Labradorforum

Lieve schat,vandaag is het een jaar geleden dat ik jou nog heb gezien,gehoord,heb kunnen knuffelen...O lieve schat van me,het doet nog steeds zo'n zeer, weten dat ik je niet meer bij me heb,denk nog elke dag aan je!
Mijn liefde voor jou stop nooit,hoop dat je het goed hebt hier boven!
Bud,ik mis je verschrikkelijk!

Leef helemaal met je mee wij weten ook hoeveel pijn het doet.
Chester zou morgen jarig zijn........
Maar denkend aan al het moois wat we met hem hebben beleefd, geeft dit troost.
Veel sterkte gewenst van ons allen!!

Idd de mooie momenten verzachten de pijn wat,en we hebben veel mooie momenten gehad,telkens ik aan de put kom waar wij gaan zwemmen met de honden zie ik hem nog steeds naar stenen zoeken int water,hij kon zich zo op zijn gemakske uren bezig houden,en nog zoveel andere mooie momenten...
Pff het was mijn oogappeltje!

Voor jullie ook veel sterkte morgen!!

Ook ik leef helemaal met jullie mee...bij mij is het nog maar 3 maanden geleden.....en het is inderdaad moeilijk te geloven dat je iets dat je zo intens liefhad (en nog hebt eigenlijk) al een hele tijd niet meer hebt kunnen zien en knuffelen....heel verdrietig...

Groetjes
Martine

het verdriet blijft maar het slijt met de jaren,sterkte

Het blijft verschrikkelijk moeilijk Sterkte!

wobbetje schreef:Ook ik leef helemaal met jullie mee...bij mij is het nog maar 3 maanden geleden.....en het is inderdaad moeilijk te geloven dat je iets dat je zo intens liefhad (en nog hebt eigenlijk) al een hele tijd niet meer hebt kunnen zien en knuffelen....heel verdrietig...

Groetjes
Martine

Die Flanders pridejes kunnen serieus in je hart kruipen hé

heel veel sterkte hoor.

Lieve Anneke, probeer niet te verdrietig te zijn......Chester zou dat niet willen. Hij heeft Youri, mijn lieve oude mannetje, Wobbe en nog veel meer vriendjes van het Forum uitgenodigd en reken maar dat ze het naar hun zin hebben. Smikkelwaar in overvloed

Zij hebben het zo druk met spelen dat ze geen tijd hebben om ons te missen.... En je weet het...ik heb Youri toen zelf in een droom gezien daar bij de regenboogbrug. Het is echt feest daar!

Lieverd, hou je taai...eens vieren jullie weer samen een feestje.

Warme groetjes van het vrouwtje van Youri

Ik zie dat ik een berichtje voor iemand anders bij jou heb geplaatst. Excuses hiervoor!

Natuurlijk wens ik jou ook heel veel sterkte met het grote verlies van je vriend. Ook ik weet hoe het voelt om je allesje te moeten missen.

Toch weet ik zeker dat hij op een bepaalde manier heel dichtbij je is, want liefde is oneindig.

Maak er toch mooie dagen van met Bud in je hart.

Warme kerstgroetjes van Alice.

Sterkte!

Hier een foto van Bud!

Wat was Bud een knapperd.... hij was toch ook nog niet zó oud ?
Was hij ziek ?

Groetjes
Martine

wobbetje schreef:Wat was Bud een knapperd.... hij was toch ook nog niet zó oud ?
Was hij ziek ?

Groetjes
Martine

Hij was bijna 11 jaar geworden,hij was bij zijn 9maanden geopereerd aan ed,en nog een bol uit zijn knie gehaald,nog eens een kruisband gescheurd,hij had maar een voorpootje dat niet geopereerd was en daar had hij heel erg artrose aan,de andere pootjes ook hoor,kortom hij heeft nooit goed in elkaar gezeten met zijn botten,hij heeft heel veel metacam gehad,het laatste jaar was het cortisone elke dag,anders mankte hij heel erg,maar hij was nog zo vrolijk,ging nog zo graag wandelen al kon het niet ver meer,maar hij zaagde elke dag nog om zijn rondje te lopen.
Vorig jaar op een zondag stond ik op en niks aan de hand,gewoon een ochtend als ter voor,het ging heel de dag heel goed met hem.
S'avonds een wandelingetje gehad,eten goed gegeten,en baasjes gingen iets eten,maar toen had het 30 cm gesneeuwd en onze auto schoof van de oprit af,ik zei tegen mijn man laat ons gouw hier int centrum iets gaan eten ipv naar Tessenderlo te rijden(was te gevaarlijk vondt ik)dus gouw iets gaan eten,Bud dacht nog mee te gaan Hij was vrolijk,we zijn een 1,5 uur weg geweest en toen we thuis kwamen zat er in Bud niets meer in(mijn man dacht dat hij niet recht kon omdat hij onder de salontafel zat)maar dat was het niet,ik Bud proberen naar buiten te doen,daar ging hij in de sneeuw liggen en wou niet meer recht staan,iik direct da gebeld en we konden direct komen,Bud op een deken gelegt en hup toch naar Tessenderlo naar de da.
Die dacht aan een maagbloeding,medicijnen gehad en ze wou hem de dag nadien zien om 10 uur,toen zat er helemaal geen leven meer in(hij at niet ofniks)toen naar da en onderzocht,zijn nieren en lever hadden het begeven van de pijnstillers,we konden hem nog een 70 uren aan een infus leggen en zou hij het misschien halen,maar dan kon hij nadien geen pijnstillers meer hebben,en Budje kon niet leven zonder pijnstillers,dus hebben we hem laten inslapen,zodat de pijn weg was.

Sorry voor het lange verhaal!

Was iets fout gegaan en twee keer hetzelfde.