is welles waar 14 geworden maar ook hij heeft de laatste 2 jaar gesukkeld met zijn achterhand.
hij kreeg cortiphen en glucosamine special.
Het laatste half jaar zijn we enorm bezig geweest met afscheid nemen.
en opeens was het moment daar. Hij kon echt niet meer.
Dat was heel moeilijk om te beseffen dat we hem echt gingen verliezen.
Gelukkig hebben we op een hele fijne manier afscheid kunnen nemen.

ik mis hem nog iedere dag. En als ik een bruine lab zie, krijg ik het soms te kwaad.

Ik wens je veel sterkte met je oudje. Geniet van ieder moment...

heel veel sterkte en ik hoop dat je met de medicijnen nog even kan genieten van haar