In de jaren daarna, werd ik als militair verpleegkundige veel en langdurig op uitzending gestuurd. Dus het ontbrak mij aan tijd voor een nieuwe labrador.
De tijden zijn voor mij nu anders. Geen uitzendingen meer en bovendien komt het pensioen nu wel heel erg dichtbij. De liefde voor het ras is gebleven en stilletjes groeide weer de wens om een labrador aan te schaffen. En de komende aanschaf gaat hoop ik aanleiding geven om er mee te gaan fokken.
Het lijkt me leuk om van alle informatie en bevindingen, hier op dit forum een project te maken. Een soort dagboek voor mijzelf en een bron van informatie voor iedereen. En wie weet leer ik zelf van de reacties ook nog veel.



