Tijdens het wandelen bvb vond hij niets leuker dan vanalles te willen opeten. En daar meneer tegenwoordig ongeveer 5 meter achter mij aan sjokt heeft hij natuurlijk de weg vrij om zich kostelijk te amuseren.
Papiertjes, een oud vermolmd stokje, een opgedroogd paardenvijg, een stukje plastic .... nog erger dan een puppy ! Daarna in de tuin heeft hij dan ook nog twee maal een kattenstr.... opgegeten en toen vond ik de maat eigenlijk wel vol ! Misschien wat last van een midlifecrisis of gewoon lentekriebels of misschien beleeft hij gewoon zijn derde jeugd of zo.... Ik kom in elk geval nog steeds ogen tekort hoor voor mijn toch wel o zo lieve knuffelbeer......

