Labradorforum

Nou, het was weer zover.. Maup haar rug speelde weer op. Iets meer dan een jaar geleden hebben we dit al eens meegemaakt ( http://www.labradorforum.nl/viewtopic.php?t=65619" onclick="window.open(this.href);return false; ) maar deze keer was het nog erger...

Maupie begon smiddags een beetje te rillen/trillen. Nou doet ze dat wel vaker als ze wat hoort ofzo en bang is, ik had er weinig aandacht aan besteed. Zou smiddags gaan wandelen met mensen dus ik maup ingeladen. In het bos kwam ze echt helemaal niet vooruit en stond alleen maar te bibberen. Toen zijn we omgekeerd.. Toen we eenmaal thuiskwam kon ze echt niet meer op haar poten staan. Ik heb haar uit de auto gehesen, ze ging zitten om te plassen maar haar staart hing helemaal op de grond, daarna strompelde ze naar binnen... en plofte neer.. Dus ik de dierenarts gebeld, mocht meteen komen, hond in de auto, bij de dierenarts er weer uit.. Die constateerde hetzelfde beeld als vorige keer. Dus weer een spuit prednison gekregen. De vorige keer knapte ze daar eigenlijk razendsnel van op, maar deze keer dus niet

Heel de avond heeft ze liggen trillen en hijgen, haar hele achterkant deed gewoon niets en haar voorpoten waren ook helemaal stram. Ze kon niet eens meer overeind als je haar hielp :S Het was echt vreselijk om aan te zien. Nou ja, ik nog eens naar de dierenarts gebeld maar die kon ook niet echt wat voor haar doen op dat moment. Na een tijd werd ze wel iets rustiger. Tegen elf uur heeft mijn stiefvader nog een poging gewaagd om haar overeind te krijgen en buiten te laten plassen. En toen ineens liep ze weer het hele huis door. Wat een stom beest is het toch ook! Wij de hele avond lopen huilen, en dan gaat mevrouw ineens weer rondlopen Nee hoor, we waren er heel blij om. De volgende dag (gisteren) ter controle nog naar de dierenarts geweest. Die vond het ook vrij verbazend. Hij zei: gisteren zou iker nog geen cent voor hebben gegeven.. Nou, hij was niet de enige. Voorlopig krijgt ze een wat hogere dosis prednison (1 pil per dag voor een week) en daarna bouwen we weer af. Het blijft troep, maar als Maup er nog een tijdje pijnloos mee door kan...

Mijn hondje is iig een taaie scheut. Onkruid vergaat niet zeggen ze, en volgens mij is dat waar Wij hebben onze portie wel weer gehad, en hopen dat ze tot haar 15e verjaardag iig normaal doet verder!

ojee Maupie
gelukkig heb je nog niet opgegeven, maar je baasjes niet meer laten schrikken hoor

wat zal je geschrokken zijn zeg
gelukkig loopt ze weer sterkte......

Dat was schrikken, vorige week nog een enthousiast verhaal en foto's van Maup op het forum.
Ik hoop dat de Prednison helpt en dat ze geen pijn heeft.

Sbientje, geniet nog lekker van Maup!

dat is inderdaad wel heel erg schrikken
Gelukkig voelt ze zich nu weer beter.
Ik hoop dat ze nog heel lang bij jullie mag blijven en dat wij nog heel lang van jou verhalen over Maup mogen genieten

Dat is schrikken Sterkte!

Amai, gelukkig is het goed gekomen zeg; dat moet idd behoorlijk schrikken zijn geweest!

Jeetje, wat zullen jullie geschrokken zijn.
Hopelijk heeft Maupie het nu weer achter de rug en gaat ze fluitend nog een tijdje mee zonder problemen.

nou ze loopt alweer gewoon als vanouds mee op haar (nog wat ingekorte) wandelingen hoor. Het gaat haar weer prima. Ben blij dat ze er nog bij is!

Pfoe, daar krijg je een hartverzakking van. Heb je wel eens aan fysiotherapie gedacht voor haar rug?
Toen mijn Mellow een jaar of 12, 13 was kon ze ook soms niet op of neer van de rugpijn. Dan moest ze met pijnstillers weer op de been geholpen worden. Ik heb haar toen laten behandelen door een fysiotherapeut / manueel therapeut, die alle verkeerd staande werveltjes in haar nek en rug weer goed heeft gezet. Daarna heeft ze nooit meer zo´n pijnaanval gehad.

Hanneke

Gekke Maup, geen rare dingen gaan doen hoor.
Gelukkig gaat het weer beter nu.

Voor Maup en jou een hele dikke

maup geen fratsen hoor
fijn dat ze goed reageerd op de prednison sabien

Ja dat is wel heel erg schrikken!
Volgens mij kreeg onze hond ook hetzelfde medicijn toen ze inderdaad ook niet meer op haar benen kon staan en heel vaak doorzakte.. je zag toch dat ze het er goed op deed! Alleen de dosering wordt dan inderdaad telkens wat verhoogd.. maar zoals je al zei, hierdoor loopt ze wel gewoon weer wat mee en heeft ze minder of misschien soms ook wel geen pijn, dat is het allerbelangrijkste!
Maar je verhaal is heel herkenbaar!
De ene dag denken, ojee waar gaat dit naartoe en je zo verdrietig voelen dat je denkt, wil ze nog wel? En de dag daarna laat ze juist weer helemaal zien dat ze echt nog wel hier blijft!!!!

Echt sterk zijn ze!

Niet meer zo laten schrikken Maup! en doe de komende daagjes maar lekker rustig aan!

Laboriginals schreef:Pfoe, daar krijg je een hartverzakking van. Heb je wel eens aan fysiotherapie gedacht voor haar rug?
Toen mijn Mellow een jaar of 12, 13 was kon ze ook soms niet op of neer van de rugpijn. Dan moest ze met pijnstillers weer op de been geholpen worden. Ik heb haar toen laten behandelen door een fysiotherapeut / manueel therapeut, die alle verkeerd staande werveltjes in haar nek en rug weer goed heeft gezet. Daarna heeft ze nooit meer zo´n pijnaanval gehad.

Hanneke

dat is wel een idee ja, op zich.. kwaad kan het niet. Ik ga er eens achteraan!