Vandaag zijn we met Pien naar dr. Krooshof in Hilversum geweest om naar haar knie (die in april vorig jaar geopereerd is) te laten kijken. Tot afgelopen december hebben we nooit meer iets geks gezien, totdat ze tijdens de training opeens werd aangevallen. Toen zagen we haar 's avonds toen ze uit haar mand kwam opeens haar linkerachterpoot even in de lucht houden. We hebben toen een paar dagen heel rustig aangedaan en toen leek het weer te zijn verdwenen. Maar na de wandeling met allemaal labjes begin januari, had ze er weer opeens last van. Ik heb haar toen 3 dagen metacam en rust gegeven, toen leek het wel weer beter te gaan. Maar ik had wel het idee dat ze weer meer op haar tenen stond ipv op haar hele voet, dus wilde voor de zekerheid toch weer even terug naar Krooshof om haar er naar te laten kijken.
Nou goed, vandaag dus geweest en de conclusie is niet goed

. Ze kon haar knie weer uit de kom halen wat niet hoort te kunnen. Tijdens de operatie in april vorig jaar is een pees die van haar knie afloopt rechtgezet en vastgezet met pinnen. De gleuf waar de knie in valt is toen niet verder uitgediept, omdat dat toen niet nodig was en daarom heeft Krooshof er toen ook niks aangedaan. Ze wilde zeg maar niet gaan snijden of boren als het niet nodig was. Jammergenoeg kan de knie nu toch weer uit de gleuf vallen, waardoor hij dus uit de kom raakt en waardoor ze haar poot dan ook even in de lucht houdt tot het weer goed zit. Doordat de knie uit de kom rolt schaaft hij dus ook over de zijkant heen, wat kraakbeen afslijt

. Het enige wat we eraan kunnen doen is om weer te opereren, open te maken en kijken wat ze precies aantreft en dan dit keer ook de gleuf dieper maken waardoor de knie er niet zomaar weer uit kan gaan..
Dus daar gaan we weer, een andere optie is er helaas niet. Aanstaande donderdag wordt Pien geopereerd en dan begint het hele revalidatieproces weer van voren af aan. Dr. Krooshof gaat per 1 mei met pensioen, dus ik vind het wel prettig dat ik na de operatie ook nog met haar langs kan voor controle, dat ze nog niet gelijk weg is zeg maar.
Ik had gehoopt dat Pien nu eens echt hond kon zijn. Dat ze kon rennen, vliegen, stoeien zonder dat er weer iets mis zou zijn. Ze is verdorie net van d'r mankheid van rechtsvoor af, en nu dit weer. Ik wordt er zo gek van en vind het zo sneu voor haar, nu mag ze weer een aantal maanden niks en moeten we weer van alles regelen voor wat betreft opvang etc. als wij moeten werken

. De training kan ik wel weer af gaan zeggen, lekker wandelen zit er niet in, showtjes niet, gewoon van alles wat je met je hond wilt doen en waarvoor je ook een hond hebt genomen!
Pien is inmiddels net twee geweest, maar helaas is er geen lange tijd geweest waarin ze alles kon doen wat ze wil. Ik hoop dat dat na deze operatie wel zo zal zijn! Ik probeer positief te blijven denken maar dat is nu wel even moeilijk, heb op de weg terug in de auto dan ook maar even een potje zitten janken, dat lucht in ieder geval wat op..!
