Ziva heel erg ziek - gat in middenrif
Geplaatst: 10 nov 2010, 09:16
We hebben onze lieve Ziva net 6 weken en ze is nu 14 weken oud. Het is een schat van een pup!
Sinds vorige week zaterdag begon ze opeens te braken en werd ze heel ziek. Ze zonderde zich een beetje af en zat ineengekropen voor zich uit te kijken. Zondag ging het al weer beter, maar maandag begon het weer opnieuw. We zijn toen naar de dierenarts gegaan en zij dacht dat ze last had van haar darmen. Het leek er niet op dat er iets in haar darmen zat. Ze heeft toen een speciaal dieet gekregen van kip en rijst. Daar ging op zich goed, maar ze bleef erg sloom en zielig. Woensdag weer teruggeweest naar de DA. Ze heeft een aantal spuiten gehad voor de misselijkheid. Donderdag opnieuw teruggeweest en vrijdag ook. Ze konden er niet precies de vinger opleggen wat het nou precies zou zijn. Ondertussen allerlei dieetvoeding geprobeerd, omdat ze ook dachten aan voedselintolerantie.
Zaterdag had ze een goede dag, maar zondag was echt vreselijk. Ze kreeg iedere keer een klein beetje speciaal dieetvoeding, maar tijdens het eten begon ze te kermen en janken van de pijn. Ze kroop ineen en je mocht niet bij haar komen. We hebben toen een noodnummer gebeld en wederom naar de DA gegaan. Foto's gemaakt van haar buik, waar niets op te zien was, behalve het beeld van een zieke en misselijke hond. Er waren op het eerste oog geen gekke voorwerpen e.d. te zien. De DA dacht aan een worminfectie en heeft er voor de zekerheid nog een ontwormingstablet ingedaan alsmede wat injecties tegen misselijkheid en ontsteking geloof ik.
Zondagmiddag leek ze ernorm op te knappen en ook maandag was ze aardig goed. Ze was ondertussen veel gewicht verloren en behoorlijk mager aan het raken. Ze was erg ingevallen. Zaak was dus weer dat ze aan ging sterken.
Maar gistermorgen ging het wederom erg slecht. Na een paar happen weer kermen en janken en je zag haar instorten. Ze kijkt je aan van: help me nou baasje....Het gaat je door merg en been kan ik je zeggen.
Dus gistermorgen wederom naar de DA die ons met spoed doorstuurde naar een specialist. Zij liep een beetje tegen haar grenzen aan en vond dat we niet door moesten dokteren op deze manier, want het duurde nu te lang.
De specialist hoorde meteen al dat haar hartje een de rechterkant niet te horen was en vond dat haar borstbeen raar aanvoelde. Ook merke hij op dat ze zwaar ademende. Dat hadden we bij zondag bij de dienstdoende DA ook al aangegeven, maar volgens hem kwam dat door de misselijkheid.
Naar wat foto's van haar borst zag de specialist meteen wat er mis is. Ze heeft een gat in haar middenrif. Door dat gat komen de darmpjes in de borstholte te liggen en is vermoedelijk het hartje weggedrukt naar links. Hij kon niet vertellen hoe groot het gat is, dat kan alleen vastgesteld worden tijdens een operatie. Als het gat klein is is het goed te dichten en kan ze nog 14 jaar worden. Als het gat te groot is kunnen ze er niet zoveel mee en is het waarschijnlijk einde oefening...
We moesten haar daar achterlaten en ze wordt zoals het er nu uitziet vrijdag geopereerd. Ze deden nog hun best om de operatie vandaag of eerder plaats te laten vinden, maar dat is nog niet gelukt. Ik word straks nog gebeld door de arts voor meer info.
Het is nu erg leeg en stil in huis en we hebben het er ontzettend moeilijk mee...we missen onze kleine hummel en dit verdient ze niet. Dit verdient geen enkele hond.
Het gaan 2 hele lange dagen worden....
Sinds vorige week zaterdag begon ze opeens te braken en werd ze heel ziek. Ze zonderde zich een beetje af en zat ineengekropen voor zich uit te kijken. Zondag ging het al weer beter, maar maandag begon het weer opnieuw. We zijn toen naar de dierenarts gegaan en zij dacht dat ze last had van haar darmen. Het leek er niet op dat er iets in haar darmen zat. Ze heeft toen een speciaal dieet gekregen van kip en rijst. Daar ging op zich goed, maar ze bleef erg sloom en zielig. Woensdag weer teruggeweest naar de DA. Ze heeft een aantal spuiten gehad voor de misselijkheid. Donderdag opnieuw teruggeweest en vrijdag ook. Ze konden er niet precies de vinger opleggen wat het nou precies zou zijn. Ondertussen allerlei dieetvoeding geprobeerd, omdat ze ook dachten aan voedselintolerantie.
Zaterdag had ze een goede dag, maar zondag was echt vreselijk. Ze kreeg iedere keer een klein beetje speciaal dieetvoeding, maar tijdens het eten begon ze te kermen en janken van de pijn. Ze kroop ineen en je mocht niet bij haar komen. We hebben toen een noodnummer gebeld en wederom naar de DA gegaan. Foto's gemaakt van haar buik, waar niets op te zien was, behalve het beeld van een zieke en misselijke hond. Er waren op het eerste oog geen gekke voorwerpen e.d. te zien. De DA dacht aan een worminfectie en heeft er voor de zekerheid nog een ontwormingstablet ingedaan alsmede wat injecties tegen misselijkheid en ontsteking geloof ik.
Zondagmiddag leek ze ernorm op te knappen en ook maandag was ze aardig goed. Ze was ondertussen veel gewicht verloren en behoorlijk mager aan het raken. Ze was erg ingevallen. Zaak was dus weer dat ze aan ging sterken.
Maar gistermorgen ging het wederom erg slecht. Na een paar happen weer kermen en janken en je zag haar instorten. Ze kijkt je aan van: help me nou baasje....Het gaat je door merg en been kan ik je zeggen.
Dus gistermorgen wederom naar de DA die ons met spoed doorstuurde naar een specialist. Zij liep een beetje tegen haar grenzen aan en vond dat we niet door moesten dokteren op deze manier, want het duurde nu te lang.
De specialist hoorde meteen al dat haar hartje een de rechterkant niet te horen was en vond dat haar borstbeen raar aanvoelde. Ook merke hij op dat ze zwaar ademende. Dat hadden we bij zondag bij de dienstdoende DA ook al aangegeven, maar volgens hem kwam dat door de misselijkheid.
Naar wat foto's van haar borst zag de specialist meteen wat er mis is. Ze heeft een gat in haar middenrif. Door dat gat komen de darmpjes in de borstholte te liggen en is vermoedelijk het hartje weggedrukt naar links. Hij kon niet vertellen hoe groot het gat is, dat kan alleen vastgesteld worden tijdens een operatie. Als het gat klein is is het goed te dichten en kan ze nog 14 jaar worden. Als het gat te groot is kunnen ze er niet zoveel mee en is het waarschijnlijk einde oefening...
We moesten haar daar achterlaten en ze wordt zoals het er nu uitziet vrijdag geopereerd. Ze deden nog hun best om de operatie vandaag of eerder plaats te laten vinden, maar dat is nog niet gelukt. Ik word straks nog gebeld door de arts voor meer info.
Het is nu erg leeg en stil in huis en we hebben het er ontzettend moeilijk mee...we missen onze kleine hummel en dit verdient ze niet. Dit verdient geen enkele hond.
Het gaan 2 hele lange dagen worden....
En of je je geld terug kon vragen bij de fokker....Er zijn van die mensen....
