Labradorforum

's Morgens mag Maggie naast mijn man op de bank liggen.
Hij zit dan te ontbijten, journaal te kijken en Maggie te kroelen.
(Hoezo kan een man niet multitasken? )

Na het ontbijt gaan wij ons klaar maken om te gaan werken.
Ik zeg nog: Haal Maggie van de bank, want die komt er alleen niet vanaf.
( sinds ze wat ouder wordt vind ze het eng om van de bank te glijden)
Nee hoor, zegt mijn man, dat lukt haar wel, laat maar ze ligt net zo lekker.
Oké, als jij het zegt.
Kom ik om 2 uur thuis, staat Maggie in de bank. Helemaal blij dat ik weer thuis was.
Ik moest haar dus van de bank aftillen.
En i.p.v dat ze mij begroet, rent ze naar haar etensbakje waar yoghurt in zat, die mijn man bij het naar buiten gaan nog voor haar had klaar gezet.

Heeft het arme ding de hele ochtend op de bank moeten blijven, terwijl op 5 meter afstand een heerlijk bakje met yoghurt stond.

Toch zielig, hè?

mannen pffff

toch knap van haar dat de verleiding er niet was met de yoghurt.

gr. carla

Oh wat erg voor Maggie zeg! Hopelijk heeft je man het nu begrepen .

Dat is pas een labrador kwellen. Nare man heb jij.

Die man van jou Gelukkig heeft ze toch nog lekker kunnen genieten van haar joghurt

Je zou bijna zo'n lage poef kopen, en die tegen de bank zetten, als trapje. Arme schat.

Wat zielig voor Maggie ,gelukkig dat ze zo verstandig was om niet alleen van de bank af te komen.

och arm beest zeg. Heeft zij daar de hele ochtend op moeten wachten.