Het baasje van collega Roef had iets geschreven over loopse teefjes en mijn baasje moest daar zo nodig op reageren. En wat denk je....gaat ze opschrijven dat ik geen interesse in loopse teefjes heb en dat ik dat hormoon waarschijnlijk mis! En dat gaat mij als stoere ,blonde, bijna 2 jaar oude lab toch net ff iets te ver. Dan rest je niets anders om wraak te nemen en haar ongelijk aan te tonen.En dat is precies wat ik zonet heb gedaan
Ze besloot om met mij te gaan wandelen maar ik had een heel ander plan. Dus riem om,braaf blijven staan en eenmaal buiten meteen in de aanval. Neus naar beneden,snuffen als een gek en lekker trekken aan de riem. Ik heb haar van links naar rechts over het grasveld getrokken...vond ze niet leuk
Aan de overkant liep een soorgenoot. Mijn grote mond opgezet,haren omhoog en flink blaffen. Mocht ook al niet
Wij weer verder wandelen en toen overal uitgebreid aan gaan snuffelen. Elke struik en elke lantaarnpaal van onder tot boven besnuffeld en om nog ff wat olie op het vuur te gooien en op het laatste moment precies naast gaan plassen. Soms moet je besluiten om ook een beetje mee te werken zodat je nog een stukje verder kunt wandelen dus zo gezegd,zo gedaan.
Kwamen we weer een soortgenoot tegen. Dacht ze slim te zijn door aan de andere kant van de heg te gaan lopen maar dat gaat niet werken he? Ben gewoon op mijn achterpoten gaan staan en ben weer als een gek gaan grommen en blaffen Goed he?
Eenmaal in het park weer lekker snuffelen en trekken aan die riem,tsja moet ze me maar loslaten
Komt er een baas aan met een klein zwart hondje aan de riem. Zijn baas zegt "hij doet niks hoor" en dat was voor mij het teken. Ik duik op die hond af en hoppa....zo op z'n rug. Boos dat mijn vrouwtje werd joh
Wel helaas meteen het einde van de wandeling maar nog niet van mijn wraak. Want we moesten nog langs het schoolplein en waren daar nou net de kindjes buiten aan het spelen en aan het voetballen. Ik ben gek op ballen. Ik ging dus plat op mijn buik liggen en was niet mee te sleuren want ik wilde ook voetballen. Alle kindjes vonden het leuk dat ze mij zagen en kwamen naar het hek. Ik was helemaal door het dolle opeens en probeerde vanuit lig zo over het hek te springen. Ging niet
Toen toch maar rustig naar huis gelopen. Eenmaal thuis was het baasje nog steeds not amused en heb ik maar mijn charmes in de strijd gegooiud. Mijn zielige blik en de kwispel stand in de hoogste versnelling aan en ze was alweer om hoor! Ze zal het voorlopig wel uit haar hoofd laten om mij op het forum een watje te noemen






